«Ευαγγελισµός»

Ειδικά στον «Ευαγγελισµό», που είναι το πιο πολυάσχολο νοσοκοµείο της χώρας, εδώ και καιρό, ανακοινώθηκε πως σχεδιάζεται αναδιαµόρφωση, νέοι χώροι, ο βασικός ως Πανεπιστηµιακή Σχολή, αλλά και πλήθος «ενέσεων» αναβάθµισης σε πολλά σηµεία της χώρας. Το 2017 γνωρίζω έναν έπαινο της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας για το ζήτηµα, καθώς και την υπερψήφιση του σχετικού νόµου από τη Βουλή τον Σεπτέµβριο.

Το ότι διερευνάται η συµµετοχή στο έργο του διάσηµου αρχιτέκτονα Πιάνο δεν µε συγκλονίζει, αλλά δεν κάνω τον κεχαγιά σε λεφτά τρίτων. Βλέπετε, από τα χρόνια των µεγάλων κληροδοτηµάτων, όπως του Σίνα και του Συγγρού και τόσων άλλων, συνάγεται ότι σχεδόν ποτέ δεν έλειψαν οι µουρµούρες και οι µεταβολές της πρόθεσης των δωρητών όταν η Πολιτεία προέκρινε πως είχε διαφορετικές ανάγκες. Αλλά τέλος πάντων.

Και ξαφνιάστηκα όταν διάβασα προσφάτως ότι το Ιδρυµα ακυρώνει τη δωρεά για την ίδρυση νέου κτίσµατος στον «Ευαγγελισµό», ευτυχώς χωρίς να επηρεάσει άλλες πρωτοβουλίες του. Η ακύρωση ήρθε έπειτα από σειρά ενστάσεων του προσωπικού, αν δεν κάνω λάθος. Ελπίζω να ξεπεραστεί κι αυτό, διότι δεν µας τρέχουν, ως κράτος εννοώ, τα λεφτά από τα µπατζάκια.

Σε άλλο θα σταθώ, κι ας το προσέξουµε: δεν ξέρω καµία αλλαγή έδρας σε υπουργείο, σε υπηρεσία και σε µεταφορά εργαζοµένων που να µη συνάντησε οργανωµένη αντίδρασή τους. Υπάρχουν κτίρια ειδικά διαµορφωµένα γι’ αυτές τις µετακοµίσεις που παραµένουν αδρανή, επειδή κάθε µετακόµιση θεωρείται καταστροφική.

Οχι πως δεν υπάρχουν προβλήµατα σε πολλές από αυτές τις προθέσεις. Αλλά η επαναληπτικότητα του φαινοµένου βγάζει µάτι πως δεν είναι ποτέ σωστά προετοιµασµένη η διαδικασία. Κανέναν δεν βολεύει το ξεβόλεµα, αλλά δεν θυµάµαι κυβέρνηση ή υπουργό που να µη σχεδιάζει νοικοκύρεµα των υπηρεσιών του.

Ελπίζω η επιχείρηση «Ευαγγελισµός» να πετύχει, κι ας ξενυχτήσουν οι υπεύθυνοι µε τους εργαζόµενους σε µια διαπραγµάτευση που θα έχει αίσιο τέλος.