Της κάλπης τα διλήµµατα

Διαφωνούν παντού, αλλά σε ένα ταυτίζονται: κυβέρνηση και αξιωµατική αντιπολίτευση αντιλαµβάνονται ότι, αν δεν αντιµετωπιστεί η «χαλαρή ψήφος» των ευρωεκλογών, υπάρχει κίνδυνος να τιναχτεί στον αέρα ολόκληρος ο σχεδιασµός τους και να ναρκοθετηθεί ο δρόµος που οδηγεί στις βουλευτικές εκλογές. Ο αντίπαλος είναι κοινός, όπως κοινή σε µεγάλο βαθµό είναι και η µέθοδος αντιµετώπισης: στο δίµηνο που αποµένει µέχρι να στηθούν οι ευρωκάλπες, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η Νέα Δηµοκρατία θα εντείνουν την πόλωση και θα οξύνουν το πολιτικό κλίµα, ώστε να περιχαρακώσουν τον χώρο τους και να διεκδικήσουν εκλογικά κοινά που παραµένουν στη ζώνη της αδιευκρίνιστης ψήφου.

Στη µάχη αυτή, οι εταίροι του διπολισµού προβάλλουν δύο διαφορετικά διλήµµατα, µε την ελπίδα να επιβάλει καθένας για λογαριασµό του το διακύβευµα της κάλπης. Η κυβέρνηση επιχειρεί να αναστηλώσει την κλασική διαχωριστική γραµµή «∆εξιάς - Αριστεράς» και να προτάξει την ανάγκη συγκρότησης ενός προοδευτικού µετώπου, την ίδια ώρα που η αξιωµατική αντιπολίτευση προσπαθεί να αναδείξει σε κεντρικό ζητούµενο της εκλογικής διαδικασίας την αποδοκιµασία του ΣΥΡΙΖΑ και την αποκαθήλωσή του. Οπως φάνηκε και από το κλίµα των προηγούµενων ηµερών, στην κόντρα των δύο µπλοκ σοβαρό ρόλο διαδραµατίζει το θέµα της Συµφωνίας των Πρεσπών, όπου συγκρούονται δύο διαµετρικά αντίθετες αντιλήψεις για τη διαχείριση των εθνικών θεµάτων.

Το «Μακεδονικό», ωστόσο, στο οποίο επενδύει η αντιπολίτευση, όπως και η απειλή της ακροδεξιάς, η αφύπνιση της ξενοφοβίας και η αναβίωση του εθνικισµού που επισείει ο ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούν όπλα για την όξυνση του κλίµατος και την παγίωση της πόλωσης, δεν µπορούν όµως να συγκροτήσουν το διακύβευµα µιας εκλογικής µάχης που οι πάντες αντιµετωπίζουν ως τον πρώτο γύρο του αγώνα. Τα εκλογικά επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ κατανοούν ότι, αν καταφέρουν να «ελληνοποιήσουν» τις ευρωεκλογές και να οχυρωθούν έναντι των µικρότερων κοµµάτων, θα δώσουν τη µάχη κυρίως στο έδαφος της οικονοµίας. Τα ποιοτικά στοιχεία των πρόσφατων ερευνών κοινής γνώµης και κυρίως η καταγραφή των προβληµάτων που αντιµετωπίζουν οι πολίτες, όπως οι ίδιοι τα ιεραρχούν, επιβεβαιώνουν απολύτως αυτή την εκτίµηση.

Σύµφωνα µε τις περισσότερες µετρήσεις, τα ζητήµατα της οικονοµίας εξακολουθούν να βρίσκονται στην κορυφή του ενδιαφέροντος, ενώ τα εθνικά θέµατα, το Μεταναστευτικό και ο ρατσισµός ακολουθούν πολλές θέσεις πιο πίσω. Υπό αυτή την έννοια και εν όψει όλων των εκλογικών αναµετρήσεων, είναι απολύτως αναµενόµενο η κυβέρνηση να επιµείνει σε επιλογές όπως η ανάγκη προστασίας της πρώτης κατοικίας και η ρύθµιση εξόφλησης ασφαλιστικών εισφορών µε 120 δόσεις. Ακόµα και αν οι προθέσεις της συγκρούονται µε τις διαθέσεις των ευρωπαϊκών θεσµών, η νοµοθέτηση των συγκεκριµένων µέτρων αποτελεί µονόδροµο, καθώς «δένει» το αφήγηµα του τέλους των µνηµονίων και «απαντά» σε όσα η αντιπολίτευση υποστηρίζει περί «τετάρτου µνηµονίου».