Έχω έναν φίλο και μου είπε ότι κατεβαίνει υποψήφιος...

Τις προάλλες µου τηλεφώνησε για να µου πει ότι θα είναι υποψήφιος. Κόντεψα να πέσω από την καρέκλα.

«Εσύ; Υποψήφιος;» απόρησα. «Ασ’ τα» µου απάντησε. «Είδες τι έπαθα στα καλά καθούµενα;». «Πώς το ’παθες;» τον ρώτησα. «Από κρύωµα ή από αυτοκινητικό;». «Ηταν ξαφνικό» µου απάντησε. «Με βρήκαν µπόσικο γιατί δεν είχα κοιµηθεί καλά το βράδυ». «Και δεν γιατρεύεται;» ρώτησα πάλι. «∆εν γίνεται τίποτε. Είναι πολύ αργά».

Κι έτσι ο φίλος µου σχεδίασε την προεκλογική του εκστρατεία. Αποφάσισε να ξεκινήσει από τον στενότερο κύκλο του. Πρώτα πήγε στον δικηγόρο του. «Ξέρεις» του είπε «είµαι υποψήφιος και ελπίζω να µε ψηφίσεις». «Πολύ θα το ήθελα» είπε ο δικηγόρος. «Αλλά είναι υποψήφιος ο γαµπρός µου και σε ένα άλλο ψηφοδέλτιο η κόρη µου. Μάλιστα, σήµερα το πρωί, άκουσα τη γυναίκα µου να διαπραγµατεύεται µε ένα τρίτο ψηφοδέλτιο».

Υστερα ο φίλος µου πήγε στον γιατρό του και του ζήτησε την υποστήριξή του. «Εχεις όλη την ηθική µου συµπαράσταση κι αν θέλεις να σου γράψω και κανένα χάπι, αλλά ψήφο δεν µπορώ να σου δώσω» είπε ο γιατρός. «Γιατί;» ρώτησε ο φίλος µου. «∆εν είµαι καλός ασθενής;». «Καλός ασθενής είσαι» είπε ο γιατρός. «Αλλά είµαι κι εγώ υποψήφιος». «Κι εσύ;». «Βεβαίως» απάντησε ο θεράπων ιατρός «και καλύτερα να µε ψηφίσεις, διότι εγώ βάζω τις ενέσεις, όχι εσύ».

Ο φίλος µου επέστρεψε στο σπίτι του, κουρασµένος από την άκαρπη προσπάθεια, και παρήγγειλε µια πίτσα για να φάει. «Να η πίτσα» του είπε ο νεαρός που του την έφερε «και ο λογαριασµός». «Να τα χρήµατα και το πουρµπουάρ, να και ένα προεκλογικό φυλλάδιο» είπε ο φίλος µου. «Τι φυλλάδιο;» ρώτησε ο πιτσαδόρος. «Είµαι υποψήφιος, αν θέλεις να µε ψηφίσεις» απάντησε ο φίλος µου. «Κι εγώ είµαι υποψήφιος» είπε ο πιτσαδόρος. «Το φυλλάδιό µου είναι µέσα στην πίτσα».

Απελπισµένος, ο φίλος µου µου τηλεφώνησε για να πει τον πόνο του. «Δύσκολα τα πράγµατα» µου ανακοίνωσε. «Πριν πεις τίποτε και εκτεθείς» τον προειδοποίησα «πρόσεξε καλά». «Γιατί;» ρώτησε ο φίλος µου. «Διότι είµαι κι εγώ υποψήφιος» του απάντησα