Το Όργιο με τα Κάστανα: Τη βραδιά που ο πάπας και ιερείς έγιναν ένα με τις πόρνες και ξεφάντωσαν μέχρι το πρωί

Πολλοί το έχουν διαβάσει κι ακόμα πιο πολλοί το έχουν διαγράψει από τη μνήμη τους: Το Όργιο με τα Κάστανα. Ήταν η βραδιά που ο πάπας της Ρώμης και ιερείς έγιναν ένα με τις πόρνες και ξεφάντωσαν, αφήνωντας για λίγο στην άκρη τις διδαχές της Αγίας Γραφής και τον μισογυνισμό τους... 

Ήταν μια ήσυχη βραδιά της προτελευταίας μέρας του Οκτωβρίου, την πρώτη χρονιά του 16ου αιώνα. Ο Γιόχαν Μπέρχαρντ διέσχισε τα πλακόστρωτα της Ρώμης σαν το κυνηγόσκυλο, ακολουθώντας την ακαταμάχητη οσμή της ξεροψημένης σάρκας του χοιρινού, που είχε τυλίξει τους δρόμους έξω, και το Παλάτι του Πάπα μέσα…

Ως τελετάρχης, ο Μπούρτσαρντ έπρεπε να είναι παρών σε κάθε εκδήλωση του πάπα Αλέξανδρου Στ’ και του γιού του Καίσαρα Βοργία. Ο Μπέρχαρντ, είχε βαρεθεί απελπιστικά τις ανιαρές εκδηλώσεις στο Παλάτι και το κουρασμένο βήμα του τον έφερνε σε κάτι προβλέψιμο που θα του προκαλούσε, το δίχως άλλο, ύπνο από νωρίς. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε… Γιατί καθώς ο Μπέρχαρντ έμπαινε στα παπικά διαμερίσματα, τον αγκάλιασαν ήχοι μουσικής ατμοσφαιρικής και ημίγυμνα κορίτσια τον άρπαξαν και τον έβαλαν μέσα με το ζόρι, με γέλια και κραυγές ηδονής!

Ο Μπέρχαρντ τα ‘χασε και σκούπισε μια σταγόνα ιδρώτα άγχους που έσταξε από το μέτωπό του.
Μπροστά του εκτυλισσόταν ένα από τα μεγαλύτερα όργια της Παπικής Εκκλησίας που είχε γίνει ποτέ (γνωστό)…

Πλησίαζαν μεσάνυχτα, και ενώ οι περισσότεροι κληρικοί της Ρώμης προσεύχονταν, στο Palazzo Apostolico – επίσημη κατοικία του Πάπα – άρχισε μια τελετή εντελώς διαφορετική από εκείνες της προσευχής των ιερωμένων της Καθολικής Εκκλησίας. Ο γιος του Πάπα Αλέξανδρου ΣΤ’, ο καρδινάλιος Καίσαρας Βοργίας, είχε διοργανώσει ένα δείπνο ακολασίας, στο οποίο έπαιρναν μέρος 50 γυμνές πόρνες πολυτελείας ή σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς 50 γυναίκες της καλής κοινωνίας της Ρώμης που υποδύονταν τις πόρνες!
Η νύχτα περιείχε τόσο ακραία περιστατικά, που όλοι οι γραφιάδες του Καθολικισμού προσπάθησαν να αποκρύψουν με όλη τους τη δύναμη.

Ένα αποκαλυπτικό Ημερολόγιο

Όλα όσα ξέφυγαν από τις χαραμάδες της εσωστρέφειας των - υποτίθεται - θεοσεβούμενων και ευσεβών Καθολικών και ξεχύθηκαν στο φως της Ιστορίας ήταν όσα έγραψε στο ημερολόγιό του ο επίσημος τελετάρχης του Παπικού κράτους. Το ημερολόγιό του Γιόχαν Μπέρχαρντ καταγράφει το όργιο γνωστό ως Όργιο των Κάστανων, που σχεδιάστηκε και οργανώθηκε από τον Καίσαρα Βοργία στο Παπικό Παλάτι στις 30 Οκτωβρίου 1501.

Ο βρετανός ιστορικός - επίσκοπος της Εκκλησίας της Αγγλίας και άριστος μελετητής του παπισμού της Αναγέννησης Μαντέλ Κρέιτον, αποδέχεται την ιστορία ως αληθινή και παραθέτει τα αδιάσειστα στοιχεία του Πρέσβης της Φλωρεντίας, Φραντσέσκο Πέπι, που παραβρέθηκε στο όργιο. Κάποιοι άλλοι θεωρούν μυθοπλασία το Όργιο των Κάστανων, που πηγάζει από το μίσος του Γιόχαν Μπέρχαρντ για τους Βοργίες.
Όπως και να ‘χει, κάτι συνέβη εκείνο το βράδυ, που δεν είχε καμία σχέση με την τάξη και την ηθική των εκκλησιαστικών τελετών… Τι έγινε; Διαβάστε.

Τρίβοντας τα έκπληκτα μάτια του ο Μπέρχαρντ αναγνώρισε ανάμεσα στις καλλίπυγους νεαρές την Φιαμέτα, την ερωμένη του Καίσαρα Βοργία να παίζει ημίγυμνη λαούτο στο τραπέζι του συμποσίου. Οι φήμες διέδιδαν ότι ή Φιαμέτα ήταν τόσο πλούσια, που είχε χρηματοδοτήσει μια ολόκληρη τοιχογραφία στην εκκλησία του Αγίου Αυγουστίνου.

Σε διπλανό δωμάτιο, ο Μπέρχαρντ  εντόπισε μια παχουλή, χρυσαφένια καλλονή με κοκκινισμένους λοβούς αυτιών, που τραγουδούσε μπροστά στους έκθαμβους ακροατές της, χαμηλώνοντας ταπεινά τα μάτια της για να δει ποιος την κοιτάζει με λαγνεία. Ήταν γνωστή Imperia La Divina (Θεωρείται η πρώτη διασημότητα της τάξης των εταίρων, η Imperia Cognati, αγαπημένη των αυλικών του Βατικανού), η πιο όμορφη γυναίκα που είχε δει ποτέ και η αγαπημένη μούσα του ζωγράφου Ραφαήλ!

Οι υπόλοιπες γυναίκες ήταν φωλιασμένες σε σκοτεινές γωνίες και φλέρταραν με τους ευγενείς της Ρώμης, σηκώνοντας περιστασιακά τα κεφάλια τους για να αφήσουν το ασημένιο γέλιο τους να πλημμυρίσει το δωμάτιο.
Αυτές οι γυναίκες δεν ήταν οι τυπικές meretrici (πόρνες) της εποχής, αλλά μέλη της άρχουσας τάξης που ονομαζόταν κορτιτζιάνα (εταίρες), που δεν ήταν απλώς όμορφες «άψυχες κούκλες», αλλά μορφωμένες στην τέχνη, τη μουσική, τον χορό, την ποίηση και, το πιο σημαντικό, στη συζήτηση και στον έρωτα!

Η ακόλουθη περιγραφή προέρχεται από την αφήγηση του Μπέρχαρντ στις πιο σκοτεινές σελίδες του ημερολογίου του: «Μετά το δείπνο τα αναμμένα κηροπήγια που ήταν πάνω στο τραπέζι τοποθετήθηκαν στο πάτωμα και ανάμεσά τους ρίχτηκαν κάστανα που έπρεπε να μαζέψουν οι γυμνές γυναίκες καθώς σέρνονταν ανάμεσα στα κεριά (να προσθέσουμε ότι ο τρόπος της συγκομιδής δεν ήταν ούτε με τα χέρια, ούτε και με το στόμα...). Ο Πάπας, ο Δούκας και η Λουκρητία, η αδερφή του, ήταν παρόντες και κοιτούσαν. Στο τέλος αθλοθέτησαν βραβεία από μεταξωτούς μανδύες, μπότες και άλλα αντικείμενα σε όποιον θα έκανε έρωτα με τις περισσότερες από εκείνες τις ιερόδουλες. Τα βραβεία μοιράστηκαν στους νικητές σύμφωνα με την κρίση των παρευρισκομένων».

Οι ολόγυμνες ιερόδουλες μάζευαν τα κάστανα από το πάτωμα, ο Πάππας κοιτούσε με δέος και έκανε τον σταυρό του, μαζεύοντας τη σιελόρροιά του και οι ιερείς ερωτοτροπούσαν δίχως φραγμούς και συστολή, αφού άνθρωποι ήταν κι αυτοί και ο Θεός ας τους συγχωρούσε στο κάτω κάτω!

Μεταγενέστεροι συγγραφείς εμπλούτισαν ακόμα περισσότερο την ιστορία, αναφέροντας ότι ο Πάπας μοίρασε βραβεία στους συνδαιτυμόνες του, που εκσπερμάτισαν τις περισσότερες φορές, καθώς έτρεφε ιδιαίτερο θαυμασμό για την αρρενωπότητα, την οποία εξίσωνε με την εκσπερμάτωση.

Η ιστορία αυτή έχει αμφισβητηθεί από αρκετούς καθολικούς ιστορικούς. Ο πλέον ένθερμος υπερασπιστής του Πάπα, που αφιέρωσε πολλά χρόνια από τη ζωή του για να συγκεντρώσει στοιχεία και να ανατρέψει την ιστορία με τα κάστανα είναι ο Πίτερ Ντε Ρου, ο οποίος εξοργίστηκε τόσο πολύ από τις ιστορίες περί σεξουαλικής ακολασίας και συνέγραψε το εγκυκλοπαιδικό του έργο «Material for a History of Pope Alexander VI, His Relatives and His Time».

Ο ερευνητής του Βατικανού αμφισβήτησε το ημερολόγιο του Μπέρχαρντ εξαιτίας μιας επιστολής του Ιταλού που διηγείται το γεγονός από τον ιταλό αξιωματικό Σίλβιο Σαβέλι. Σε αυτή την επιστολή, ο Σαβέλι δηλώνει ότι οι ιερόδουλες «δείπνησαν» με τους Βοργίες, αλλά δεν καταγράφει πουθενά την αισθησιακή… συγκομιδή του κάστανου. Στην επιστολή όμως, γίνεται αναφορά στο ότι οι αυλικοί εντυπωσιάστηκαν από «ένα συγκλονιστικό θέαμα». Ένα συγκλονιστικό θέαμα, που θα μπορούσε να ήταν… γυμνοί γελωτοποιοί που πηδούσαν πάνω στο τραπέζι; Μπορεί.
Από όλα αυτά ένα είναι βέβαιο, ότι οποιοδήποτε πάρτι έκανε ο διαβολικός Καίσαρας Βοργίας θα ήταν το «talk of the town» - να το πούμε στην καθομιλουμένη ελληνική - την επόμενη ημέρα. Και ακόμα πιο σίγουρο είναι ότι ο Πάπας δεν λειτούργησε επί μέρες μετά…

Αλήθεια ή όχι, η ιστορία με το Όργιο με τα Κάστανα αποτυπώνει με τον πλέον εύληπτο τρόπο την παρακμή του θεσμού του Ποντίφικα επί Πάπα Αλέξανδρου ΣΤ’, καθώς, όπως φαίνεται, ακόμα και μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, o Ροντρίγκο Βοργίας (το όνομα του πριν γίνει Πάπας) παρέμεινε αυτός που ήταν και στην κοσμική του ζωή, χωρίς να ενταχθεί στο πλαίσιο που του επεφύλασσε ο ρόλος του επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Η Ιστορία που δεν έχει αμφισβητηθεί από κανέναν γράφει ότι, ο Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ’ απέκτησε αμέτρητα νόθα παιδιά. Ακόμη και αν δεν συμμετείχε ενεργά στο όργιο με τα κάστανα, ήταν καρπερός και διατηρεί μέχρι και σήμερα το ρεκόρ πατρότητας περισσοτέρων παιδιών από οποιονδήποτε άλλο Πάπα!
Και σίγουρα εκείνο το Όργιο με τα Κάστανα είναι παρωνυχίδα μπροστά στις κακοποιήσεις και βιασμούς παιδιών που έχει αποδειχτεί πως έχουν λάβει χώρα στους κόλπους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στις μέρες μας. Και μη χειρότερα!