Η αναµέτρηση των εθνικών εκλογών

Και είναι µια καλή ευχή να µη µετατραπούν σε τυφλή σύγκρουση. Υπάρχουν δύο αρχηγοί κοµµάτων που µπορεί να είναι αντίπαλοι, αλλά δεν παύουν να δίνουν το παράδειγµα στη χώρα. Η µεγάλη ποσοστιαία διαφορά των δύο κοµµάτων είναι δεδοµένη. Αλλά δεν συνέβη σε εθνικές εκλογές. Η µετεκλογική συµπεριφορά του γενικού κοινού είναι το κύριο ερώτηµα: θα διευρυνθεί η απόσταση µεταξύ τους ή θα υπάρξουν «δεύτερες σκέψεις»;

Σε αυτό το δίληµµα τα δύο κόµµατα θα εντείνουν τις προσπάθειές τους. Ο νικητής των εκλογών ήδη ενέγραψε στα υπέρ του τη διαγραφή ενός µέλους της Ν∆ που προσέβαλε βάναυσα µια κυρία της παλιάς Ευρωβουλής. Αυτή προβλέπεται πως θα είναι η γραµµή του µετώπου της Νέας ∆ηµοκρατίας: το ήπιο ύφος. Από την άλλη, ο πρωθυπουργός δέχεται εισηγήσεις και γνώµες των συνεργατών και των επιτελών του.

Αλλά η τακτική της µεγάλης έντασης φαίνεται πως δοκιµάστηκε και δεν έφερε θετικά αποτελέσµατα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Εποµένως, είναι σε θέση (το απέδειξε) να µεταβάλει την κατεύθυνση των επιχειρηµάτων του σε άλλη βάση. ∆εν θα είναι εύκολο, αλλά δεν αποκλείεται. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι σε θέση να ηγηθεί του προεκλογικού αγώνα, όχι µε νέο πρόσωπο, αλλά µε νέα στρατηγική. Εφόσον ο στόχος του είναι η ανάκτηση της εµπιστοσύνης αυτών των παλιών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που δεν τον ψήφισαν ή που απείχαν, κρατά αναµφίβολα ένα «χαρτί» για να τους µιλήσει, να τον ακούσουν και πιθανώς να τους προσελκύσει.