Μισαλλοδοξίες

Ολα αυτά, άλλωστε, τα πλήρωσε µε τη ζωή του. Αναφέροµαι στον Κωνσταντίνο Κατσίφα, που έπεσε νεκρός από τα πυρά της αλβανικής αστυνοµίας. Οµως, θα έλεγα και κάτι ακόµη: Ως σεβασµό στον θάνατό του και στη θλίψη των οικείων του και όλων των Ελλήνων µειονοτικών στη γειτονική χώρα, να σταµατήσει ο λιθοβολισµός του. Είναι προτιµότερη σε αυτές τις περιπτώσεις η ταπεινή σιωπή. Στο κάτω κάτω της γραφής, λάτρευε τη «µητέρα» Ελλάδα και ύψωνε τη γαλανόλευκη στη Ν. Αλβανία/Β. Ηπειρο. Αλλο να υψώνεις εκ του ασφαλούς την ελληνική σηµαία στη βεράντα του αναπαυτικού σου σαλονιού (αν την υψώνεις) ή στην πλατεία Συντάγµατος (µεταξύ πολιτικού χαβαλέ και φραπέ) και άλλο µέσα στη «φωλιά του λύκου»... Καλό θα ήταν να σταµατήσουν και οι ακραίες κραυγές από όλες τις πλευρές. Εάν θέλουµε να δούµε το µέλλον. Παρεκτός εάν επιθυµούµε να γυρίσουµε στο παρελθόν. Οσο εξτρεµιστικό και ανθελληνικό ήταν το πανό στο γήπεδο της Παρτιζάν Τιράνων «Ενας Ελληνας νεκρός, ένας µπάσταρδος λιγότερος», άλλο τόσο ακραίες και φιλοπόλεµες ήταν οι φωνές στην Αθήνα «να βοµβαρδίσουµε το κτίριο της αλβανικής αστυνοµίας». Οµως, ας µη γελιόµαστε. Το τραγικό περιστατικό στους Βουλιαράτες ανέδειξε τον υφέρποντα µισελληνισµό στην πολιτική της Αλβανίας. Εχει µεγάλη ευθύνη ο σηµερινός πρωθυπουργός της Εντι Ράµα, ο οποίος ανοικτά παίζει στην περιοχή µας το χαρτί του Ερντογάν. Εχει καταγγελθεί από τον πρώην πρωθυπουργό Σαλί Μπερίσα ότι χρηµατίζεται από τον Τούρκο πρόεδρο, µε αφορµή την προσφυγή του στο Συνταγµατικό ∆ικαστήριο της Αλβανίας όπου ακυρώθηκε η συµφωνία του 2009 για τα θαλάσσια σύνορα µε την Ελλάδα. Ο Εντι Ράµα κρατά «ζεστό» ως µοχλό πιέσεως εναντίον µας το θέµα των Αλβανοτσάµηδων, το κόµµα των οποίων (πέντε βουλευτές) έχει συµπεριλάβει στο κυβερνητικό του σχήµα. Κι ας µην αγνοείται ότι από τη Βουλή της γείτονος έχει οριστεί η 27η Ιουνίου ως ηµέρα µνήµης για τη «γενοκτονία των Τσάµηδων»! Η Ελλάδα ποικιλοτρόπως έχει συµπαρασταθεί στην Αλβανία. Μεταξύ των άλλων, έχει δώσει τη συγκατάθεσή της στην ευρωπαϊκή της πορεία. Οφείλει, ωστόσο, να καταστεί αυστηρότερη. Να προασπίσει, πρώτιστα, την ελληνική µειονότητα, η οποία απολαµβάνει «δικαιώµατα» µόνο στις µειονοτικές ζώνες που έχει ορίσει το καθεστώς (π.χ. σχολείο στην ελληνική γλώσσα), αφήνοντας απ’ έξω τους Ελληνες της Χειµάρρας, της Πρεµετής και της Κορυτσάς.