Στο παραβάν µε πιτζάµες

Δύο ψηφοδέλτια θα είναι µόνο, χωρίς σταυρούς και µπλεξίµατα, και µόνο δύο ψηφοφορίες. Το απόσπασµα οπερέτας που ακολουθεί αφορά την ψήφο της προηγούµενης Κυριακής και περιλαµβάνει τον διάλογο µιας ψηφοφόρου, µιας δικαστικής αντιπροσώπου και του χορού, που αποτελείται από τα µέλη της εφορευτικής επιτροπής.

Αντιπρόσωπος: Εισέρχονται οι ψηφοφόροι και ρωτάν γιατί να έχει µόνο δύο παραβάν.

Ψηφοφόρος: Γιατί δεν έχει ολόκληρη ντουζίνα κι ένα σαλόνι ή έστω µια κουζίνα.

Εφορευτική: Τα λένε αυτά στην Εφορευτική στα µέλη της οποίας ξεσπά η κριτική έστω κι αν κάνουν σκέτη αγγαρεία και δεν πληρώνονται γι’ αυτήν τη φασαρία.

Αντιπρόσωπος: Αµέσως θέλει ο Ελλην να ψηφίσει ενδεχοµένως για να µη µετανοήσει, γιατί όσο περιµένει στην ουρά και σκέπτεται κάπως σοβαρά, αναµετρά προσδοκίες και ζηµίες, δόξες, ήττες και ατιµίες. Κι έτσι εύκολα τη γνώµη του αλλάζει. Κάθοµαι και τον κάνω χάζι. Ανήκει στο κλαµπ των αναποφασίστων στο τέλος επιλέγει τον άσο των χειρίστων.

Χορός: Κάποτε ήτανε κι αυτός επαναστάτης, µα το ’φερε η ζωή να περπατά σαν υπνοβάτης. Γι’ αυτό διαµαρτύρονται οι ψηφοφόροι και όχι µόνο γιατί τους πείραξαν οι φόροι.

Αντιπρόσωπος: Προς τι το µέγα µέγεθος των ψηφοδελτίων κι ο µέγιστος αριθµός υποψηφίων; Η µια τους άκρη στον πάγκο ακουµπάει κι η άλλη από το παραβάν βγαίνει και σεργιανάει.

Χορός: Ας γίνουν επιτέλους και οι εκλογές ψηφιακές σαν τον φόρο εισοδήµατος και τις άλλες αρπαχτές. Να ψηφίζουν όλοι µπροστά στον υπολογιστή κι αν δεν τα καταφέρνουν, ας πηγαίνουνε σε λογιστή.

Ψηφοφόρος: Κι έτσι ανέτως πλέον θα ψηφοφορούµε, πιτζάµες και παντόφλες µόνο θα φορούµε.