Η Ελλάδα είναι έτοιμη να αλλάξει «πίστα»

Στις προγραμματικές δηλώσεις του, αμέσως μετά την εκλογική νίκη της 7^ης Ιουλίου του 2019, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλούσε για «μία νέα αρχή στην πολιτική μας ζωή». Όπως τόνιζε χαρακτηριστικά, «οι εκλογές έκλεισαν μία δεκαετία οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής οπισθοδρόμησης. Έκλεισαν τον κύκλο της κρίσης μαζί με τους οδυνηρούς μύθους, αλλά και τα κρίσιμα διδάγματά της. Ταυτόχρονα, όμως, οι Έλληνες άνοιξαν ένα παράθυρο σε μια νέα εποχή. Διότι με την ψήφο τους δεν άλλαξαν, απλώς, μία κυβέρνηση. Ξεπέρασαν μία ολόκληρη ιστορική φάση. Δεν καταδίκασαν μόνον το ψεύδος της αντιμνημονιακής προσδοκίας. Απαίτησαν τη θεμελίωση μίας νέας πραγματικότητας, που θα απαντά στα αληθινά ζητούμενα της πατρίδας μας, συγχρονίζοντάς την με την αναπτυγμένη Ευρώπη». Η κοινωνία κουρασμένη από μια μακρόχρονη κρίση και από τις έντονες συγκρούσεις, επιθυμούσε επιστροφή στην «κανονικότητα».

Η ανάπτυξη της οικονομίας, η μείωση των φόρων, ο θεσμικός εκσυγχρονισμός σε όλους τους τομείς ήταν οι πρώτες προτεραιότητες. Ουδείς, φυσικά, μπορούσε να υπολογίσει τότε ότι λίγους μήνες αργότερα, η ανθρωπότητα θα βρισκόταν αντιμέτωπη με μια πανδημία που ενσκήπτει μια φορά κάθε αιώνα. Στην πρώτη  γραμμή πλέον βρέθηκε η προστασία της ανθρώπινης ζωής, η ενίσχυση του συστήματος υγείας και η στήριξη εργαζόμενων και επιχειρήσεων που πλήττονταν, όπως σε όλο τον κόσμο, από την τεράστια ύφεση.

Η χώρα έχει αφήσει οριστικά πίσω της την κρίση της προηγούμενης δεκαετίας

Κάνοντας σήμερα τον απολογισμό δύο χρόνων, η χώρα παρά τα προβλήματα που προκάλεσε η πανδημία, φαίνεται όντως να έχει αφήσει οριστικά πίσω της την κρίση της προηγούμενης δεκαετίας. Η κυβέρνηση κινείται στο πλαίσιο του προγράμματος που είχε καταρτίσει. Μείωσε φόρους, προχώρησε στην ψηφιακή διακυβέρνηση, εφαρμόζει τολμηρές «πράσινες» πολιτικές,  προώθησε μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς, υπάρχει πολιτική σταθερότητα, η διεθνής εικόνα της Ελλάδας εχει βελτιωθεί σημαντικά και η γεωπολιτική της θέση έχει αναβαθμιστεί, όλες οι προβλέψεις μιλούν για σημαντική ανάπτυξη (απο τις υψηλότερες στην Ευρώπη) στα χρόνια  που έρχονται.

Σε αντίθεση με την εικόνα του ακραίου και ανάλγητου που προσπαθούσε να καλλιεργήσει  προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ για τον Κυρ.Μητσοτάκη, οι πολίτες εισπράττουν την εικόνα ενός Πρωθυπουργού αποτελεσματικού, με κοινωνική ευαισθησία, με σεβασμό στη διαφορετικότητα, που δίνει προτεραιότητα στην πράσινη ανάπτυξη, στον ψηφιακό μετασχηματισμό, στην κοινωνική συνοχή. Τα παραπάνω καταγράφονται και στις δημοσκοπήσεις. Παράλληλα με την καθολική ικανοποίηση των ψηφοφόρων της ΝΔ η κυριαρχία του Κυρ.Μητσοτάκη στο κέντρο είναι απόλυτη, ενώ σημαντική είναι η απήχησή του ακόμη και στο χώρο της κεντροαριστεράς.

Στο υπόλοιπο μισό της θητείας της η κυβέρνηση προχωράει στην υλοποίηση μεταρρυθιμίσεων που  ανταποκρίνονται και στις ιστορικών διαστάσεων αλλαγές παγκοσμίως, τις οποίες επιτάχυνε η πανδημία. Τα κυρίαρχα στοιχεία αυτών των παγκόσμιων αλλαγών είναι:  

- Τεράστιες επενδύσεις στην έρευνα και την τεχνολογία.   

- Ενίσχυση του ρόλου του κράτους, όχι μόνο στη διαχείρηση της υγείας αλλά και της οικονομίας, με την ενεργοποίηση μεγάλων προγραμμάτων στήριξης και την αλλαγή του χαρακτήρα της παγκοσμιοποίησης, όπως την είδαμε τις προηγούμενες δεκαετίες.

- Υποχώρηση των κανόνων δημοσιονομικής σταθερότητας  μπροστά στη λαίλαπα της πανδημίας. Η συζήτηση περι πρωτογενών πλεονασμάτων που κυριαρχούσε το 2019 σήμερα έχει μετατεθεί στο μέλλον.  Η ΕΕ προχώρησε σε κάποια μορφής αμοιβαιοποίηση του χρέους.

-  Αλμα της ψηφιοποιημένης οικονομίας και κοινωνίας λόγω και της ανάγκης φυσικής απόστασης μεταξύ των ανθρώπων.- Έννοιες όπως αειφορία, ανθεκτικότητα (resilience) και συμπεριληπτικότητα (inclusiveness) κερδίζουν χώρο από άλλες όπως παραγωγή, ανάπτυξη, διανομή που κυριαρχούσαν μέχρι πρότινος.

- Η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, τίθεται όλο πιο ψηλά στην ατζέντα σε όλο τον κόσμο.

Το κυβερνητικό σχέδιο λαμβάνει υπόψιν όλα τα παραπάνω. Το νέο μοντέλο ανάπτυξης που προωθείται είναι εντελώς διαφορετικό από εκείνο προηγούμενων δεκαετιών και αντιμετωπίζει τα πάγια διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εποχής και στην αλληλεπίδραση της οικονομίας (ιδιωτικού και δημόσιου τομέα), του φυσικού περιβάλλοντος και των κοινωνικών αναγκών. Η ψηφιακή μετάβαση, η πράσινη ανάπτυξη, τα μεγάλα δημόσια έργα υποδομής, οι επενδύσεις στο ανθρώπινο κεφάλαιο και την απασχόληση, η μείωση των ανισοτήτων, αποτελούν τους κύριους στόχους αυτής της ανάπτυξης. Η καταπολέμηση των διακρίσεων αποτελεί όρο sine qua non στο νέο βήμα της χώρας και θα επιτρέψει σε όλους να αναπτυχθούν με βάση τις δυνατότητες τους, και όχι με βάση το φύλο, το χρώμα, τη θρησκεία, τον σεξουαλικό προσανατολισμό.

Ο Κ. Μητσοτάκης είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη εποχή

Η Ελλάδα έχει στη διαθεσή της ό, τι χρειάζεται για να κάνει το άλμα στη νέα εποχή. Ο Κυρ.Μητσοτάκης είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη εποχή.  Η κυβέρνηση παράλληλα με την προώθηση του μεταρρυθμιστικού προγράμματός της με γρήγορους ρυθμούς, έχει προς αξιοποίηση σημαντικούς πόρους για την υλοποίηση των στόχων της. Στα 32 δισ. του Ελλάδα 2.0 και στα 26,7 δισ. του ΕΣΠΑ για την περίοδο 2021-27, προστίθενται δεκάδες δις ιδιωτικών επενδύσεων που έχουν ξεκινήσει κι αναμένεται να αυξηθούν τα επόμενα χρόνια βλέποντας τις μεγάλες αλλαγές και μια σύγχρονη χώρα που αντιμετωπίζει τον κόσμο, όχι ως «φτωχός συγγενής», αλλά με αυτοπεποίθηση και ενεργό ρόλο σε κάθε επίπεδο. Η Ελλάδα είναι έτοιμη «να αλλάξει  πίστα» και να προχωρήσει σε μια νέα εποχή προόδου. Υστερα από μια δεκαετία συζητήσεων για ελλείμματα, για τις ευθύνες της χρεοκοπίας και το ύψος των συντάξεων ήρθε η ώρα να κυριαρχήσει και στη δημόσια συζήτηση το μέλλον με οδηγό τη νέα γενιά.

Η υλοποίηση των παραπάνω στόχων θα διαμορφώσει το πολιτικό τοπίο τα επόμενα χρόνια και θα ορίσει τις διαχωριστικές γραμμές συντήρησης-προόδου. Και είναι ακριβώς αυτό κι όχι η ισοπεδωτική κριτική της αντιπολίτευσης που θα καθορίσει τη στάση των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση. Η επένδυση του ΣΥΡΙΖΑ σε μετωπική πολιτική σύγκρουση με συνθήματα περασμένων δεκαετιών, το μόνο που επιτυγχάνει είναι η συντήρηση ενός περιχαρακωμένου κομματικού ακροατηρίου, χωρίς καμία απήχηση στην κοινωνία. Οι παραγωγικές γενιές αναζητούν σχέδιο που τις περιλαμβάνει κι όχι πλειοδοσία παροχών και ιδεολογική αντιπαράθεση με βάση τα κλισέ της μεταπολίτευσης. Και το μοναδικό σχέδιο που βλέπουν σήμερα είναι αυτό του Κυρ.Μητσοτάκη.