Οι υποψήφιοι µουχτάρηδες της Αυτοδιοίκησης

Την περασµένη Κυριακή η Τουρκία έζησε τη «µάχη» για την εκπροσώπηση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Εκεί, ανάµεσα στις υπόλοιπες ειδήσεις, µεταδόθηκε και µία για ένα χωριουδάκι στην επαρχία Αϊντίν, που κατέβαζε έναν υποψήφιο ανά οκτώ ψηφοφόρους!

Συγκεκριµένα, επτά υποψήφιοι αναµετρήθηκαν στο χωριό Καραµπαγκλάρ της περιοχής Καρακασού για τη θέση του προέδρου του τοπικού συµβουλίου, αν και σε αυτό ζουν µόλις 80 κάτοικοι, µεταξύ των οποίων 56 ψηφοφόροι. Πρακτικά, αυτό σηµαίνει ότι το ένα τρίτο από τα συνολικά 23 σπίτια του χωριού είχε και από έναν υποψήφιο! Είναι χαρακτηριστικό ότι από την οικογένεια του σηµερινού προέδρου κατέβηκαν άλλοι δύο υποψήφιοι. Στην τουρκική γλώσσα αυτός ο πρόεδρος λέγεται «µουχτάρ» και αυτόν τον τίτλο τον έχουµε γνωρίσει και στην Ελλάδα...

Μουχτάρης στην οθωµανική αυτοδιοίκηση ήταν ο αιρετός αξιωµατούχος, επικεφαλής του χωριού ή της συνοικίας, µε δικαιοδοσία παρόµοια µε του κοινοτάρχη, του προέδρου της κοινότητας. Στα µέρη µε µεικτό πληθυσµό, η κάθε εθνοθρησκευτική οµάδα («µιλέτι») µπορούσε να εκλέγει δικό της µουχτάρη – η Αρχή του χωριού, σύνδεσµος µε την κεντρική διοίκηση. Στα «Ματωµένα χώµατα», που έγραψε η Διδώ Σωτηρίου, υποδέχτηκε τους ξένους: «Καρακόλι (αστυνοµικό τµήµα) δεν έχει το χωριό. Εγώ είµαι ο µουχτάρης. Ελάτε να σας φιλοξενήσω». Στο «Στου Χατζηφράγκου», του Κοσµά Πολίτη, ο παπάς, θέλοντας να σταµατήσει τις διαδόσεις, «µάζεψε τους επίτροπους της εκκλησίας, τον µουχτάρη και πέντ’ έξι από τους πρώτους του µαχαλά, που πέρναγε ο λόγος τους» και τους έκανε συστάσεις. Στην Κύπρο ο κοινοτάρχης ονοµαζόταν επίσηµα µουχτάρης έως το 1930 και αυτή η ονοµασία έχει -άτυπα- παραµείνει.

Η εποµένη των εκλογών στην Τουρκία για την Τοπική Αυτοδιοίκηση ήταν Πρωταπριλιά. «Οι άνθρωποι ποτέ δεν λένε τόσα ψέµατα όσα µετά το κυνήγι, στη διάρκεια του πολέµου και πριν από τις εκλογές» είχε πει ο Οτο φον Μπίσµαρκ, Γερµανός καγκελάριος. Και αν γελάµε µε αυτό που συνέβη στη γείτονα, είναι αλήθεια ότι και στη χώρα µας έχουµε γεµίσει υποψήφιους... µουχτάρηδες, υποψήφιους δηµοτικούς συµβούλους. Οι οποίοι είναι ενοχλητικοί: βρωµίζουν µε φέιγ βολάν, κάρτες, αφίσες τους, τηλεφωνούν χωρίς να τους έχουµε δώσει τον τηλεφωνικό αριθµό µας. Και όλα αυτά ενώ έχουµε γκώσει από «εθνοσωτήρες»...