Γιατί ένας από τους μεγαλύτερος εγκληματίες πολέμου δεν δικάστηκε, αλλά τιμήθηκε μέχρι τον θάνατό του; Ποτέ δεν ζήτησε συγγνώμη!

Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας Χιροχίτο: ένας από τους μεγαλύτερος εγκληματίες πολέμου που δεν δικάστηκε ποτέ και μάλιστα τιμήθηκε μέχρι τον θάνατό του· ποτέ δεν ζήτησε συγγνώμη!

Έχουν χυθεί στο ποτάμι των καιρών 80 χρόνια- ένα λιγότερο δεν έχει σημασία- από τότε που ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος κλειδώθηκε στο συρτάρι της Ιστορίας κι ακόμα όλο και κάτι ξεφεύγει από μέσα, σαν φάντασμα που τρομάζει και ξυπνά το ενδιαφέρον…

«Ταξίδεψα στην Ιαπωνία το καλοκαίρι- μας είπε ο καλός συνάδελφος Παναγιώτης Βελισσάρης- και διάβασα πολύ για να σκοτώνω την ώρα μου· διάβασα για τον “χασάπη” Χιροχίτο, τον Αυτοκράτορα· ήταν πίσω από δεκάδες εγκλήματα πολέμου, από τα πιο ειδεχθή που έχει καταγράψει η Ιστορία κι όμως δεν δικάστηκε ποτέ. Κι αυτός και η οικογένειά του έμειναν στο απυρόβλητο… Και τώρα στην Ιαπωνία τρομάζουν με την άνοδο των Ακροδεξιών…». Περασμένα και δυστυχώς από πολλούς ξεχασμένα.
Χιροχίτο, λοιπόν…

Πλήρωσαν οι... άχρηστοι

Στη Δίκη της Νυρεμβέργης πλήρωσαν για τα εγκλήματά τους όσοι δεν ήταν χρήσιμοι στους Δυτικούς· οι άλλοι πρόσφεραν υπηρεσίες (και) για την εξόντωση κομουνιστών… και λοιπών κακοποιών στοιχείων.
Στην Ιαπωνία η αντίστοιχη Δίκη δεν απόλαυσε την ανάλογη δημοσιότητα με εκείνη της Νυρεμβέργης. Η κοινή γνώμη δεν έδωσε- σχεδόν- καμιά σημασία και μοναχά δημοσιογράφοι και διεθνείς αναλυτές παρακολούθησαν την ακροαματική διαδικασία μέχρι τέλους.
Στις Δίκες του Τόκιο λογοδότησαν 28 αξιωματούχοι της Ιαπωνίας: τέσσερις πρωθυπουργοί, τρεις υπουργοί Εξωτερικών, ένας αυτοκρατορικός σύμβουλος, δύο πρέσβεις, ένας υπουργός Στρατιωτικών, 12 ανώτατοι αξιωματικοί, ένας θεωρητικός σε θέματα επεκτατισμού, ένας Γραμματέας υπουργείου και ένας υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου....

Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας δύο από τους κατηγορούμενους... λογοδότησαν στον Θεό τους, πέθαναν δηλαδή και ένας στις Ερινύες του· τρελάθηκε! Κάποιοι άλλοι φρόντισαν με τον παραδοσιακό τρόπο, το Σεπούκου, ή πιο γνωστό σε εμάς Χαρακίρι, να αυτοσφαγιασθούν παρά να ταπεινωθούν απέναντι σε δικαστές και δυτικούς εισαγγελείς… Από τους, τελικώς, 25 κατηγορούμενους, έξι καταδικάστηκαν σε θάνατο δι’ απαγχονισμού και οι υπόλοιποι σε ισόβια κάθειρξη, όμως…
Όμως ένας- ο κατεξοχήν ένοχος για όλα τα εγκλήματα του ιαπωνικού στρατού, ο επικεφαλής της λαίλαπας που αιματοκύλισε την Ασία και όχι μόνο, έπινε το σάκε του ανενόχλητος στο παλάτι του: ο 124ος αυτοκράτορας της Ιαπωνίας ο διαβόητος Χιροχίτο. Το όνομα του ψευδεπίγραφο στην ιστορία της Ιαπωνίας και του Κόσμου ολόκληρου· Χιροχίτο: σύνθετη λέξη αποτελούμενη από δύο ιδεογράμματα: χίρο που σημαίνει μεγάλος, γενναιόδωρος, ευγενής και χίτο που θα πει: αρετή, ανθρωπισμός. Ε, ο Αυτοκράτωρ της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου ούτε γενναιόδωρος ήταν ούτε ανθρωπιστής…

Εκατομμύρια οι νεκροί από τους Ιάπωνες!

Ο Χιροχίτο νομιμοποίησε την εκστρατεία της Ιαπωνίας στην Κίνα που άφησε πίσω της περισσότερους από 20 εκατομμύρια ανθρώπους νεκρούς- χιλιάδες από αυτούς με δηλητηριώδη αέρια και διασπορά λοιμωδών ασθενειών! Κι αν αυτό δεν ήταν γενοκτονία τι είναι; Ο Χιροχίτο γνώριζε και αδιαφορούσε για τη δολοφονία του 35% των 200.000 στρατιωτών και πολιτών που κρατούνταν σε ιαπωνικά στρατόπεδα αιχμαλώτων πολέμου και για τα ανείπωτα βασανιστήρια και τις αγριότητες που υπέστησαν. Και μόνο αυτά- που είναι πολλά περισσότερα- κάνουν Χιροσίμα και Ναγκασάκι να φαίνονται σταγόνα στον ωκεανό της ανθρώπινης αγριότητας κι αναλγησίας.

Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στη διαδικτυακή πλατφόρμα του, το BBC και αφορούσε την επέτειο της ρίψης της Ατομικής Βόμβας αναφερόταν ότι «οι αναλυτές θεωρούν πως η Ιαπωνία ήταν ήδη στα πρόθυρα της παράδοσης» πριν από το ολοκαύτωμα σε δυο μεγαλουπόλεις της. Κραυγαλέα αναλήθεια! Ακόμη και μετά την ισοπέδωση της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, ο αντιναύαρχος Τακιχίρο Ονίσι, ο εμπνευστής της δημιουργίας του Σώματος των Καμικάζε, ξέσπασε κατά τη διάρκεια πολεμικού συμβουλίου: «Αν είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε 20 εκατομμύρια Ιάπωνες σε μια ειδική προσπάθεια επίθεσης [αυτοκτονίας], η νίκη θα είναι δική μας». Τελικά η παρέμβαση του αυτοκράτορα Χιροχίτο- ηγέτη του στρατού- ο οποίος, υπό το άχθος των νεκρών και των συνεπειών της Ατομικής Βόμβας, διέταξε τον στρατό του να παραδοθεί με αποτέλεσμα να διασωθούν- σύμφωνα με υπολογισμούς- πάνω από ένα εκατομμύριο στρατιώτες των συμμαχικών στρατευμάτων.

Τον Αύγουστο του 1945, οι πιθανότητες έδειχναν ότι ο αυτοκράτορας Χιροχίτο θα δικαζόταν ως εγκληματίας πολέμου «τάξης Α’»· ήταν κάτι που απαιτούσαν η Αυστραλία, η Βρετανία και το 70% της αμερικανικής κοινής γνώμης. Το ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβη οφειλόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου στον στρατηγό Ντάγκλας ΜακΆρθουρ, η άφιξη του οποίου στην Ιαπωνία στις 30 Αυγούστου του 1945 είναι, αναμφισβήτητα, ένα γεγονός από τα πιο σημαντικά για τους Ιάπωνες μετά τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι.
Ο ΜακΆρθουρ ήταν ο Ανώτατος Διοικητής των Συμμαχικών Δυνάμεων και ο ουσιαστικός αυτοκράτορας της Ιαπωνίας για τα επόμενα πέντε χρόνια.

«Μην ακουμπήσετε τον Αυτοκράτορα»!

Ο ΜακΆρθουρ έφτασε στην Ιαπωνία έχοντας την πεποίθηση (και τις διαταγές άνωθεν) ότι ο Χιροχίτο έπρεπε να μείνει στο απυρόβλητο.
Οι ΗΠΑ- και ο ΜακΆρθουρ κατ’ επέκταση- αγνόησαν το γεγονός ότι, σύμφωνα με το Σύνταγμα του Meiji του 1889, ο Αυτοκράτορας δεν ήταν ένας ανίσχυρος μονάρχης- με ρόλο διακοσμητικό (όπως περίπου ο βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου), αλλά είχε στα χέρια του την απόλυτη εξουσία με τον Στρατό και το Ναυτικό να αναφέρονται απευθείας σ’ εκείνον.
Ο Χιροχίτο λατρευόταν σαν Θεός στην Ιαπωνία και οι υπήκοοι έσκυβαν το κεφάλι όταν περνούσε, ενώ- λέγεται- έκαναν χαρακίρι όσοι κοίταζαν κατά λάθος τον Αυτοκράτορα στα μάτια!

Ο Χιροχίτο ήταν ο Αρχηγός του Κράτους, ο συνταγματικός μονάρχης με την απόλυτη εξουσία κάτι που διαψεύδει τον μεταπολεμικό μύθο ότι ο Αυτοκράτορας ήταν απλώς ένας παθιασμένος θαλάσσιος βιολόγος με ειδικότητα στα υδρόζωα (τις μικρές μέδουσες)!
Πολλοί ιστορικοί επικρίνουν την απόφαση να προστατευθεί ο Χιροχίτο για εγκλήματα πολέμου που υπέθαλψε ή αδιφόρησε γι' αυτά, αλλά και όλα τα μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας που ενεπλάκησαν στον πόλεμο, όπως ο πρίγκιπας Τσιτσιμπού , ο πρίγκιπας Ασάκα , ο πρίγκιπας Χιγκασικούνι και ο πρίγκιπας Φουσίμι Χιρογιάσου.

Ο Ντάγκλας ΜακΆρθουρ έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να σκεπάσει οποιαδήποτε κραυγή διαμαρτυρίας-απόδειξη που θα ενοχοποιούσε τον Χιροχίτο και την οικογένειά του στη διάρκεια του Δικαστηρίου Εγκληματιών Πολέμου του Τόκιο.

Ο Θεός έγινε άνθρωπος...

Την 1η Ιανουαρίου 1946, υπό την πίεση των Συμμάχων, ο Αυτοκράτορας αποκήρυξε επισήμως τη θεότητά του!
Οι ΗΠΑ, δια του εντεταλμένου τους «αυτοκράτορα» Ντάγκλας ΜακΆρθουρ θεωρούσαν ότι ένας συνεργάσιμος (φυσικός) αυτοκράτορας θα βοηθούσε στη δημιουργία ενός ειρηνικού συμμαχικού καθεστώτος κατοχής στην Ιαπωνία και στο εγγύς μέλλον υα είχαν ένα βιομηχανικό εταίρο και στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, που έρχονταν σαν μαύρα σύννεφα, θα αντιμετώπιζαν μια καταιγίδα λιγότερη σε έναν γεωγραφικό χώρο ιδιαίτερα σημαντικό για τη χώρα του Αβραάμ Λίνοκλν, τον Ειρηνικό Ωκεανό! Και το πέτυχαν οι Πλανητάρχες… Ο στρατάρχης ΜακΆρθουρ απέδωσε στον Χιροχίτο την ιδιότητα του συμβόλου της συνέχειας και της συνοχής του ιαπωνικού λαού, συνεπώς οποιαδήποτε πιθανή απόδειξη που θα ενοχοποιούσε τον Χιροχίτο και την οικογένειά του αποκλείστηκε!

Η λογική του ΜακΆρθουρ (των ΗΠΑ δηλαδή) ήταν ότι ο Αυτοκράτορας, ένας Θεός επί Γης για πολλούς ακόμα, ήταν τόσο επιδραστικός στην ψυχή του ιαπωνικού λαού που η κατακρήμνισή του θα συμπαρέσυρε τη χώρα. Ο σύμβουλος ψυχολογικού πολέμου του ΜακΆρθουρr, στρατηγός Μπόνερ Φέλερς, συμβούλεψε ότι θα ήταν μειονέκτημα «να δικαστεί ο ίδιος ο αυτοκράτορας που συνεργάζεται και διευκολύνει την ομαλή διαχείριση της αμερικανικής κατοχής».

Με το ίδιο σκεπτικό για την «συνέχεια και τη συνοχή» του γερμανικού λαού, αν είχε συλληφθεί ο Χίτλερ, θα έπρεπε να μείνει στο απυρόβλητο; Αν… Αποτέλεσμα της ατιμωρησίας του Χιροχίτο; Σε έντονη αντίθεση με τη σύγχρονη Γερμανία, στην Ιαπωνία δεν υπάρχει (ακόμα) καμία αίσθηση του «mea culpa» για τις κραυγαλέες γενοκτονικές πράξεις των στρατιωτικών τους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Βαθιά εμπλεκόμενος σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, ο Χιροχίτο ανέθεσε την κατασκευή μιας πολεμικής αίθουσας κάτω από το Αυτοκρατορικό Παλάτι του Τόκιο για να παρακολουθεί στενά τις στρατιωτικές δραστηριότητες της Ιαπωνίας· συνεπώς και γνώριζε και διέτασσε και είχε λόγο για ό,τι έπραττε ο Στρατός του!

Από την άνοδο στον θρόνο μόνο αίμα

Ο Χιροχίτο ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο της Ιαπωνίας το 1926. Το 1930 η έξαρση του μιλιταρισμού στην Ιαπωνία συγκρίνεται μόνο με την κατάσταση που επικρατούσε στη Γερμανία του Χίτλερ.
Ο εκτιμώμενος αριθμός των ανθρώπων που σκοτώθηκαν από τα ιαπωνικά στρατεύματα ποικίλλει. Ο RJ Rummel, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης, εκτιμά ότι μεταξύ 1937 και 1945, ο ιαπωνικός στρατός δολοφόνησε από σχεδόν τρία έως δέκα εκατομμύρια ανθρώπους, από αυτούς οι Κινέζοι πλήρωσαν περισσότερο φόρο αίματος με περισσότερος από 10 εκατομμύρια νεκρούς και ακολουθούν Ινδοί, Κορεάτες, Μαλαισιανοί, Ινδονήσιοι, Φιλιππινέζοι και Ινδοκινέζοι, συμπεριλαμβανομένων και Ευρωπαίων, Αμερικανών και Αυστραλών αιχμαλώτων πολέμου. Σύμφωνα με τον Rummel, μόνο στην Κίνα, από το 1937 έως το 1945, σκοτώθηκαν περίπου 3,9 εκατομμύρια Κινέζοι, κυρίως άμαχοι και συνολικά 10,2 εκατομμύρια Κινέζοι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Ο Βρετανός ιστορικός Mark Felton ισχυρίζεται ότι σκοτώθηκαν από τους Ιάπωνες έως και 30 εκατομμύρια άνθρωποι, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν άμαχοι!

Μία από τις μεγαλύτερες φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν η Σφαγή του Ναντζίνγκ το 1937, όταν, σύμφωνα με τα ευρήματα του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου για την Άπω Ανατολή, ο ιαπωνικός στρατός κατέσφαξε έως και 260.000 αμάχους και αιχμαλώτους πολέμου! Κατά τη διάρκεια του Β' Σινο-Ιαπωνικού Πολέμου, οι Ιάπωνες ακολούθησαν αυτό που αποκαλείται «πολιτική εξόντωσης», συμπεριλαμβανομένων των δολοφονιών που διαπράχθηκαν εναντίον μειονοτήτων όπως οι μουσουλμάνοι Χούι στην Κίνα. Στο χωριό Mengcun, οι Ιάπωνες σκότωσαν περισσότερους από 1.300 Χούι μέσα σε τρία χρόνια!

Στη Σφαγή του Parit Sulong στην κατεχόμενη από την Ιαπωνία Μαλαισία ο Αυτοκρατορικός Ιαπωνικός Στρατός σφαγίασε περίπου 500 αιχμαλώτους πολέμου. Ένα παρόμοιο έγκλημα που διαπράχθηκε ήταν η Σφαγή στο Changjiao στην Κίνα. Στη Νοτιοανατολική Ασία, η Σφαγή της Λάχα είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 705 αιχμαλώτων πολέμου στο κατεχόμενο από τους Ιάπωνες νησί Άμπον της Ινδονησίας και στη Σφαγή του νοσοκομείου Alexandra της Σιγκαπούρης με θύματα εκατοντάδες τραυματίες συμμάχων στρατιωτών, αθώους πολίτες και ιατρικό προσωπικό.

Στη Νοτιοανατολική Ασία, η Σφαγή της Μανίλα τον Φεβρουάριο του 1945 είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 100.000 αμάχων. Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον ένας στους 20 Φιλιππινέζους πέθανε στα χέρια των Ιαπώνων κατά τη διάρκεια της κατοχής.
Η πολιτική της καμένης γης στην Κίνα, που εγκρίθηκε από τον ίδιο τον Χιροχίτο, οδήγησε τις ιαπωνικές δυνάμεις να «σκοτώσουν όλους, να κάψουν όλους και να λεηλατήσουν όλους»! Ειδικές ιαπωνικές στρατιωτικές μονάδες διεξήγαγαν, επίσης, πειράματα σε πολίτες και αιχμαλώτους στην Κίνα με σκοπό την ανάπτυξη βιολογικών όπλων.

Διέσπειραν μικρόβια!

Στην Κίνα, οι Ιάπωνες διεξήγαγαν αδίστακτο βιολογικό πόλεμο εναντίον Κινέζων πολιτών και στρατιωτών· αεροπόροι ψέκαζαν τον ατμοσφαιρικό αέρα σε μεγαλουπόλεις με ψύλλους που μετέφεραν μικρόβια πανώλης, δημιουργώντας επιδημίες βουβωνικής πανώλης. Ιάπωνες στρατιώτες μόλυναν ποτάμια, πηγάδια, δεξαμενές και σπίτια αδειάζοντας φιάλες μικροβίων που προκαλούσαν ασθένειες όπως χολέρα, δυσεντερία, τύφο· πρόσφεραν επίσης φαγητό μολυσμένο με θανατηφόρα βακτήρια σε πεινασμένους κινέζους πολίτες· έδιναν ακόμη και σοκολάτες με βακτήρια άνθρακα σε παιδιά!
Επίσης- μην ξεχνάμε- οι ιαπωνικές αυτοκρατορικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν ευρεία χρήση βασανιστηρίων σε αιχμαλώτους πολέμου. Οι βασανισμένοι αιχμάλωτοι αποκεφαλίζονταν αργότερα.

Πολλές γραπτές αναφορές και μαρτυρίες που συλλέχθηκαν από το Αυστραλιανό Τμήμα Εγκλημάτων Πολέμου του δικαστηρίου του Τόκιο και διερευνήθηκαν από τον εισαγγελέα William Webb, απέδειξαν ότι ιάπωνες στρατιώτες διέπραξαν πράξεις κανιβαλισμού εναντίον αιχμαλώτων πολέμου των συμμαχικών δυνάμεων σε πολλά μέρη της Ασίας και του Ειρηνικού.

Δεν πρόλαβε να μολύνει τις ΗΠΑ

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιαπωνία είχε σχεδιάσει να χρησιμοποιήσει την πανώλη ως βιολογικό όπλο εναντίον πολιτών των ΗΠΑ στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια, κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Cherry Blossoms, θεωρώντας ότι η πανώλη θα σκορπούσε τον τρόμο στον αμερικανικό πληθυσμό και ως εκ τούτου θα αποθάρρυνε τις ΗΠΑ από το να συνεχίσουν επιθέσεις στην Ιαπωνία. Το σχέδιο είχε προγραμματιστεί να αρχίσει τη νύχτα στις 22ας Σεπτεμβρίου του 1945, αλλά η Ιαπωνία παραδόθηκε πέντε εβδομάδες νωρίτερα.

Αυτά και ακόμα τόσα που γεμίζουν τόμους πολυσέλιδους! Το 1971 ο Χιροχίτο δήλωσε, απλά, ότι υπήρχαν κομμάτια του πολέμου για τα οποία ένιωθε «προσωπικά λύπη»· ποτέ του δεν είπε τη λέξη «συγγνώμη»!
Και ο Χιροχίτο πέθανε από τις συνέπειες καρκίνου του δωδεκαδακτύλου στις 06:33 το πρωί, στις 7 Ιανουαρίου 1989 σε ηλικία 87 χρονών αφήνοντας πίσω του πέντε παιδιά, δέκα εγγόνια, έναν δισέγγονο την Ιστορία βιασμένη και εκατομμύρια νεκρούς.

Μια ιαπωνέζικη παροιμία λέει πάνω-κάτω: «Να ξεγελάς τους πλούσιους και τους δυνατούς αν θες, αλλά ποτέ να μην τους προσβάλλεις». Ο Χιροχίτο φρόντισε να μην προσβάλλει ποτέ τον αμερικανό εκπρόσωπο Ντάγκλας ΜακΆρθουρ...