Φίλιππος Πλιάτσικας: «Οι πρώτοι δύο δίσκοι των Πυξ Λαξ πήγαν άπατοι, δεν είχαμε στο μυαλό μας ότι θα πετύχουμε»

Ο Φίλιππος Πλιάτσικας  βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ και μίλησε για τα πρώτα δύσκολα χρόνια των «Πυξ Λαξ», καθώς αποκάλυψε ότι οι πρώτοι δίσκοι τους δεν είχαν καμία εμπορική επιτυχία και ότι δεν συγκέντρωναν κόσμο στις συναυλίες τους.

Η κακή αρχή και η εντυπωσιακή συνέχεια

Ο γνωστός μουσικός παραδέχτηκε ότι ούτε εκείνος ούτε τα υπόλοιπα μέλη φαντάζονταν αυτό που θα ακολουθούσε. Παράλληλα, περιέγραψε ένα προφητικό όνειρο που είχε δει εκείνα τα χρόνια ο Μπάμπης Στόκας.

Ειδικότερα, περιέγραψε: «Στην αρχή, τα πρώτα 4-5 χρόνια δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα. Οι πρώτοι δυο δίσκοι πήγαν άπατοι. Δε μαζεύαμε κόσμο στα live, δεν είχαμε καθόλου στο μυαλό μας ότι θα πετύχουμε. Μόνο ο Μπάμπης είχε δει σε ένα όνειρο και μου το είχε πει και τον κοίταζα σαν τρελό, ότι είχε δει εμάς τους δύο, τους άλλους δεν τους ήξερε στην μπάντα, δεν είχε ξαναδεί τις φάτσες τους, ότι ήμασταν σε ένα πολύ μεγάλο γήπεδο με 100.000 κόσμο. Γελάσαμε πάρα πολύ, τον κοίταγα σαν να ήταν τρελός… Αυτό την εποχή που πηγαίναμε άπατοι, σε συναυλία ερχόταν 1 άτομο, 2, 12, 7, 0… Ο τύπος είδε τέτοιο όνειρο. Και ο ίδιος αντιμετώπισε τον εαυτό του σαν τρελό».

Ο Φίλιππος Πλιάτσικας τόνισε ότι συνέχισαν παρά την αρχική αποτυχία τους, επειδή αγαπούσαν πάρα πολύ την ενασχόληση με τη μουσική και το τραγούδι. «Το συμπέρασμα είναι, για εμάς τουλάχιστον, ότι εμείς αυτό το κάναμε επειδή γουστάραμε πολύ να το κάνουμε, γουστάραμε να βγάζουμε τραγούδια. Το ότι πιάσαμε το πρώτο άλμπουμ σε βινύλιο, που ήταν δύσκολο για την εποχή να βγάλεις, ήθελες δισκογραφική εταιρεία, ήταν ακριβές οι παραγωγές, το ότι πιάσαμε ένα βινύλιο που είχε δικά μας τραγούδια μέσα, νομίζαμε ότι είχαμε φτάσει στον σκοπό μας».

Εν συνεχεία, ο μουσικός καλλιτέχνης υπογράμμισε ότι μέσω της μουσικής τους διατρανώνουν την πίστη τους ότι ο πραγματικά δυνατός άνθρωπος είναι αυτός που δεν φοβάται να είναι ευαίσθητος. «Εμείς αυτό ξέρουμε να κάνουμε και αυτό συνεχίσουμε να κάνουμε, να εκτιθέμεθα μέσω του συναισθήματος, να λέμε αυτό που βιώνουμε, αυτό που αισθανόμαστε, αυτό που φανταζόμαστε, και να πιστεύουμε ότι η πραγματική δύναμη - που πραγματικά το πιστεύουμε αυτό - είναι η ευαισθησία. Ιδίως σε εποχές, όπως αυτές που όσο πάει και γίνονται πιο σκληρές, ο πραγματικά δυνατός άνθρωπος είναι αυτός που δεν φοβάται να είναι ευαίσθητος και να εκτεθεί μέσω αυτής της ευαισθησίας του, να πει τη δικιά του προσωπική αλήθεια ξεκάθαρα».