Τελικός Κυπέλλου: Δες το γελοίο του πράγματος

Να θέλεις να αγιάσεις – μέρες που είναι – και να μην μπορείς. Να θέλεις να δεις με λογική και ψυχραιμία τα όσα επιχειρούν βιαίως να εμφανίσουν ως αναγκαία και να σε πιάνει πονοκέφαλος. Οσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα με αφορμή τον επικείμενο τελικό του κυπέλλου Ελλάδας ανάμεσα στην ΑΕΚ και στον ΠΑΟΚ, προσβάλουν τη νοημοσύνη μας. Κατά την άποψη μου, είναι μια φαρσοκωμωδία, που ουδείς μπορεί να πάρει στα σοβαρά. Εχει ξεπεράσει το στάδιο της ομολογίας αποτυχίας και πλέον μετατρέπεται στο γελοίο του πράγματος, που δεν μπορεί να κατανοήσει κανένας λειτουργώντας με βάση τη λογική.

Τι είδαμε σήμερα; Για πρώτη φορά στα χρονικά, πήγε η αστυνομία σε σύσκεψη για τα μέτρα ασφαλείας ενός τελικού. Αγνωστο γιατί, χωρίς να αντιλαμβάνεται κανείς την αιτία, αν και θεωρητικά βρέθηκε εκεί μόνο και μόνο για να δώσει τις δικές της προτάσεις για την εξασφάλιση της ομαλότητας και την τήρηση της τάξης - ότι εξασφαλίζουν οι αντίστοιχες αρχές σε όλα τα κράτη του πλανήτη - αρκέστηκε να πει ό,τι δεν είναι εξουσιοδοτημένη για κάποια τοποθέτηση. Το επαναλαμβάνω για να το κατανοήσουν άπαντες: η αστυνομία που έχει θεσμικά την ευθύνη για την διασφάλιση και τήρηση της τάξης, δήλωσε πως δεν έχει εξουσιοδότηση να τοποθετηθεί. Παντού υπάρχει ένας μύθος.

Ασορτί με τη στάση της αστυνομίας, όσα διαρρέονται εδώ και μέρες πάνω, κάτω και πλαγίως από το υπουργείο Αθλητισμού. Ο κ. Βασιλειάδης αναφέρει συχνά πυκνά, πως είναι διατεθειμένος να αναλάβει το όποιο πολιτικό κόστος. Τι σημαίνει αυτό; Η «μετάφραση» είναι πως προσανατολίζεται, κατά άλλους έχει ήδη αποφασίσει συνολικά η κυβέρνηση και εφαρμόζει ο υπουργός, να κάνει την παγκόσμια πατέντα του τελικού δίχως θεατές. Δίχως καν να μπαίνει στην ατζέντα τελικός με λιγότερους θεατές ή να αναλαμβάνει η πολιτεία το συνολικό βάρος που της αναλογεί, φαίνεται πως αποφασίζει κάτι που δεν συμβαίνει ούτε σε τριτοκοσμικές ποδοσφαιρικά χώρες.

Εμαθα πως υπήρξε πρόταση, από τον εκπρόσωπο της εταιρείας security μάλιστα, για να γίνει τελικός με 8.000 θεατές από κάθε ομάδα. Με την τοποθέτηση των θεατών στα δύο πέταλα, δίπλα από τα ρολόγια. Στις δύο θύρες, στο άνω διάζωμα. Χωρίς καμία επαφή, δίχως καν να υπάρχει η πιθανότητα «συνάντησης» στην τάφρο. Χωρίς να υπάρχει σουλατσάρισμα μέσα στον αγωνιστικό χώρο, με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις στη μέση που θα εξασφαλίζουν τη διασφάλιση της ηρεμίας. Βέβαια, να υπάρξουν νωρίτερα οι έλεγχοι, ώστε να μην εμφανιστούν μέσα στο γήπεδο στυλό φωτοβολίδων και άλλα «πολεμοφόδια».

Το πράγμα αποκτά ακόμα μεγαλύτερη διάσταση, εάν κάποιος αναλογιστεί πως η συγκεκριμένη πολιτική ηγεσία του αθλητισμού, ήταν που διατυμπάνιζε επί μήνες τη βούληση να επαναφέρει την κανονικότητα στα γήπεδα και να επιτραπεί η μετακίνηση οπαδών. Αντ’ αυτού, αυτό που φαίνεται είναι πως καταργούνται τελείως οι οπαδοί. Μετατρέπεται το ποδόσφαιρο, το πιο όμορφο θέαμα, σε ελιτίστικη κατάσταση που αφορά ελάχιστους και ένα απόλυτα τηλεοπτικό προϊόν. Όλα αυτά μάλιστα, που ανά τον πλανήτη, ακόμα και σε χώρες με ακραία φαινόμενα χουλιγκανισμού, διεξάγονται κανονικά οι τελικοί παρουσία θεατών.

Τα τελευταία χρόνια, ζήσαμε λογιών λογιών καταστάσεις σε τελικούς. Από το κεκλεισμένων των θυρών ΑΕΚ – Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ, μέχρι τη θλίψη του Βόλου και το περυσινό ΑΕΚ – ΠΑΟΚ ξανά στο ΟΑΚΑ. Επειδή είναι εύκολο να ισοπεδώνονται όλα, αρκεί να θυμίσουμε κάποιες καταστάσεις που συνόδευαν την κάθε ιστορία. Στον τελικό του «Κοντονή», το ποδόσφαιρο βρισκόταν στην κόψη του ξυραφιού. Η τότε διοίκηση της ΕΠΟ επιχειρούσε πραξικοπηματικά να προκαταβάλλει την ακεραιότητα του ματς, με τον ορισμό βοηθών που ήταν συνδεδεμένοι με συγκεκριμένες καταστάσεις. Αποφασίστηκε να διεξαχθεί κεκλεισμένων, αλλά δεν έλυσε κανένα πρόβλημα. Εντάσεις υπήρξαν, τόσο κατά τη διάρκεια, όσο και – εβδομάδες – μετά το τέλος του τελικού. Ήταν άχαρο και αποκρουστικό θέαμα.

Επειτα, ήρθε ο Βόλος. Απόλυτη ηρεμία στην πόλη, παρά τη συνύπαρξη οπαδών των δύο ομάδων. Εγκληματική αμέλεια της αστυνομίας με την αερογέφυρα, επεισόδια που προκάλεσαν ντροπή και προβληματισμό, ανοίγοντας βαθιά πληγή στις σχέσεις ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Η εικόνα που μου έμεινε χαραγμένη, ήταν εκείνη των ανθρώπων με παιδιά που έφευγαν με τρόμο από το γήπεδο για να γλιτώσουν τον κίνδυνο. Πέρυσι στο ΟΑΚΑ, δεν συνέβη τίποτε επί της ουσίας μέσα στο γήπεδο. Για να είμαι ακριβής, τίποτε που δεν θα μπορούσε να ελέγξει η αστυνομία, εφόσον έκανε ελέγχους και αφόπλιζε όποιον μπήκε στο γήπεδο για να κάνει φασαρία.

Μπορεί κάποιοι να πιστεύουν, ότι είναι εύκολο να ρίχνεις όλα τα βάρη στην αστυνομία και την πολιτεία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι αποκλειστικοί υπεύθυνοι για την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα και δεν μπορεί να τίθεται σε διαπραγμάτευση τούτο. Η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, οι επιτηρητές του ποδοσφαίρου μας (η FIFA και η UEFA), ζητούν το αυτονόητο. Να τηρηθούν οι κανόνες και να γίνει ένας τελικός όπως αρμόζει στο θεσμό. Ειδάλλως, εάν δεν μπορούν, ας ανακαλύψουν άλλες μεθόδους. Ας στρίψουν νόμισμα, ας το παίξουν στο play station, ας βρουν μια λύση βρε αδερφέ για να κάνουν αυτό που στο μυαλό όλων των υπολοίπων, φαντάζει αυτονόητο.

Ο μεγαλύτερος χαμένος της ιστορίας είναι το ίδιο το ποδόσφαιρο. Αρκεί να αναλογιστεί κάποιος, πόσο δηλητήριο χύνεται τις τελευταίες μέρες και πόση ειρωνεία συνοδεύει τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται. Η εξυγίανση, την οποία έφεραν σε μεγάλο βαθμό ΑΕΚ και ΠΑΟΚ και προάσπισε η νυν κυβέρνηση, κινδυνεύει να εξελιχθεί σε αντικείμενο παρωδίας. Ωστόσο, ακόμα και τα τραγικά λάθη που καταγράφονται τώρα, δεν μπορούν να αλλάξουν τη σημασία όσων συνέβησαν. Το ποδόσφαιρο επέστρεψε στην κανονικότητα, οι τίτλοι διεκδικούνται κατά βάση μέσα στο γήπεδο και κερδίζονται από εκείνους που είναι καλύτεροι. Αυτή είναι κατάκτηση που δεν πρέπει να παραχωρηθεί σε κανέναν.