«Οχι» στη µεταναστοφοβία

Τρίτη 18 ∆εκεµβρίου έχει οριστεί από τον ΟΗΕ Παγκόσµια Ηµέρα Μεταναστών, την οποία τιµούµε για λογαριασµό και των απόδηµων Ελλήνων. Παλαιότερα η Ελλάδα υπήρξε χώρα εξόδου µεταναστών, µε τη µετανάστευση Ελλήνων, εντός και εκτός συνόρων, να αναδεικνύεται σε µέγα κοινωνικό πρόβληµα, το οποίο η δεξιά ιδεολογία επιδίωκε να εξωραΐσει µιλώντας για «το φιλαπόδηµον του Ελληνος».

Η χώρα µας έχασε αλλά και κέρδισε από την εξαγωγή µεταναστών, νόµιµη ή παράνοµη. Ας θυµηθούµε το τραγούδι του Καζαντζίδη «Θεσσαλονίκη µου, µεγάλη φτωχοµάνα, εσύ που βγάζεις τα καλύτερα παιδιά», το οποίο θα µπορούσε να συµπληρωθεί µε τη φράση «και τα στέλνεις στην ξενιτιά». Η Μακεδονία, η Θράκη και η Ηπειρος, κυρίως, υπέστησαν την αιµορραγία της µετανάστευσης, αλλά τα περισσότερα παιδιά τους πρόκοψαν στην ξενιτιά, εντάχθηκαν στις κοινωνίες των νέων πατρίδων τους και πολλοί αναδείχθηκαν σε επιχειρηµατίες ή ανέλαβαν κρατικά αξιώµατα, π.χ. στην Αµερική και την Αυστραλία.

Οι κοινότητες που δηµιούργησαν, χτίζοντας πάντοτε και έναν ορθόδοξο ναό, ακόµη και στην Αλάσκα, αποτέλεσαν και αποτελούν τους καλύτερους πρεσβευτές του ελληνικού πολιτισµού και των εθνικών µας θεµάτων. ∆εν τα γνωρίζουν αυτά οι κήρυκες της µεταναστοφοβίας; Σήµερα η Ελλάδα έχει πληθυσµό έντεκα εκατοµµυρίων, εκ των οποίων περίπου το 10% είναι µετανάστες πρώτης ή δεύτερης γενιάς.

Ορθότατα η σηµερινή κυβέρνηση επιδιώκει την έξοδο από το περιθώριο του µεγάλου αυτού κοµµατιού του πληθυσµού, ιδιαίτερα των παιδιών των µεταναστών που γεννήθηκαν εδώ και συχνά είναι πιο Ελληνες από τους Ελληνες. Η ένταξη των µεταναστών µε όλα τα δικαιώµατά τους, οικονοµικά, κοινωνικά, ακόµα και πολιτικά, είναι προς όφελος της πατρίδας µας µε πολλούς τρόπους. Εργαζόµενοι νόµιµα οι µετανάστες ενισχύουν και το πολύπαθο ασφαλιστικό µας σύστηµα, ενώ κάνουν δουλειές που εµείς πλέον δεν «καταδεχόµαστε».

Οφείλω να αναφερθώ και στη δηµογραφική διάσταση. Σύµφωνα µε εκτιµήσεις του ΟΗΕ, µε τους σηµερινούς ρυθµούς ο πληθυσµός της Ελλάδας θα είναι 10,7 εκατοµµύρια το 2030 και 9,4 εκατοµµύρια το 2050. Με τέτοιες προβλέψεις για την πληθυσµιακή συρρίκνωση της χώρας, µια πραγµατικά εθνική πολιτική θα έπρεπε να επιδιώκει όχι µόνο την πολιτογράφηση των µεταναστών δεύτερης γενιάς, αλλά και την πλήρη ένταξη όλων των µεταναστών και προσφύγων. ∆υστυχώς, την αναγκαιότητα αυτή δεν αντιλαµβάνεται η σηµερινή ηγεσία της Ν∆, διότι σκέφτεται µε όρους του παρελθόντος και όχι του µέλλοντος. Με τον ίδιο τρόπο σκέφτονται και οι κάθε λογής ακροδεξιοί, εθνικιστές και νεοεθνικιστές.