Ο παραµυθάς της αλήθειας

Τον τελευταίο καιρό έτυχε να «αποχαιρετήσω» αρκετούς σηµαντικούς ανθρώπους από τις σελίδες της εφηµερίδας. Προσφάτως µου συνέβη µε τον Γιάννη Μπεχράκη. Αναπόφευκτα αξιοποιούµε χώρο στον Τύπο όταν συµβαίνει κάτι δυσάρεστο. Μιλούµε ή γράφουµε για εκείνους που έφυγαν από τη ζωή. Για το ήθος, τις αξίες τους. Το έργο τους, την εισφορά τους -µικρή ή µεγάλη- στην κοινωνία. Ο καλός λόγος, τότε, δικαιολογείται. Ή και σε περιπτώσεις που κάποιος επιβραβεύεται µε µια αφορµή. Σε διαφορετικές περιπτώσεις ο καλός λόγος µπορεί να εκληφθεί και ως αβάντα. Επιλήψιµος.

Οµως, καθώς βρισκόµαστε στην εποχή των fake news, των κατασκευασµένων ειδήσεων, της παραπληροφόρησης, της µισής αλήθειας, της µετα-αλήθειας -τι όρος κι αυτός-, και όλοι εµείς που κάνουµε το συγκεκριµένο επάγγελµα θεωρούµαστε συλλήβδην ΑΡ∆ (Αλήτες, Ρουφιάνοι ∆ηµοσιογράφοι), «εκεί έξω» υπάρχουν κάποιοι που υπηρετούν την αλήθεια και όχι µόνον αυτή.

Ο Γιώργος Αυγερόπουλος είναι από εκείνους. Τους λίγους. Τον αναφέρω µε αφορµή το παράτολµο εγχείρηµά του να αναλάβει την παραγωγή της σπουδαίας ιστορικής σειράς δραµατοποιηµένου ντοκιµαντέρ «Οι πειρατές του Αιγαίου» (θα τη δείξει το Open TV) - ταινίες µε περιεχόµενο αξιοσηµείωτου ειδικού βάρους, υψηλών προδιαγραφών και αισθητικής, εφάµιλλες ανάλογων προγραµµάτων που χρηµατοδοτούνται από τηλεοπτικά δίκτυα παγκόσµιας εµβέλειας. ∆εν είχε συµφωνήσει µε κανένα κανάλι όταν είπε «πάµε να το κάνουµε».

Εχει ανάλογη δηµιουργική τρέλα µε εκείνη που κάνει τα ντοκιµαντέρ του ο Λουί Ψυχογιός. Τέτοια φτιάχνει και ο Αυγερόπουλος. Ο «Εξάντας» του φώτιζε αλήθειες µόνον. Τι, επειδή ζει και εργάζεται στην Ελλάδα; Είναι ο Λάνθιµος του ντοκιµαντέρ ή µήπως ο Λάνθιµος είναι ο Αυγερόπουλος της µυθοπλασίας; ∆εν ξέρω ποια περιγραφή είναι κατά το δυνατόν δίκαιη.

Πάντως, αφηγούµενος µε µυθοπλαστικό τρόπο την άγνωστη ιστορία των πειρατών και των κουρσάρων της Μεσογείου, τα ντοκιµαντέρ του είναι ρεαλιστικά παραµύθια. Ο Αυγερόπουλος από τα πρώτα βήµατα στη δηµοσιογραφία και την τηλεόραση αναζητούσε και αναζητά την αλήθεια. Από την αρχή βαδίζει στον δύσκολο δρόµο. Και έτσι βιοπορίζεται