Η συζήτηση για τα ομόφυλα ζευγάρια «άνοιξε» λάθος στιγμή

Κάθε φορά που δημοσιογράφοι με ρωτούν για το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια απαντώ ότι είναι ένα ζήτημα το οποίο άνοιξε σε λάθος χρονική στιγμή. Και αυτό γιατί, όπως εξηγώ, αδικεί συνολικά το έργο της Κυβέρνησης, τόσο σχετικά με το παραγόμενο έργο κατά την πρώτη κυβερνητική θητεία όσο και τα σημαντικά νομοσχέδια που κατατίθενται τους επόμενους μήνες. Επιπρόσθετα, οι αντιδράσεις που καταγράφονται αποδεικνύουν στην πράξη ότι η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να το συζητήσει. 

Σε ό,τι με αφορά, για τη στάση που κρατώ, θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Έχω μεγαλώσει σε μια παραδοσιακή οικογένεια και οι αρχές και οι αξίες με τις οποίες γαλουχήθηκα δεν μου επιτρέπουν να το ψηφίσω. Κατ' εμέ η οικογένεια αποτελείται από τον πατέρα και τη μητέρα και όχι από τον γονέα Α και τον γονέα Β. Αυτή είναι, εξάλλου, η βάση της κοινωνίας από την αρχή της ανθρωπότητας έως σήμερα. Προφανώς οι εποχές αλλάζουν και ουδείς αμφιβάλλει ή αμφισβητεί ότι αναπτύσσονται και υπάρχουν αισθήματα αγάπης και συντροφικότητας ανάμεσα σε άτομα του ίδιου φύλου, ωστόσο ηθικά και συνειδησιακά δεν αποδέχομαι τον αναπροσανατολισμό του θεσμού της οικογένειας. Με λίγα λόγια, για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών δεν θα πάρω διαζύγιο από τις αρχές και τις αξίες μου, ούτε θα συμβιβαστώ με τη θυσία του  θεσμού της οικογένειας στο όνομα του προοδευτισμού. 

Σχετικά με το ζήτημα των παιδιών, το οποίο τίθεται στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου, άποψή μου είναι ότι μπορεί να υπάρξει τροπολογία σχετική με το σύμφωνο συμβίωσης που θα βελτιώνει τις σημερινές συνθήκες και θα κλείσει οριστικά και αμετάκλητα το θέμα. Με αυτόν τον τρόπο θα μπει τέλος στην σπατάλη πολύτιμου πολιτικού χρόνου για τα πολλά και σημαντικά ζητήματα που αφορούν την κοινωνία. Για παράδειγμα, σημαντικά νομοθετήματα που σχετίζονται με τομές όπως η επιστολική ψήφος, η ίδρυση μη κρατικών Πανεπιστημίων, η επιτάχυνση στην απονομή δικαιοσύνης, η αντιμετώπιση της οπαδικής βίας, αλλά και οι παρεμβάσεις της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της ακρίβειας επισκιάζονται από ένα ζήτημα που διχάζει τους πολίτες και κατ' επέκταση περνούν στα... ψιλά γράμματα της ιστορίας, όταν υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να αποτελούν το κυρίαρχο θέμα της επικαιρότητας.  

Επίσης, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, επισημαίνω ότι η αντίθεσή μου στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου δεν σημαίνει ότι είμαι «ομοφοβικός» ή ότι δεν αποδέχομαι και δεν σέβομαι τους ομοφυλόφιλους. Απεναντίας, στην πολιτική και προσωπική ζωή μου έχω αποδείξει ότι δεν είμαι δογματικός, ούτε οπαδός του άσπρου-μαύρου, αλλά ακούω με σεβασμό κάθε άποψη, πάντα με την καλύτερη των προθέσεων, δίχως αφορισμούς και παρωπίδες. Έτσι, θα ψηφίσω στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου σύμφωνα με όσα ορίζει η συνείδησή μου, όπως πράττω όλα τα χρόνια της ζωής μου.