Μπορούν να ασκήσουν επιρροή τα εγχειρήματα τύπου Γερουλάνου;

Από την τριπλή εκλογική αναµέτρηση της Κυριακής, ένα από τα πράγµατα που αξίζει να συζητήσουµε είναι το περιεχόµενο, το ύφος, το ήθος, αλλά και το εκλογικό αποτέλεσµα της απόπειρας διεκδίκησης του ∆ήµου της Αθήνας από τον Παύλο Γερουλάνο, µε τον συνδυασµό «Αθήνα Είσαι Εσύ». Ο Γερουλάνος έκανε προεκλογική εκστρατεία αξιών και αρχών, που έγιναν συγκεκριµένο πρόγραµµα για κάθε δηµοτικό διαµέρισµα, µέσα από την αδιαµεσολάβητη συνοµιλία του µε τους Αθηναίους και τις Αθηναίες.

Οργωσε πολλές φορές τις γειτονιές της Αθήνας συνοµιλώντας µε τους κατοίκους της, διοργάνωσε λαϊκές συνελεύσεις, συγκρότησε ψηφοδέλτιο που αντιπροσώπευε σε σηµαντικό βαθµό την κοινωνική διαστρωµάτωση της ελληνικής πρωτεύουσας. Ανδρες και γυναίκες είχαν συµµετοχή 50% στον συνδυασµό του, συγκρούστηκε µετωπικά µε τη Χρυσή Αυγή και είχε συνέπεια λόγου και έργου. Υπενθυµίζω πως ο συνδυασµός «Αθήνα Είσαι Εσύ» ήταν ο µοναδικός που σεβάστηκε την εκλογική νοµοθεσία σχετικά µε τις διαστάσεις των προεκλογικών περιπτέρων. Ο λόγος του ήταν προγραµµατικός, συγκεκριµένος και θετικός.

Οργάνωσε το εγχείρηµά του πρώτιστα µε την κοινωνία και δευτερευόντως µε άλλους τρόπους, για παράδειγµα µέσα από τα ΜΜΕ, ή µέσα από κοµµατικούς σωλήνες. Η χρήση των µέσων κοινωνικής δικτύωσης ως προς το περιεχόµενο, το ύφος και την αισθητική του συνδυασµού του ήταν υποδειγµατική. Ο Παύλος Γερουλάνος ήταν ένας «ακτιβίστας» προοδευτικός υποψήφιος, που έκτισε µια υπερκοµµατική κοινωνική και πολιτική συµµαχία, που υπερβαίνει τον δικό του πολιτικό χώρο και τις δικές του ταξικές καταβολές. Ολα αυτά που, κατά την άποψή µου, συγκροτούν αλλαγή υποδείγµατος για τον τρόπο µε τον οποίο ασκείται η πολιτική στην Ελλάδα της πολυεπίπεδης κρίσης, έπειτα από µια επτάµηνη προσπάθεια σε συγκυρίες δύσκολες, κατάφεραν να αγγίξουν το 13% των ψηφοφόρων του ∆ήµου της Αθήνας.

Οµως... Σε συνθήκες διπολισµού, όπου οι συγκρούσεις είναι µετωπικές, αλλά και σε µια εξατοµικευµένη και ανορθολογική κοινωνία οξυµµένων κοινωνικών ανισοτήτων, όπως είναι η σηµερινή ελληνική κοινωνία, µπορούν να αντέξουν και να διευρύνουν την επιρροή τους στο εκλογικό σώµα πολιτικά εγχειρήµατα τύπου Γερουλάνου; Εγχειρήµατα που στηρίζονται στον ορθολογισµό και σε αξίες και όχι στο θυµικό των πολιτών, ή στις πελατειακές εξαρτήσεις που δηµιουργούν τα κόµµατα εξουσίας; Ποιο µέλλον µπορεί να επιφυλάσσει η Ελλάδα του 2019 σε πολιτικούς της πεποίθησης (convictions politicians) όπως o επικεφαλής του δηµοτικού συνδυασµού «Αθήνα Είσαι Εσύ»; Μόνο ο χρόνος, οι συγκυρίες και οι ίδιοι οι πολίτες µπορούν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτηµα.

Γράφει ο Κώστας Καραμάρκος, δηµοσιογράφος που ζει στη Μελβούρνη