Γιώργος Καραμίχος για τη μάχη με τον καρκίνο: «Οταν το έμαθα, ήταν η πρώτη φορά που ξέσπασα σε κλάματα»

Καλεσμένος στην εκπομπή «Στούντιο 4» βρέθηκε, το μεσημέρι της Τετάρτης (13/9), ο Γιώργος Καραμίχος, ο οποίος αναφέρθηκε στην επαγγελματική του πορεία, τον ρόλο του ως πατέρας, αλλά και στο σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε πρόσφατα, όπου διεγνώσθη με καρκίνο.

«Έκανα τυχαία εξετάσεις μια μέρα πριν φύγω για Αμερική. Επρεπε βασικά να κάνει εξετάσεις η κόρη μου, λόγω covid, επειδή είχαμε μια κόπωση και οι δύο. Εμένα με έσωσε η ασφαλίστριά μου, να είναι καλά. Μου είπε: "Θα κάνει κι εσύ εξετάσεις γιατί πέρασες κι εσύ covid" υπογράμμισε ο ηθοποιός.

Και συνέχισε: «Βρήκαν έναν όζο, και ο γιατρός μου είπε πως πριν από 1,5 χρόνο δεν είχα τίποτα εκεί. Έβλεπα μια σκιά χωρίς να ξέρω τι είναι, δεν είμαι γιατρός. Πήγα έκανα την αξονική και επιβεβαίωσε ότι πράγματι υπήρξε εκεί ένας όζος που δεν ήταν ωραίος, όλοι οι γιατροί ήρθαν πάνω μου να με ρωτήσουν γιατί ήρθα και γιατί έκανα εξετάσεις γιατί αυτό δεν δίνει σύμπτωμα. Όταν δίνει σύμπτωμα είναι πολύ αργά.

Το πρώτο που σκέφτηκα είναι: έχω τακτοποιήσει πράγματα, διαθήκες, ιστορίες κτλ; Στην εντατική ήταν δύσκολα, έγινε άμεσα η επέμβαση. Είχα υπέροχους γιατρούς γύρω μου, έμεινα στην εντατική μιάμιση μέρα. Εκεί είχα πάρει μαζί μου δύο βιβλία και ένα ημερολόγιο. Είναι δύσκολο να ακούς δίπλα σου ασθμαίνουσες ανάσες από ανθρώπους που είναι σε άλλες συνθήκες. Εγραφα και διάβαζα. Ήμουν με μορφίνες. Ευτυχώς δεν είχαν επηρεαστεί οι λεμφαδένες. Όταν το έμαθα, ήταν η πρώτη φορά που ξέσπασα σε κλάματα». 

«Η ελληνική κοινωνία δεν σέβεται τις γυναίκες»      

Παράλληλα, ο Γιώργος Καραμίχος ανέφερε ότι «δεν μπορώ να πάω σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που λέγαμε πριν -ρατσιστές, ομοφοβικοί- και να τους πεις άλλαξε γνώμη. Μπορώ, όμως, να κάνω κάτι άλλο ώστε να αποφύγουμε να υπάρξει άλλη γυναικοκτονία. Πλέον είναι ντροπή να ουρλιάζουμε όλοι μέσα από τα social media και να μην βγαίνει επισήμως ένας άνθρωπος που έχουμε ψηφίσει και να πει: "Ναι, υπάρχουν γυναικοκτονίες". Χθες έγινε κι άλλη γυναικοκτονία στη Θεσσαλονίκη. Δεν έχει αλλάξει τίποτα. Ο άνθρωπος από τον οποίο αυτή η γυναίκα κινδύνευε, ήταν έξω, ελεύθερος. Ήταν πρώην αστυνομικός και είχε ιστορικό. Ήταν έξω, ελεύθερος και είχε τη δυνατότητα να το κάνει. Όταν συμβαίνει με τέτοια συχνότητα, δείχνει ότι η ελληνική κοινωνία δεν αγαπάει ακόμα τη γυναίκα. Δεν σέβεται τη γυναίκα. Δεν τη θεωρεί ίση του άνδρα και εκείνος θεωρεί ότι είναι κτήμα του και πάει και τη σκοτώνει. Δεν σέβεται τους ομοφυλόφιλους, δεν σέβεται τους τραβεστί. Μπορούν να σεβαστούν την απόφαση του άλλου να είναι ότι θέλει».