Κανένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης δεν φταίει για κανένα βιτριόλι

Στην περίπτωση κατά την οποία πληκτρολογήσετε στο Google τις λέξεις «facebook βιτριόλι», θα σας εμφανίσει αρχικά, περίπου 14.500.000 αποτελέσματα. Είναι προφανές, όμως, ότι τα αποτελέσματα στις αναζητήσεις για την υπόθεση με την 35χρονη -η οποία πραγματοποίησε την επίθεση στην Καλλιθέα, με θύμα την 33χρονη Ιωάννα- είναι πολλά περισσότερα. Αλλά οι περισσότεροι, όποια εξέλιξη κι αν προκύψει, θα έχουν ως «βάση» στο μυαλό τους την υπόθεση ως «facebook βιτριόλι». Συνειρμικά, αυτό δεν είναι άδικο. Αλλά δεν είναι αληθές.

Η πραγματικότητα έχει αποτυπωθεί στη δικογραφία, στη οποία αναφέρεται ένας διάλογος μέσω Facebook -από το 2018- μεταξύ των δύο γυναικών και αποκαλύπτει το πώς μία -όπως λέγεται- ερωτική ιστορία εξελίχθηκε σε αστυνομικό θρίλερ. Η φερόμενη ως δράστιδα της επίθεσης με βιτριόλι επικοινώνησε με την Ιωάννα και της ζήτησε να μην αποδεχτεί, πάντα στο Facebook, το αίτημα φιλίας του φίλου της, του 40χρονου «Νώντα» - ο διάλογος είναι εδώ. Επίσης, έγινε γνωστό πως η φερόμενη ως δράστιδα διατηρούσε και δεύτερο προφίλ στο facebook -το όνομα του λογαριασμού είναι ακριβώς το ίδιο με εκείνο το οποίο επικαλέστηκε όταν κάλεσε στην εταιρεία ραδιοταξί- για να μπορεί να παρακολουθεί κινήσεις, κυρίως του συντρόφου της, χωρίς να γίνεται αντιληπτή.

Είναι εξαιρετικά εύκολο να υποθέσει κάποιος πως το συγκεκριμένο μέσο κοινωνικής δικτύωσης βοήθησε τη φερόμενη ως δράστιδα για να στήσει το σχέδιό της, στην περίπτωση, βέβαια, κατά την οποία όλα αποδειχθούν πως οργανώθηκαν έπειτα από friend request, accept, μηνύματα στο messenger. Η αλήθεια είναι πως στη συγκεκριμένη περίπτωση -η οποία πνίγεται από τις εμμονές και τη ζήλια, στην πιο αρχέγονη και αποτρόπαια έκφανσή της- εάν δεν υπήρχε το facebook η 35χρονη θα είχε βρει κάποιον άλλον τρόπο για να ταΐσει την ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρέθηκε για να πράξει όπως έπραξε - σύμφωνα πάντα με αυτά που γνωρίζουμε.

Τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 -τότε που ακόμα και σε ελληνικές ταινίες ακουγόταν το «θα σου ρίξω βιτριόλι»- ο ιδρυτής του Facebook Μαρκ Ζάκεμπεργκ ήταν αγέννητος. Η κοινωνική δικτύωση είχε άλλον χαρακτήρα, αλλά πάντα υπήρχαν στις γειτονιές οι κουτσομπόλες, οι «κατίνες», οι μοχθηρές -δίχως εισαγωγικά- εκείνες που δεν δέχονταν την απόρριψη χωρίς να μπορούν να την ξεπλύνουν με την αιώνια μαχαιριά που ποτίζεται κι από βιτριόλι. Αυτές οι γυναίκες που σκέφτονται ως λύση στην «τραγωδία» τους την παράλογη εκδίκηση πάντα υπήρχαν, απλώς έκαναν transfer στην ψηφιακή εποχή μας. Και εκεί που μιλούσαν με το κοινό τηλέφωνο στον περιπτερά της γειτονιάς, πλέον μπορούν να κάνουν like και να επιλέγουν το χρώμα στην καρδούλα. Μπλε ή κόκκινη. Ή να κάνουν check in όπου θέλουν. Σε αυτές τις μοχθηρές προσωπικότητες δεν γυρίζει το μυαλό τους και γίνονται stalkers επειδή μπορούν -μέσα από την άνεση του σαλονιού τους- αλλά λόγω της απανθρωπιάς και του αμοραλισμού ο οποίος τους δίνει ανάσες και δεν ταΐζεται με τεχνολογία. Εάν η Ιωάννα δεν είχε απαντήσει στο μήνυμα που της έστειλε στο messenger, η 35χρονη θα είχε βρει άλλον τρόπο για να επικοινωνήσει μαζί της.

Όχι, το facebook δεν μπορεί να φταίει στην προκειμένη περίπτωση. Ο παραλογισμός πάντα θα βρίσκει πάντα τον τρόπο του για να κάνει share. Ακόμα και στη συγκεκριμένη περίπτωση που η όλη ιστορία εμφανίζεται ως… «ερωτική». Όχι, επίσης, ο έρωτας και το πάθος δεν ξεδιψούν με βιτριόλι.