Σοφίες της Ανατολής

Με ελάχιστες λέξεις θεωρητικοποίησε µια αλήθεια που οι ελληνικές τράπεζες αρνούνται εδώ και χρόνια να καταλάβουν. Η κρίση δηµιούργησε πέντε περίπου εκατοµµύρια µπαταχτσήδες (batakcı = τουρκιστί ο πτωχεύσας και «µη έχων»). Οι τράπεζες επιχείρησαν να εκβιάσουν τους µπαταχτσήδες µε το σύστηµα των εισπρακτικών. Εισπρακτικές τις έλεγαν, αλλά εισπράξεις δεν έκαναν. Το σύστηµα βασίστηκε στην αµπντάλικη ιδέα (aptal=ανόητος) ότι αν ενοχλείς µεσηµεριάτικα το χουζούρι του µπαταχτσή, αυτός θα πληρώσει. Απέτυχε παταγωδώς. Οι τράπεζες κατέβαλαν εκατοµµύρια στις εισπρακτικές, αλλά εισέπραξαν δεκάρες, εξ ου και τα κόκκινα δάνεια έγιναν ακόµη πιο κόκκινα. Ηδη εκδόθηκε η πρώτη δικαστική απόφαση που υποχρέωσε εισπρακτική να πληρώσει αποζηµίωση σε οφειλέτη διότι τον ενοχλούσε. Ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλες. Αλλιώς, όλοι εµείς οι µπαταχτσήδες ενωµένοι, θα τηλεφωνήσουµε ένα πρωί ο καθένας στην εισπρακτική του, και αφού την ενηµερώσουµε ότι η συνδιάλεξη καταγράφεται, θα τη ρωτήσουµε πώς λέγεται και τι ΑΦΜ έχει. Μία φορά τη µέρα και επί µία εβδοµάδα να το κάνουµε, οι εισπρακτικές θα κλείσουν. «Χαράµ(ι)» είναι η αµαρτία και «σαλάµ(ι)» η ειρήνη. Κυριολεκτικά, λοιπόν, η φράση «το χαράµι βγαίνει σαλάµι» σηµαίνει «η αµαρτία θα φέρει ειρήνη», νόηµα εντελώς αντίθετο από αυτό της λαϊκής ρήσης. Από την άλλη, συχνά δεν λέµε ότι δεν γίνεται τίποτε µε τον σταυρό στο χέρι και άρα απαιτείται κάποια παρέκκλιση για να διευθετηθούν τα πράγµατα; Συµπεράσµατα: Πρώτον, η αδικία επιστρέφει σε αυτόν που την κάνει. ∆εύτερον, η αδικία είναι αποτελεσµατική. Ιδού η ανωτερότητα της σοφίας της Ανατολής: Αλλο εννοεί, άλλο λέει και άλλο σε αφήνει να καταλάβεις. Αρκεί να µην τηλεφωνούν οι εισπρακτικές και σου χαλάνε το χουζούρι.