Η ανάρμοστη ερωτική ζωή του Λόρδου Βύρωνα: τεκνοποίησε με την αδελφή του, απόκρυφα ερωτικά αναμνηστικά και ένας...μεγάλος αστικός μύθος

Η ανάρμοστη ερωτική ζωή του Λόρδου Βύρωνα: τεκνοποίησε με την αδελφή του, εικάζεται ότι ήταν παιδεραστής και κρατούσε στη συλλογή του απόκρυφα ερωτικά αναμνηστικά.

Αιμομίκτης- εραστής της αδελφής του, πιθανώς παιδεραστής, βιαστής και συλλέκτης ερωτικών αναμνηστικών. Ποιος; Ο διάσημος «φιλέλλην» Λόρδος Βύρων!

Ο Λόρδος Μπάιρον (Βύρων στα ελληνικά) ή Τζορτζ Γκόρντον Μπάιρον- George Gordon Byron, 6th Baron Byron- εκτός των άλλων ήταν ο βασικός εκπρόσωπος του Ρομαντικού Κινήματος στην Ευρώπη. Αριστοκράτης ποιητής, σατιρικός και πολιτικός, ο Βύρων, με τα ποιήματα και την προσωπικότητά του αιχμαλώτισε τη φαντασία ολόκληρης της Ευρώπης και του γυναικείου πληθυσμού-κυρίως.
Από τα πλούσιο και συναρπαστικό έργο του ξεχωρίζουν το ερωτικό ποίημα She Walks in Beauty, το σκοτεινό «Προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολντ» και το σατιρικό «Δον Ζουάν».

Ο Λόρδος Βύρων θεωρείται ευρέως ως ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της Βρετανίας, αναγνωρισμένος (και) για την εξαιρετική χρήση της αγγλικής γλώσσας. Χαρακτηρίζεται, ο Βύρων, «ωραίος ως Άδωνις», πλούσιος, ιδιόρρυθμος, αλλαζόνας, εγωιστής, εκκεντρικός και- κυρίως- περιφρονητής του κοινωνικού πλαισίου της ηθικής της εποχής του. Οι Βρετανοί δια του Τύπου δεν φείδονται σε απαξιωτικές παρομοιώσεις για τον Μπάιρον: «Ηλιογάβαλος, Νέρων, Καλλιγούλας, Ερίκος Η’, Σατανάς».
Και σίγουρα η φήμη του Βύρωνα δεν χτίστηκε μόνο από τις λογοτεχνικές του δεξιότητες· γιγαντώθηκε και έγινε περισσότερο διάσημος για την προκλητική και ανάρμοστη ερωτική ζωή του, που εκείνη την εποχή (στα μέσα του 19ου αιώνα) χαρακτήριζε το άτομο και την προσωπικότητά του.

Παιδί με την αδελφή του;

Ο Βύρων θεωρείται από τους ομοεθνείς του διαβόητος για τις σεξουαλικές περιπτύξεις του με γυναίκες και με άνδρες.
Η περισσότερο συζητημένη σεξουαλική ανάρμοστη δραστηριότητα του Λόρδου Βύρωνα ήταν η αιμομικτική σχέση με την ετεροθαλή αδερφή του, την Αουγκούστα Μαρία Λι.

Ο Βύρων ερωτεύτηκε την αδελφή του (κόρη του Τζον-Μαντ Τζακ- Μπάιρον με την πρώτη σύζυγό του Αμέλια) όταν την γνώρισε σε ηλικία 16 χρονών το 1804 στο σχολείο Χάροου, ενώ εκείνη ήταν 21. Την άνοιξη του 1814, ο ποιητής (όπως φημολογείται) απέκτησε μια κόρη από την αδερφή του, την Ελίζαμπεθ. Λίγες μέρες μετά τη γέννα, ο Βύρων επισκέφθηκε την αδελφή του σπίτι της για να δει το παιδί και έγραψε σε γράμμα στην έμπιστή και ερωμένη του, Λαίδη Μέλμπουρν: «Άξιζε τον κόπο, αλλά μην με ρωτήσεις γιατί…αυτό πρέπει να είναι δικό μου λάθος. Ευτυχώς το παιδί δεν είναι πίθηκος»… Πολλοί έχουν εκλάβει τη δήλωση του Βύρωνα ότι το παιδί δεν είναι «πίθηκος» ως αναφορά στο παιδί που γεννήθηκε από αιμομιξία.

Καρδιοκατακτητής!

Από την ερωτική κλίνη του Λόρδου Βύρωνα πέρασαν υπηρέτριες, μαθήτριες, παντρεμένες αρχόντισσες, νεαροί Έλληνες, εταίρες κάθε εθνικότητος· όλοι τους άκουγαν με ευχαρίστηση τα ποιήματα του Βύρωνα έπειτα από κάθε ερωτική συνεύρεση.
Για χρόνια μετά τον αδόκητο θάνατό του, στην διεύθυνση του ποιητή, έφθαναν σωρεία επιστολών από τις συντετριμμένες γυναίκες που είχε αφήσει πίσω του και από θαυμάστριες που ποτέ δεν τον γνώρισαν, αλλά τους εξουσίαζε το νου!

Η πιο διάσημη από όλες τις σχέσεις του Βύρωνα, ωστόσο, ήταν με τη Λαίδη Καρολάιν Λαμπ- σύζυγος του κόμη Γουίλιαμ. Το ζευγάρι δεν ήταν διόλου διακριτικό. Ο Βύρων περιέγραφε την Καρολάιν ως «το πιο έξυπνο, πιο ευχάριστο, παράλογο, φιλικό, μπερδεμένο, επικίνδυνο συναρπαστικό μικρό ον που ζει τώρα ή θα έπρεπε να έχει ζήσει πριν από 2000 χρόνια»... Η Καρολάιν προσπάθησε να πείσει τον Βύρωνα να φύγουν μαζί, παρά το γεγονός ότι ήταν ακόμη παντρεμένη.

Το τέλος εκείνης της σχέσης σημάδεψε την Καρολάιν που έγραφε: «είναι τρελός, κακός και επικίνδυνος». Τέσσερα χρόνια μετά τον χωρισμό τους, η Καρολάιν, ταπείνωσε τον Λόρδο Βύρωνα σε ένα μυθιστόρημα της «Glenarvon», στο οποίο τον παρουσιάζει ως έναν χαρακτήρα που προδίδει όλους τους γύρω του.
Ο Βύρων απάντησε με ένα ποίημα, όταν κάποτε η Καρολάι εισέβαλε στο γραφείο του και του έγραψε σε ένα χαρτί: «Να με θυμάσαι»: «Να σε θυμάσαι! να σε θυμάσαι! (Remember thee) Μέχρι να στερέψει το φλεγόμενο ποτάμι της ζωής. Οι τύψεις και η ντροπή θα σε ακολουθούν και θα σε στοιχειώνουν σαν ένα αρρωστημένο όνειρο! Να σε θυμάσαι! Ναι, μην αμφιβάλλεις. Και ο σύζυγός σου θα σε σκέφτεται. Ούτε ποτέ θα ξεχαστείς»...

Επίσης πηγή έμπνευσης για τον ποιητή θα γίνει η σχέση του με τη Θεοδώρα Μακρή την χήρα του Βρετανού υποπρόξενου στην Αθήνα- όταν θα ταξιδέψει στην Ελλάδα το 1819- αλλά και τις τρεις κόρες της, που καμιά τους δεν είχε κλείσει τότε τα 15 χρόνια! «Πεθαίνω από έρωτα για τις τρεις αδελφές» θα γράψει. Ο Βύρων θα γοητευτεί περισσότερο όμως από την μεγαλύτερη, τη Θηρεσία, την «Κόρη των Αθηνών»: «Κόρη των Αθηνών, πριν φύγω δωσ' μου, αχ ξανά δωσ’ μου την καρδιά μου. Μα όχι, μιας και έχει φύγει από το δικό μου στήθος, κράτησέ την και πάρε ό,τι απομένει»… Πάθος! Για την έφηβη Θηρεσία, λέγεται ότι ο Βύρων κάποτε επιχείρησε να καρφώσει στο στήθος του ένα μαχαίρι.

Αναμνηστικά των ερώτων...

Όπως αρμόζει σε μια ρομαντική προσωπικότητα όπως ο Λόρδος Βύρων κυριαρχούσε το συναίσθημα- πρόσκαιρο ή όχι δεν έχει σημασία. Του διάσημου «φιλέλληνα» του άρεσε να κρατά αναμνηστικά από τις ερωμένες και τους εραστές του. Τότε, ο κανόνας για τα ερωτικά αναμνηστικά ήταν μια τούφα μαλλιών από το αντικείμενο του πόθου, δεμένη με μια χρωματιστή κορδέλα. Αλλά για τον Βύρωνα μια απλή τούφα μαλλιών δεν αρκούσε. Στον ποιητή άρεσε να κόβει τρίχες από το εφηβαίο των ερωμένων του και τις φύλαγε, σε μικρά χρωματιστά φακελάκια!

Η Βρετανία κάποτε τελικά έγινε πολύ μικρή για να χωρέσει τον Λόρδο Βύρωνα και τα σκάνδαλά του που πολλαπλασιάζονταν, ειδικά έπειτα από εκείνο με την ετεροθαλή αδερφή του. Έτσι, ο ρομαντικός ποιητής άρχισε ένα ταξίδι που αποδείχτηκε πως δεν θα είχε γυρισμό· περιπλανήθηκε στην Ευρώπη για χρόνια ατελείωτα. Και κάποια εποχή, η ορμή του και η ασταμάτητα περιέργεια για νέα πάθη, τον έφεραν στην Ελλάδα, που πολεμούσε τότε για την ανεξαρτησία της από τους Οθωμανούς . Ωστόσο- όπως ο ίδιος έχει καταγράψει- απογοητεύτηκε από τους Έλληνες της εποχής του, γιατί «διέφεραν πολύ από τους ηρωικούς εκείνους που περιγράφει ο Όμηρος».

Μόλις πήγε στο Μεσολόγγι, ο Βύρων άνοιξε πορνείο για τους λακέδες που πάντα τον ακολουθούσαν όπως οι μύγες τα περιττώματα, κι ο ίδιος επιδόθηκε (και) στην παιδεραστία καθώς και στην ανήθικη σχέση του με τον Κόμη Gamba, γεγονότα που συζητήθηκαν και θεωρήθηκαν σκανδαλώδη για την κλειστή κοινωνία του χειμαζόμενου Μεσολογγίου.

«Και βιαστής και παιδεραστής»!

Ο αμερικανός μυθιστοριογράφος Μπέντζαμιν Μάρκοβιτς στην τριλογία του για τον Λόρδο Βύρωνα (Imposture, A Quiet Adjustment, Childish Loves) καταγράφει- στο τρίτο μέρος- τον ερωτικό πόθο του ποιητή για ένα 15χρονο αγόρι στο Μεσολόγγι. Ο Μπεν Μάρκοβιτς (σε συνέντευξή του στον «Independent» επισημαίνει ότι: «Με τα δικά μας σύγχρονα πρότυπα [ο Μπάιρον] ήταν πιθανώς παιδεραστής και σίγουρα βιαστής, τουλάχιστον ως προς την νομική ερμηνεία του όρου». Μυθοπλασία ή πραγματικότητα αναμιγνύονται και δημιουργούν θρύλους, αν μη τι άλλο…
Και ο Λόρδος Βύρων πέθανε στα 36 χρόνια του· αυτό δεν θρυλείται, αλλά είναι Ιστορία. Και για τον θάνατό του έχουν ακουστεί πολλά: Δολοφονία, δηλητηρίαση, αφροδίσια νοσήματα κ.ά. Ο Μπάιρον είναι πιθανό, λοιπόν, να πέθανε συνεπεία μίας μοιραίας (από μία σειρά) εγκεφαλικής αιμορραγίας, μίας ουραιμικής δηλητηρίασης, είτε λόγω τυφοειδούς πυρετού, ελονοσίας, ρευματικού πυρετού, ενώ δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί η σύφιλη. Η σορός του ποιητή μεταφέρθηκε στο Λονδίνο ποντισμένη σε οινόπνευμα κι ο θάνατός του έγινε αφορμή ύμνων και εγκωμίων ανά την Ευρώπη.

Ένας... μεγάλος αστικός μύθος

Να σημειώσουμε εδώ ότι ένας αστικός μύθος – κουτσομπολιό υποστήριζε ότι ο λόρδος Βύρων αναπαύθηκε στο φέρετρό του, έχοντας ευμεγέθη στύση! Αυτός αποδέιχτηκε ένας υπερβολικός μύθος, μια ακριτομυθία, αλλά μην βιαστείτε να καγχάσετε. Όταν ο αιδεσιμότατος Μπάρμπερ άνοιξε το φέρετρο του λόρδου Βύρωνα στα μέσα του 20ου αιώνα· μπόρεσε «να δει το σώμα του, που ήταν σε εξαιρετική κατάσταση από τη συντήρηση που είχε προηγηθεί της ταφής· δεν είχε υποστεί αποσύνθεση και το κεφάλι, ο κορμός και τα άκρα ήταν αρκετά συμπαγή. Τα μόνα μέρη που είχαν αποστεωθεί ήταν τα χέρια και τα πόδια, αν και το δεξί του πόδι δεν φαινόταν πάνω από το φέρετρο. Τα μαλλιά στο κεφάλι - αν και γκρίζα - το σώμα και τα άκρα του ήταν άθικτα», ανέφερε ο αιδεσιμότατος Μπάρμπερ. 

Χρόνια μετά το άνοιγμα του τάφου από τον αιδεσιμότατο Μπάρμπερ, εκεί κάπου στη 10ετία του '60, o Εφημέριος της εκκλησίας Άρνολντ Χούλντσγουορθ άνοιξε ξανά τον τάφο του λόρδου Βύρωνα με δυο εργάτες. Ο Άρνολντ Χουλντσγουορθ παραχώρησε αργότερα συνέντευξη στην εφημερίδα «Sheffield Star» και περιέγραψε σε ποια κατάσταση βρισκόταν το σώμα του λόρδου Βύρωνα: «Τα χέρια και από τα γόνατα και κάτω είχε λιώσει, αλλά όλα τα υπόλοιπα ήταν σε πολύ καλή κατάσταση. Φαινόταν πως ήταν όμορφος άντρας που είχε λίγο περιττό βάρος και φαλάκρα. Ήταν σχεδόν γυμνός...».
Στη συνέχεια, ο Άρνολντ Χούλντσγουορθ περιέγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του Λόρδου Βύρωνα. Είπε: «Κοίτα, έχω πάει στο στρατό, έχω πάει σε δημόσια λουτρά, έχω δει άντρες γυμνούς, αλλά ποτέ δεν είδα κάτι σαν αυτό…»!

«Λευτεριά, για λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί. Τώρα σίμωσε και κλάψε εις του Μπάιρον το κορμί...» έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός στην «Ωδή εις τον θάνατο του Λόρδου Μπάιρον» και ο ακόρεστος σεξουαλικά «φιλέλλην» Λόρδος αναπαύεται στα μαλακά κρεβάτια του επέκεινα απολαμβάνοντας τα θέλγητρα της Ιστορίας, που κι αυτή τον ερωτεύτηκε…