Αντίνοος Αλμπάνης: Η συγκινητική ανάρτηση για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου
NewsroomΜε αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου, ο Αντίνοος Αλμπάνης έκανε μια συγκινητική ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram. Ο ηθοποιός είχε αποκαλύψει το περασμένο καλοκαίρι πως πάσχει από λέμφωμα, όμως, τώρα έχει ξεπεράσει το σοβαρό πρόβλημα της υγείας του.
«Εύχομαι σε όλους μια χαρούμενη ενάντια στον καρκίνο Ημέρα. Εύχομαι ο καθένας από εμάς να γιορτάσει αυτή τη μέρα με έναν αισιόδοξο τρόπο. Να αποβάλλουμε οποιοδήποτε ταμπού ή στίγμα σχετίζεται με αυτό. Να μιλάμε για αυτό προκειμένου να ευαισθητοποιήσουμε και να αγαπάμε τον εαυτό μας ανεξάρτητα με το τι μας συμβαίνει. Προσωπικά, “αγκαλιάζω” τις πληγές μου γιατί αυτές είναι τα παράσημά μου» έγραψε στη λεζάντα της φωτογραφίας.
Ο Αντίνοος Αλμπάνης, περιγράφοντας στην εκπομπή «Μεσάνυχτα» τη στιγμή που πήρε στα χέρια του τη διάγνωση και συγκινεί όταν θυμήθηκε τη διαδικασία της χημειοθεραπείας, είχε συγκινήσει το τηλεοπτικό κοινό. «Πέρυσι είχα έναν πολύ δύσκολο χειμώνα. Είχε τελειώσει η πρώτη σεζόν και είχε ξεκινήσει η δεύτερη. Είχα αρχίσει το Φινιστρίνι. Ένιωθα κάπως άβολα βιολογικά. Αρκετή κούραση και κάποια συμπτώματα που δεν ήταν και πολύ φυσιολογικά. Όσο περνούσε ο καιρός τα συμπτώματα γινόντουσαν όλο και πιο έντονα. Κάποια στιγμή πήγα και έκανα κάποιες εξετάσεις γιατί με ζόριζε αρκετά η καθημερινότητά μου. Αυτές οι εξετάσεις με οδήγησαν σε κάποιες επόμενες. Οι επόμενες σε κάποιες τρίτες εξετάσεις ώσπου καταλήξαμε να μου ανακοινώνουν ότι έχω διαγνωστεί από λέμφωμα. Ήμουν μόνος μου. Το πρώτο πράγμα που είχα στο μυαλό μου ήταν να δω τι θα κάνω. Να δω πού και ποιος είμαι. Έκανα μεγάλη προσπάθεια να μειώσω τον φόβο και την αγωνία που είχα. Προσπάθησα να σκεφτώ λίγο πιο λογικά τα πράγματα» είχε αναφέρει, εμφανώς φορτισμένος.
«Είχα να διαχειριστώ τους πόνους μου. Πόνους που δεν έχεις φανταστεί ποτέ ότι υπάρχουν. Να θες να ξαπλώσεις και να πονάει το κεφάλι στο μαξιλάρι» αποκάλυψε και συνέχισε: «Τέλος Ιουνίου ολοκλήρωσα τις χημειοθεραπείες. Ο φόβος δεν έχει φύγει ακόμα. Είναι όλα τόσο νωπά. Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Φτερνίζομαι ή βήχω και σκέφτομαι άσχημα πράγματα. Το μυαλό μου πηγαίνει στο κακό. Είμαι σε μία διαδικασία να ξεκινήσω να κάνω ψυχοθεραπεία γιατί είναι πολύ μεγάλο όλο αυτό που μου έχει συμβεί και πρέπει με κάποιον τρόπο να το διαχειριστώ. Το πιο σημαντικό απ' όλα είναι να μην συνηθίσω στον φόβο».