Το δικαίωμα της εργασίας

Στην αντίληψη της αριστεράς, αλλά και μέρους συνδικαλιστικών αντιλήψεων υπάρχει μία πλήρη παρερμηνεία αναφορικώς με το δικαίωμα της εργασίας και το δικαίωμα της απεργίας.

Από την αρχή θέλω να καταστήσω σαφές ότι στη βάση του ο συνδικαλισμός μπορεί να διασφαλίσει δικαιώματα εργαζομένων υπό την προϋπόθεση όμως ότι λειτουργεί με γνώμονα την ομαλή λειτουργία τόσο των επιχειρήσεων όσο και των εργαζομένων και όχι την εμμονική αντίληψη, που συχνά εκφράζεται, από ξεχασμένες συνδικαλιστικές αντιλήψεις, όπου προσπαθεί να έχει πάντοτε τον εργαζόμενο απέναντι στις επιχειρήσεις και απέναντι στην εργασία.

Μέσα λοιπόν στην νοσηρή αυτή αντίληψη έχει γίνει και πλήρη παρερμηνεία του δικαιώματος της απεργίας. Το δικαίωμα της απεργίας, προφανώς, είναι εκ των κορυφαίων δικαιωμάτων του εργαζομένου. Σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορεί να είναι υποχρέωση προς απεργία.

Τις τελευταίες δεκαετίες βιώσαμε μία κυριολεκτικά βίαιη μεταχείριση με έργα αλλά και με λόγια απέναντι σε εργαζόμενους που ήθελαν να ασκήσουν το δικαίωμά τους στην εργασία και να μην απεργήσουν. Όλες οι τελευταίες κινητοποιήσεις αποδεικνύουν περίτρανα ότι περισσότεροι των εργαζομένων δεν απεργούν και δεν συμμορφώνονται με τις υποδείξεις των συνδικαλιστικών τους οργάνων. Αυτό προφανώς δεν σημαίνει ότι οι ίδιοι αυτοί εργαζόμενοι δεν ενδιαφέρονται για την προάσπιση των δικαιωμάτων τους, αλλά αντιλαμβάνονται ότι πολλές φορές ανούσιες και χωρίς σοβαρό διακύβευμα απεργιακές κινητοποιήσεις δεν ωφελούν τα συμφέροντά τους.

Επειδή λοιπόν δικαιώματα δεν έχουν μόνο οι κατ’ επάγγελμα απεργοί, αλλά και η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων σε αυτήν εδώ την χώρα, με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, για πρώτη φορά, ορίζεται να υπάρχει σοβαρό ποσοστό εργαζομένων κατά τις απεργιακές κινητοποιήσεις σε νευραλγικές θέσεις για να λειτουργεί το κράτος και η οικονομία, να απαγορεύεται με αυστηρές κυρώσεις σε συνδικαλιστές να παρεμποδίζουν τους εργαζόμενους που θέλουν να εργαστούν και να γίνονται σεβαστές οι αποφάσεις των Δικαστηρίων που κρίνουν απεργίες παράνομες και καταχρηστικές.

Έφθασε η στιγμή να επιλέξει ο καθένας σε ποια πλευρά της κοινωνίας είναι. Στην υγιή κοινωνία των εργαζομένων ή στην νοσηρή κοινωνία των εργατοπατέρων.