Μύθοι & αλήθειες για µια επίσκεψη

Ηταν, τελικά, η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στα Σκόπια µια «επιχείρηση δηµοσίων σχέσεων», όπως έσπευσε να τη χαρακτηρίσει η Νέα ∆ηµοκρατία; Και έχει δίκιο το Κίνηµα Αλλαγής που µιλάει για «στηµένη φιέστα», υποστηρίζοντας ότι «η κυβέρνηση επέλεξε για άλλη µία φορά να µην υπερασπιστεί τα εθνικά επιχειρηµατικά συµφέροντα»;

Η πολιτική είναι η... χαρά της υπερβολής, αλλά η αυτοσυγκράτηση δεν έβλαψε ποτέ κανέναν... Συµφωνείς δεν συµφωνείς µε τη λύση που επελέγη, µια επίσκεψη που σπάει πάγους δεκαετιών και µεταδίδει την ανάγκη της συνεννόησης σε ολόκληρη την περιοχή δεν µπορεί να αντιµετωπίζεται ούτε ως «φιέστα» ούτε ως «επιχείρηση δηµοσίων σχέσεων», όσες ενστάσεις κι αν έχεις για τα αποτελέσµατά της.

Για την αξιωµατική αντιπολίτευση η συγκεκριµένη στάση είναι το φυσικό επακόλουθο της επιλογής να µηδενιστεί η Συµφωνία των Πρεσπών – προκειµένου να οχυρωθεί το κόµµα από τα δεξιά και να αποτραπούν εκλογικές απώλειες. Για το ΚΙΝΑΛ, όµως, η ανάγνωση της «φιέστας» αποτελεί µία επιπλέον ένδειξη της δυσκολίας να εφαρµοστεί στην πράξη η νωπή ακόµα συνεδριακή κατεύθυνση των «ίσων αποστάσεων» έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας ∆ηµοκρατίας. Γιατί αν ο χώρος της Κεντροαριστεράς «αντιγράφει» την οπτική της συντηρητικής παράταξης ακόµα και στο πεδίο διαχείρισης των εθνικών θεµάτων, πού, άραγε, θα εκφραστούν οι διαφορές και πώς θα κατοχυρωθούν η πολιτική αυτονοµία και ο αυτοτελής ρόλος του ΚΙΝΑΛ;

Τι συνέβη, όµως, στη... «φιέστα»; Και τι πήγε τόσο άσχηµα, ώστε οι συµφωνίες που υπέγραψε ο Ελληνας πρωθυπουργός µε τον Ζόραν Ζάεφ να προκαλέσουν τέτοιες τριβές; Αν δεχτούµε ότι η αναβάθµιση της οικονοµικής συνεργασίας, η οδική και η σιδηροδροµική διασύνδεση, όπως και όσα συµφωνήθηκαν για την εκπαίδευση των Ενόπλων ∆υνάµεων της Βόρειας Μακεδονίας και την επιτήρηση του εναέριου χώρου της γειτονικής χώρας από την Πολεµική Αεροπορία κινούνται σε µια κατεύθυνση γενικά αποδεκτή, καθώς εκτός των άλλων περιορίζουν και τον παρεµβατικό ρόλο της Αγκυρας στην περιοχή, η ένταση των αντιδράσεων δεν δικαιολογείται.

Σηµαντικό είναι, επίσης, ότι κλείνει το ζήτηµα των σχολικών εγχειριδίων, αφού όπως συµφωνήθηκε θα εισαχθεί ενότητα για την Αρχαία Μακεδονία σε όσα διδάσκονται οι µαθητές για την Αρχαία Ελλάδα και θα απαλειφθούν οι χάρτες µε αλυτρωτικές αναφορές, που επί δεκαετίες αποτέλεσαν το όχηµα των εθνικιστών του γειτονικού κράτους.

Αποµένει, βέβαια, να αποδειχτεί στην πράξη ότι µπορεί να λειτουργήσει η Επιτροπή επίλυσης ζητηµάτων σχετικών µε τα εµπορικά σήµατα και να καλυφθούν οι ανησυχίες των Ελλήνων παραγωγών, που φοβούνται ότι οι συνάδελφοί τους από τη Βόρεια Μακεδονία δεν θα συµµορφωθούν µε το κοινοτικό δίκαιο.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η τήρηση όσων συµφωνούνται ή περιέχονται στη Συµφωνία των Πρεσπών συναρτάται µε την ειλικρινή διάθεση των δύο πλευρών να γυρίσουν σελίδα, κάτι που θα δοκιµάζεται και θα επαληθεύεται καθηµερινά. Προφανώς, κανείς δεν µπορεί να αποκλείσει τα απρόοπτα, το µείζον είναι, ωστόσο, ότι πέρα από τις όποιες ενστάσεις ή επιφυλάξεις, µια εποχή έκλεισε και µια νέα φαίνεται να ανοίγει, προς όφελος και της Ελλάδας και της Βόρειας Μακεδονίας.