Λίνα Μενδώνη: Αν ο Λιγνάδης είναι «επικίνδυνος άνθρωπος», εσείς είστε ανεπαρκής υπουργός

Κυρία Λίνα Μενδώνη, πολλές φορές οι άνθρωποι δεν θέλουν να ακούσουν την αλήθεια ή να την παραδεχτούν ακούγοντάς την, γιατί τους είναι δυσβάσταχτο να βλέπουν τις ψευδαισθήσεις τους να καταστρέφονται… Αυτές οι φιλοσοφίες έχουν εφαρμογή στους απλούς ανθρώπους: εκείνους που δεν διοικούν, που δεν κατέχουν αξιώματα, που δεν θρονιάζονται ολημερίς σε θώκο αξιωματούχου. Οι άλλοι, οι κατέχοντες αξιώματα είναι υποχρεωμένοι να μην τρέφουν ψευδαισθήσεις και κυρίως είναι υποχρεωμένοι όταν η διαίσθηση τους για την επιλογή κάποιου συνεργάτη τους προδώσει, ή άμεσα να ενεργήσουν για την απομάκρυνση αυτού του «συνεργάτη», ή αν διακρίνουν έντονη και γενική δυσφορία για την προσωπική επιλογή τους, να παραιτηθούν των αξιωμάτων τους.

Η κυρία Μενδώνη, υπουργός του Πολιτισμού, ούτε το ένα έπραξε ούτε το άλλο. Όταν το όνομα του συνεργάτη της καταγγέλθηκε για συγκεκριμένα πολύ σοβαρά αδικήματα δεν τον απομάκρυνε άμεσα. Απλά περίμενε την παραίτησή του. Η κυρία Μενδώνη όφειλε να θέσει και την δική της παραίτηση της στην διάθεση του ανωτέρου της, δηλαδή του Πρωθυπουργού· δεν έκανε ούτε αυτό! Και δυστυχώς, ξεδιπλώνοντας μια πτυχή του χαρακτήρα της, «έδειξε» και εκείνη με τη σειρά της τον άνθρωπο που καταγγέλλεται για σωρεία ποινικά κολάσιμων πράξεων, όχι για να τον ψέξει, αλλά για να κρατήσει τη θέση της.

Το: «Ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι ένας κακοεπικίνδυνος άνθρωπος, αλλά αυτό προέκυψε τώρα», θυμίζει απολογία ηττημένου στρατηγού που αφελώς υποστήριξε: «Οι στρατιώτες μου φταίνε, δεν πολέμησαν γενναία». Δεν είναι ακριβώς έτσι κύρια Μενδώνη. Κάθε ηγήτορας είναι υπεύθυνος, αυτός και μόνον αυτός, για ό,τι πράττουν ή δεν πράττουν οι κατώτεροί του! Παλιό στρατιωτικό δόγμα κυρία Μενδώνη.  Άλλωστε και στο παρελθόν, όταν από τη θέση της Γενικής Γραμματέως Πολιτισμού «στιγματιστήκατε» με την κλοπή του πίνακα του Πάμπλο Πικάσο από την Εθνική Πινακοθήκη και τότε το δικό σας κεφάλι φροντίσατε να σώσετε και ουδόλως σας απασχόλησε το «Γυναικείο Κεφάλι» του φημισμένου  ζωγράφου… Λάθος;

Ε, όχι κυρία Μενδώνη, αυτό δεν είναι πολιτισμός!

Πολιτισμός είναι η Ulrike Lunacek, η ομόλογός σας της Αυστρίας που παραιτήθηκε πέρυσι εν μέσω πανδημίας γιατί αδυνατούσε να προσφέρει έργο από τη θέση της και σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την απαξίωση των καλλιτεχνών από την κυβέρνησή της (κάτι σαν και τώρα στην Ελλάδα δηλαδή). Ψιλά γράμματα… Πολιτισμός είναι επίσης να αναγνωρίζουμε το λάθος μας, να ζητούμε συγγνώμη και να αποχωρούμε δίχως άλλες κουβέντες.

Εσείς κυρία Λίνα Μενδώνη, εσείς δεν ήσασταν που εγκαλέσατε τον βουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Πάνο Σκουρολιάκο, τον περασμένο Ιούνιο, που τόλμησε να αμφισβητήσει τις ικανότητες και το ήθος του Δημήτρη Λιγνάδη: «Εκτός κύριε βουλευτά, αν εσείς ή ο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητεί, πέρα από τις ικανότητες, και το ήθος του Λιγνάδη... αν είναι έτσι, να το πείτε ευθέως»! Ε, λοιπόν δεν το είπε ευθέως τότε ο Σκουρολιάκος και τώρα που το λέει η «μισή Ελλάδα», αντί να ομολογήσετε το λάθος σας μας είπατε αυτό που συμπεραίνουμε από τις κατακλυσμιαίες ειδήσεις που φθάνουν καθημερινά: «Ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι ένας κακοεπικίνδυνος άνθρωπος». Τι λέτε κυρία Μενδώνη;

Αν η επιλογή σας ήταν ένας άνθρωπος όπως τον περιγράψατε, κι εσείς δεν είστε τίποτα περισσότερο από μια ανεπαρκής, επιζήμια για τον πολιτισμό υπουργός, που πριν τον προσλάβετε δεν ρωτήσατε, δεν μάθατε. Κυρία Μενδώνη στα σπλάχνα του υπουργείου σας, έχει διαπραχθεί μια βαρβαρότητα κι εσείς ενώ θα έπρεπε να υψώσετε τη γροθιά σας και να χτυπήσατε το «κακό» (και) παραιτούμενη, αποφασίσατε να δείξετε με το δάχτυλο τον υφιστάμενό σας! Κρίμα...