Καίτη Γκραμμά: «Η μητέρα μου ήθελε να μου φέρει παπά για εξορκισμό και ο μπαμπάς μου έλεγε ότι θα γίνω πόρνη»

Ο Ιούνιος έχει καθιερωθεί ως μήνας υπερηφάνειας για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα παγκοσμίως. Η επιλογή του συγκεκριμένου μήνα μόνο τυχαία δεν είναι, καθώς αποτελεί επέτειο μνήμης για γεγονότα που είχαν συμβεί στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Η αστυνομία εισέβαλε βίαια στο γκέι μπαρ Stonewall Inn της Νέας Υόρκης και ξεκίνησε να προκαλεί επεισόδια, αφού θεωρούσε ότι η σεξουαλικότητα των ανθρώπων αυτών αποτελούσε ποινικό αδίκημα και απειλή για την κοινωνία. 

Με αφορμή τη συγκεκριμένη επέτειο, λοιπόν, η Καίτη Γκραμμά παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό «Down Town» και μίλησε για την οικογένειά της και τις δύσκολες στιγμές, την αποδοχή αλλά και τον ρατσισμό που έχει βιώσει. 

«Η οικογένειά μου δεν ήταν πάντα δίπλα μου. Είχαμε θυελλώδεις καβγάδες, μεγάλες δυσκολίες, πολλές εντάσεις, κλάματα. Ευτυχώς, χωρίς βία. Μεγάλωσα με πάρα πολύ μεγάλη αυστηρότητα. Ο μπαμπάς μου στρατιωτικός. Καταλαβαίνεις τι συνέβαινε στο σπίτι. Έπρεπε να διαβάζω πάρα πολύ, να είμαι τέλεια σε όλα, να μην γκρινιάζω, να μην ενοχλώ, να αντεπεξέρχομαι σε όλα, να μη λέω "όχι". Οπότε, όταν τους ανακοίνωσα ότι θέλω να παρατήσω το σχολείο, να κάνω φυλομετάβαση και να ασχοληθώ με το μόντελινγκ, ταράχτηκαν όλες οι ισορροπίες. Η μητέρα μου ήθελε να μου φέρει παπά για εξορκισμό. Της έλεγα: "είμαι μια γυναίκα σε αντρικό σώμα" και θεωρούσε ότι κάποιος γυναικείος δαίμονας έχει μπει μέσα μου, άρα θα μας βοηθήσει ένας παπάς για να τον βγάλει. Ο μπαμπάς μου μου έλεγε: "βγάλ’ τα όλα αυτά από το μυαλό σου, δεν ισχύουν". Στα 15 μου άκουγα κάθε μέρα ότι θα γίνω πόρνη, ότι θα είμαι για πάντα μόνη μου, ότι δεν θα κάνω φυσιολογικές δουλειές, ότι δεν θα έχω οικογένεια. Σκέψου να λες σε ένα παιδάκι ότι εσύ θα είσαι για πάντα μόνη σου και θα γίνεις και πόρνη. Αλλά αυτές τις εικόνες είχαν, δεν γνώριζαν κάτι άλλο οι άνθρωποι».

Στη συνέχεια, ανέφερε πως η αποδοχή ήρθε σταδιακά. «Έφτασα στο γυμνάσιο και δεν ήξερα τι είναι ο τρανς άνθρωπος. Δεν γνώριζα καν ότι μπορεί να υπάρχει κάτι τέτοιο. Μας μίλησαν ποτέ στο σχολείο γι' αυτά; Υπήρξε ποτέ ενημέρωση, είναι κομμάτι της παιδείας μας; Όχι! Όλοι είχαν απλώς ένα τεράστιο "βαλιτσάκι" με τη λέξη "π@στης" και ήσουν ή ο κανονικός ή ο π@στης. Και αυτό υπάρχει ακόμη. Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι αν ένας άντρας είναι μαζί μου είναι γκέι. Δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά» είπε και συνέχισε: «Έπειτα από δύο ακόμη χρόνια που έκαναν να συνειδητοποιήσουν όλα αυτά και από τη στιγμή που ξεκίνησα στα 21 μου τη φυλομετάβαση, άρχισαν σταδιακά να γίνονται καλύτερα τα πράγματα. Σήμερα είναι όλα τέλεια. Γιατί πια το βλέπουν μπροστά τους, καταλαβαίνουν ότι όλο αυτό είναι κανονικό. Φυσικά, ήταν επίπονη η διαδικασία της φυλομετάβασης: Έχασα πολλούς ανθρώπους από τη ζωή μου, οι οποίοι δεν άντεχαν κοινωνικά να υποστηρίξουν την αλλαγή μου εξαιτίας του περίγυρού τους, ψυχολογικά είχα διάφορες εναλλαγές… Αλλά πλέον είναι όλα τέλεια».

Κλείνοντας, η Καίτη Γκραμμά αποκάλυψε πως δέχεται συνέχεια και παντού ρατσισμό. «Και όχι απλώς ρατσισμό αλλά δυνατές σφαλιάρες: Έχω χάσει συμβόλαια, έχω χάσει μεγάλες καμπάνιες. Έχει τύχει πολλές φορές να με κλείσει ένας πελάτης θεωρώντας ότι είμαι γεννημένη γυναίκα και όταν μάθει την ταυτότητά μου ν' ακυρώσει τη δουλειά. Αλλά προσπαθώ να το εξηγήσω, μπαίνω στη θέση των πελατών. Όταν βγήκε το πολυσυζητημένο διαφημιστικό, δεν έλειψαν οι παραφωνίες και οι ακραίες αντιδράσεις. "Cancel" κινήματα στα social media που καλούσαν τον κόσμο να σταματήσει να ψωνίζει τα προϊόντα. Μας έγραφαν "εμετός", "ψόφος". Αλλά εκεί μιλάμε για μια πολυεθνική που προφανώς δεν μπορεί να επηρεαστεί από διακόσιους ηλίθιους που θα πουν "πετάξτε τα μπουκάλια". Όμως, ένας μικρός, ανερχόμενος σχεδιαστής, που τώρα θα ξεκινήσει να πουλάει και πρέπει να επιβιώσει πάση θυσία στην ανταγωνιστική αγορά της μόδας και να πιάσει τον παλμό του μέσου καταναλωτή, είναι λογικό να φοβάται να επιλέξει μία κοπέλα που για κάποιους ίσως είναι "αμφιλεγόμενη". Θα επιλέξει την πεπατημένη».