Κρόνος και Χρόνος: Οι μεγάλοι δάσκαλοι

Ο πανέμορφος Κρόνος, με τα πολλά χρωματιστά δαχτυλίδια του, που ανακηρύχτηκε προσφάτως «βασιλιάς των Φεγγαριών» λόγω των πολλών δορυφόρων που ανακαλύφθηκαν, κρατάει παραδοσιακά στην αστρολογία τα σκήπτρα του πλανήτη-δασκάλου και τιμωρού ταυτόχρονα. Είναι εκείνος που ως αυστηρός πατέρας έρχεται πότε να ανταμείψει και πότε να τιμωρήσει, αναλόγως με τη φάση στην οποία βρίσκεται ο άνθρωπος που υφίσταται την επίδρασή του. Η ωριμότητα ενός ανθρώπου στην αστρολογία είναι συνυφασμένη με τη διέλευση του Κρόνου στον γενέθλιο αστρολογικό του χάρτη. Ο γνωστός σε όλους μας θεός Κρόνος, από την αρχαία ελληνική μυθολογία, ήταν ο θεός-πατέρας που έτρωγε τα παιδιά του και στην πορεία ταυτίστηκε με τις ιδιότητες του αστρολογικού πλανήτη Κρόνου έτσι ώστε σήμερα να μην μπορούμε εύκολα να ξεχωρίσουμε τα χαρακτηριστικά του θεού από τις ιδιότητες του πλανήτη.

Είναι ένας αρσενικός πλανήτης και ο δεύτερος μεγαλύτερος στο ηλιακό μας σύστημα μετά τον Δία. Είναι κρύος, ξηρός και αργός ως πλανήτης (ενώ ο Δίας είναι ζεστός, υγρός και γρήγορος). Περιορίζει, κρίνει, δίνει δομή και νόημα. Ο Κρόνος κυβερνά τον Αιγόκερω και παραδοσιακά τον Υδροχόο, που συνδέει το παλιό με το νέο και το παραδοσιακό με το μοντέρνο. Το χρώμα του είναι το μαύρο, και σχετίζεται με το τέλος –κάθε είδους– και τον θάνατο σε βαθιά γεράματα. 

Ο Κρόνος αστρολογικά εκπροσωπεί έννοιες και γεγονότα για τη ζωή του ανθρώπου που συνδέονται σημαντικά με την έννοια του Χρόνου. Η σοβαρότητα, η υπευθυνότητα, η δομή (εσωτερική και εξωτερική) τόσο των καταστάσεων όσο και των ανθρώπων, η αυστηρότητα, η προσέγγιση των πραγμάτων εις βάθος, η εμπειρία, η σοφία, η ταύτιση αλλά και η απομάκρυνση από το παρελθόν, ο θάνατος, είναι έννοιες και διαδικασίες που έχουν ταυτιστεί στο μυαλό μας με την ωριμότητα και τις ιδιότητες αυτού του πλανήτη.

Κάθε πράξη μας έχει και μια συνέπεια, και αυτό είναι το μάθημα που μας βοηθάει να πάρουμε ο Κρόνος, αλλά και ο Χρόνος, όσο περνάει και μας ωριμάζει στη γραμμική πορεία της ζωής μας

Ποια η σχέση και η συνάφεια του Κρόνου με τον Χρόνο;

Ο Κρόνος και ο Χρόνος είναι λέξεις και έννοιες συναφείς κι εκπροσωπούν τις αρχετυπικές επιδράσεις που προέρχονται από τα αρχικά, εξελικτικά στάδια της ανθρωπότητας και έχουν γραφτεί πλέον στο DNA καθενός από μας. Οι λέξεις κλειδιά είναι: γραμμική εξέλιξη, ροή, μάθημα, συνέπεια, τιμωρία, ευθύνη. Κάθε πράξη μας έχει και μια συνέπεια, και αυτό είναι το μάθημα που μας βοηθάει να πάρουμε ο Κρόνος, αλλά και ο Χρόνος, όσο περνάει και μας ωριμάζει στη γραμμική πορεία της ζωής μας. 

Ο δάσκαλος Κρόνος και οι περίοδοι των μαθημάτων του

Μεταξύ των περιόδων της ζωής μας που καλύπτουν τις ηλικίες 28 και 30, 58 και 60, και 88 και 90, βιώνουμε αυτό που είναι γνωστό ως επιστροφή του Κρόνου. Αυτή είναι μια πολύ σημαντική περίοδος μετάβασης στη ζωή μας, που συνήθως προκαλεί αλλαγές άλλοτε σημαντικές άλλοτε σαρωτικές –είτε αλλαγή κατεύθυνσης είτε τρόπου ζωής– και επίσης φέρνει περιορισμούς αλλά και ανταμοιβές σε όσους έχουν δουλέψει σκληρά. Ο Κρόνος είναι σε άμεση συμμαχία με τον Χρόνο: η υπομονή είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει κανείς στις περιόδους που ο Κρόνος παραδίδει το σκληρό μάθημά του.

Η αστρολογική εικόνα του πατέρα Κρόνου/ Χρόνου μας βοηθά να διαλογιστούμε πάνω σε αυτές τις ιδιότητες και να τις αντιληφθούμε, όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένα και πιο σύντομα, ώστε όταν βρισκόμαστε κάτω από την επίδρασή τους να το κάνουμε συνειδητά κι όχι μόνο λόγω των επιδράσεων των αρχετύπων και των ενεργειών που αυτά φέρουν στη ζωή μας. Η ελεύθερη βούληση μας βοηθάει να αλλάξουμε την πορεία της ζωής μας και είναι εκείνη που μας φέρνει προ των ευθυνών μας. Η αστρολογία έχει να προσφέρει πολύ σημαντική βοήθεια στην προσωπική και ατομική μας πορεία, καθώς βοηθάει τον άνθρωπο να συνειδητοποιήσει τις ασυνείδητες επιδράσεις που τον κατευθύνουν και του δίνει τη δυνατότητα της ελεύθερης επιλογής, κάτι που λίγοι από μας συνειδητοποιούμε, τουλάχιστον στην αρχή της ζωής μας.

Το μάθημα που πρέπει να πάρουμε: η παύση είναι απαραίτητη στον δρόμο μας

Είτε είναι εύκολη, είτε είναι δύσκολη η ζωή μας –κι αυτό το κρίνει ο καθένας μας σύμφωνα με τα δικά του γενικά αλλά και προσωπικά αξιολογικά κριτήρια–, έχουμε έρθει στη Γη για να πάρουμε και να δώσουμε μαθήματα. Ο ρόλος του μαθητή και του καθηγητή εναλλάσσονται. Παρόλο που είναι ένθερμος υποστηρικτής της σκληρής δουλειάς και των αυστηρών μαθημάτων που πρέπει να πάρουμε στη ζωή μας, και αναφέρεται ως επί το πλείστον ως δάσκαλος, ο κύριος ρόλος του Κρόνου στη ζωή μας είναι, παραδόξως, να μας δημιουργήσει μια παύση. Θα μας κάνει να ξεκουραστούμε με κάθε κόστος. Εάν περάσουμε όλα τα όριά μας από καθαρή επιλογή, δεν θα μας αφήσει άλλη επιλογή – θα μας αρρωστήσει, ώστε να μπορέσουμε τελικά να βιώσουμε αυτή την απαραίτητη παύση. Δεν υπάρχει κάποιος απλός ή εύκολος τρόπος που λειτουργεί, γιατί είναι ο πλανήτης της ασυνείδητης κατανόησης ως προς τα δικά μας όρια και αντιπροσωπεύει το σημείο «καταστροφής» μας αν δεν γνωρίζουμε τις δυνατότητες, τις ικανότητες και τις βασικές φυσικές ανάγκες μας. 

Οι στιγμές που μοιάζουν με μαύρη τρύπα, αυτές της απώλειας ή της κρίσης, είναι εκείνες που μας καθορίζουν και μας θυμίζουν ότι τελικά είναι λίγος ο χρόνος. Πολύ λίγος

Η χρονιά που κλείνει, ένας μικρός φόρος τιμής στον Χρόνο

Πλησιάζει το τέλος της χρονιάς και είθισται να κάνουμε τον απολογισμό μας. Σκεφτόμαστε πολύ τον χρόνο. Ως έννοια, ως διάσταση και, κυρίως, ως ψευδαίσθηση. Σαν ποτάμι που κυλά σε μια αέναη ροή και διακόπτεται μόνο όταν εμείς οι ίδιοι σταματάμε για λίγο, κάνουμε μια παύση για να ξαποστάσουμε και να θυμηθούμε. Κι αν κάτι πρέπει να θυμηθούμε μέσα στη ροή αυτή, είναι οι στιγμές που σταματάνε τον χρόνο. Οι στιγμές που μοιάζουν με μαύρη τρύπα, αυτές της απώλειας ή της κρίσης, είναι εκείνες που μας καθορίζουν και μας θυμίζουν ότι τελικά είναι λίγος ο χρόνος. Πολύ λίγος. Και δεν ξέρουμε ποτέ σε ποια στιγμή τελειώνει για τον καθένα μας. Μεγαλώνοντας, όσο η πορεία μας προς την αναπόφευκτη λήξη του χρόνου μας πάνω στη Γη μικραίνει, μαθαίνουμε να εκτιμούμε περισσότερο τις στιγμές. Είναι καιρός λοιπόν να νιώσουμε τυχεροί. Που είμαστε εδώ, με όσα έχουμε χάσει και όσα έχουμε κερδίσει. Περίεργο πράγμα ο χρόνος τελικά. Φεύγει γρήγορα, περνάει δύσκολα, γεμίζει χρώμα, ήχο, υφή, μυρωδιές, γεύσεις. Κι αν θέλουμε να παραφράσουμε τον Σενέκα, είναι το πιο πολύτιμο αγαθό πέρα από τα χρήματα και την υγεία. Γιατί δεν ξανακερδίζεται ποτέ

[Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Open Life, που κυκλοφόρησε με το Έθνος της Κυριακής, 24 Νοεμβρίου]