Κωστής Μαραβέγιας: Στην εποχή των social media έχουμε τους πιο πολλούς διάσημους (vids)

Είναι ο άνθρωπος που έφερε νέο αέρα στην ελληνική δισκογραφία, µε τραγούδια σύγχρονα και συνάµα νοσταλγικά. Είναι δηµοφιλής αλλά και προσιτός, οι δουλειές του είναι εµπορικές χωρίς να στερούνται ποιότητας, µπορεί να ισορροπεί άνετα ανάµεσα στη σκηνή, την τηλεόραση και στο θέατρο. Και ίσως αυτές οι εκ πρώτης όψεως αντιθέσεις είναι που τον καθιστούν ξεχωριστό. Με αφορµή τη µεγάλη καλοκαιρινή γιορτή που ετοιµάζει για τις 20 Ιουνίου, στην Πλατεία Νερού, δίπλα στη θάλασσα, ο Κωστής Μαραβέγιας µιλά στο «Έθνος της Κυριακής» για τη σχέση του µε το κοινό, τις επιλογές του αλλά και τις αγωνίες του.

Τι σηµατοδοτεί για σένα η πρώτη µεγάλη συναυλία του καλοκαιριού;

Κάθε συναυλία έχει τη µοναδικότητά της και τη µαγεία της. Σε οποιονδήποτε χώρο, οπουδήποτε στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, ανεξαρτήτως όγκου, κοινού ή µεγέθους του χώρου. Όµως το να παίζεις στην πόλη που ζεις την καθηµερινότητά σου, το να παίζεις κοντά στη θάλασσα, που τόσο σε έχει συντροφέψει σε κάθε καλή ή κακή στιγµή, δηµιουργεί µια άλλη δυναµική, µια άλλη αφήγηση. Επίσης, λόγω του µεγέθους της παραγωγής µπορούµε να κάνουµε κάτι περισσότερο σε σχέση µε µια live εµφάνιση σε µια µουσική σκηνή για παράδειγµα. Μια πιο ολοκληρωµένη εµπειρία θέασης και ακρόασης. Έχουµε ετοιµάσει αρκετές εκπλήξεις, θα είναι ένα θέαµα αντάξιο της προσµονής των φίλων µας και των ακροατών µας.

Πόσο απαραίτητη είναι για τον καλλιτέχνη η άµεση επαφή µε το κοινό; Τι του προσφέρει;

Η επαφή µε το κοινό δεν είναι κάτι που σχεδιάζεται ή οργανώνεται, δεν είναι αυτοσκοπός. Απλώς προκύπτει. Αλλιώς θα ήταν επιτηδευµένη και ψεύτικη και µάλλον θα κράταγε ελάχιστα. Οταν όµως έρχεται ως απόρροια µιας σχέσης που έχει δοκιµαστεί και στον χρόνο, τότε είναι κάτι µοναδικό µε υψηλή ενέργεια και δυνατές δονήσεις. ∆εν πιστεύω πως είναι απαραίτητο για τον κάθε καλλιτέχνη να επικοινωνεί στη συναυλία του και να αλληλοεπιδρά µε το κοινό. Για µένα όµως είναι ζωτικής σηµασίας. Η συµµετοχή των φίλων µας από κάτω, στο τραγούδι, στην αγκαλιά, στον ιδρώτα και στο χαµόγελο, µε απογειώνει, µου δίνει ώθηση και µια χωρίς προηγούµενο συγκίνηση που τότε µόνο µπορώ να τη νιώσω.

Το δικό σου κοινό έχει συγκεκριµένα χαρακτηριστικά;

Ανοιχτωσιά, ελεύθερο πνεύµα, αγάπη για ζωή και αγάπη για µουσική. Χωρίς στεγανά και χωρίς αποκλεισµούς για κανέναν, είναι ενωτικό και ανεκτικό, σε µια εποχή διαίρεσης και ατοµικισµού. Ετσι το συναισθάνοµαι το κοινό που συναντώ και τυχαίνει να µιλήσω ή να δω στις συναυλίες. Είναι ωραίοι τύποι, τρυφεροί άνθρωποι, όµορφες οικογένειες, από νήπια έως ηλικιωµένους. Μου αρέσει το πολυδιάστατο κοινό. Μια λαϊκή γιορτή, ανοιχτή σε όλους.

Εσύ, όταν γράφεις ένα τραγούδι, απευθύνεσαι σε συγκεκριµένους ανθρώπους;

Εχω γράψει για µεµονωµένους ανθρώπους, για ευρύτερα σύνολα ανθρώπων, αλλά και για καταστάσεις που µπορεί να µη συνδέονται άµεσα µε ανθρώπινες σχέσεις. Αυτό όµως που πρώτιστα µε ενδιαφέρει είναι ο άνθρωπος και οι ανθρώπινες σχέσεις. Και δεν εννοώ κατ’ ανάγκη ο έρωτας, ο αναλώσιµος µάλιστα έρωτας των τραγουδιών καψούρας. Για µένα ο πυρήνας της µουσικής µου και των στίχων µου είναι το ενωτικό πνεύµα, η αγάπη ως υπαρξιακή εκπλήρωση, το παράδοξο του έρωτα µε µια χιουµοριστική και ειρωνική µατιά, αφού στο τέλος µάλλον νοµοτελειακά θα σβήσει, τουλάχιστον στη χολιγουντιανή του εκδοχή. Αντλώ έµπνευση από πολλά θέµατα και παρατηρώ οτιδήποτε γύρω µου που µε αφορά και θέλω να το εκφράσω µε έναν διαφορετικό τρόπο, να το φωτίσω από ένα άλλο πρίσµα.

Τι είναι αυτό που κατά τη γνώµη σας έχει αγαπήσει περισσότερο ο κόσµος στον Κωστή Μαραβέγια;

Τα πουκάµισά µου; Χα, χα. ∆εν ξέρω να σου απαντήσω. Αυτό που ξέρω είναι πως αισθάνοµαι ευγνώµων που µπορώ και κάνω τα όνειρά µου πραγµατικότητα και ευχαριστώ τους φίλους µας από καρδιάς για την υποστήριξη. Είναι ευλογία το ταξίδι της µουσικής.

Πόσο δύσκολο είναι να ισορροπήσει κανείς ανάµεσα στην ποιότητα και τη δηµοσιότητα;

Μα προφανώς η δηµοσιότητα δεν συνεπάγεται χαµηλή ποιότητα και έλλειψη ήθους και φυσικά ούτε το αντίστροφο ισχύει, δηλαδή κάποιος που δεν είναι γνωστός µπορεί να κάνει υψηλής ποιότητας πράγµατα που µένουν στην αφάνεια. Όλα µπορούν να συµβούν, δεν υπάρχουν κανόνες. Στην εποχή της πληροφορίας µέσω του Διαδικτύου και των κοινωνικών µέσων, οποιοσδήποτε µπορεί να θεωρείται διάσηµος. Ίσως να βρισκόµαστε στην εποχή µε τους πιο πολλούς διάσηµους, αναγνωρίσιµους ανθρώπους. Από την άλλη όµως πόσα διαµάντια υπάρχουν και επίσης γίνονται γνωστά και φτάνουν τελικά στα αυτιά µας και στα µάτια µας; Πληθώρα µεν, αλλά και πολλές περιπτώσεις µε περιεχόµενο.

Θεωρείς πως ένας καλλιτέχνης οφείλει να συµµετέχει στις αλλαγές που φέρνει η κάθε εποχή, στους νέους τρόπους επικοινωνίας, όπως είναι για παράδειγµα τα social media;

Τίποτα δεν οφείλει. Οφείλει να κάνει ό,τι αισθάνεται. Να είναι ειλικρινής µε τις προθέσεις του και τον εαυτό του. Και αν πραγµατικά θέλει να αναλωθεί σε ασταµάτητες σέλφι άνευ ουσιαστικού περιεχοµένου, ας το κάνει. Μπορεί έτσι να ικανοποιεί κάποιο ναρκισσιστικό απωθηµένο. Σηµαντικό είναι να υπάρχει εγκράτεια και µέτρο στο τι και πόσο ανεβάζει κάποιος.

Αντιµετωπίζεις διαφορετικά µια θεατρική δουλειά για την οποία γράφεις µουσική από ένα τηλεοπτικό σόου στο οποίο συµµετέχεις;

Μα δεν έχει σχέση το ένα µε το άλλο. Στη θεατρική δουλειά καλούµαι να δώσω µορφή σε κάτι που δεν υφίσταται παρά µόνο σαν σύλληψη εν τη γενέσει, σαν όραµα σκηνοθετικό ή και σαν µια µικρή ιδέα. Στο τηλεοπτικό σόου λειτουργώ ως καθοδηγητής, ως δάσκαλος να το πω λαϊκά, µε τα λίγα που ξέρω, προσπαθώντας να αναγνωρίσω αρχικά το ταλέντο και έπειτα να το στηρίξω και να το βοηθήσω.

Η δηµόσια εικόνα σου πόσο σε απασχολεί;

Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα να λέει κάποιος µια καλή κουβέντα για µένα και κυρίως για το ότι µπορεί να πέρασα από τη γειτονιά µου, την πόλη µου ή τη χώρα µου και να άφησα µια καλή εντύπωση, έδωσα λίγο φως. Αυτό ναι, θα µου άρεσε. Βέβαια δεν θα ζούσα για να το εισπράξω, οπότε µάλλον είναι µάταιο. Πάντως σε καµία περίπτωση δεν είµαι εγκλωβισµένος στην υστεροφηµία. Θεωρώ σηµαντικό το εδώ και τώρα. Να κάνω πράγµατα που µε εκφράζουν και µε γεµίζουν ψυχικά. Να ζω ελεύθερος.

Λέγεται συχνά πως τα καλύτερα τραγούδια γράφονται τις εποχές που ο δηµιουργός βιώνει µια δύσκολη προσωπική φάση. Το επιβεβαιώνεις;

Τα καλά τραγούδια γράφονται όταν ο δηµιουργός έχει πάθος να εκφραστεί και καίγεται η ψυχούλα του. Τώρα αν αυτό πηγάζει από πόνο, χαρά, θαυµασµό, µικρή σηµασία έχει. Από την άλλη, µεγάλα έργα γράφτηκαν από εγκεφαλική και µόνο διεργασία. Αλλά κι εκεί το κίνητρο ήταν το πάθος τελικά.

Μόλις βγήκαµε από ένα εκλογικό 15νθήµερο, ενώ σε έναν µήνα έρχεται νέα εκλογική αναµέτρηση. Ποιες είναι οι βασικές σου αγωνίες σε σχέση µε το µέλλον της Ελλάδας;

Να ανέβει η ποιότητα του δηµόσιου λόγου, να φύγουν οι περίγελοι της κοµµατικής δηµόσιας σφαίρας που ροκανίζουν την πολιτική αξιοπιστία, να υπάρξει πρόοδος, ουσιαστική πρόοδος σε όλα τα κοινωνικά στρώµατα ανεξαιρέτως, να µειωθεί επιτέλους η ανεργία και να ορθοποδήσουν όσοι υπέφεραν στα χρόνια της κρίσης. Και άλλα πολλά που δεν είναι της παρούσης και θα έµοιαζαν µε πολιτικό λόγο στη συνέντευξή µας. Ας δώσουµε χώρο στη µουσική. Τουλάχιστον στη χώρα µας η µουσική είναι µία από τις λίγες αφορµές συνάντησης και ουσιαστικής συνένωσης. Πήγα στην Κέρκυρα το Πάσχα και έβλεπα τις µπάντες να προπορεύονται της θρησκευτικής, στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας. Συγκινήθηκα. Η δικαίωση της µουσικής και των µουσικών. Πρώτοι στη γραµµή…