Η τελευταία ευκαιρία συσπείρωσης και το ραντεβού που πρέπει να γίνει

Ουδείς μπορεί να προβλέψει, αν σε ένα χρόνο από σήμερα (την 1^η Ιουλίου 2020 συγκεκριμένα) θα έχουν συγκεντρωθεί εντέλει τα 20 εκατ. €, που έθεσε ως δεύτερο «προαπαιτούμενο» ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος (μετά τη νομική θωράκιση του γηπεδικού πρότζεκτ στον Βοτανικό απ’ την Πολιτεία), προκειμένου να προχωρήσει το σχέδιό του για έναν ενιαίο, για πρώτη φορά στην ουσία (κι όχι στα λόγια) Παναθηναϊκό.

Κατανοώ επίσης τους ενδοιασμούς πολλών φίλων του «τριφυλλιού», που εκφράστηκαν μετά τη συνέντευξη Τύπου της Παρασκευής (28/6), πως στην Ελλάδα, όποιο μοντέλο (μερικής ή συνολικής) λαϊκής βάσης επιχειρήθηκε τα τελευταία 15 χρόνια απέδωσε ελάχιστα πράγματα. Αυτό όμως, που στην παρούσα φάση πρέπει να κατανοήσουν όλοι οι φίλοι του Παναθηναϊκού -απ’ τον πιτσιρικά έφηβο που τώρα αρχίζει να έχει την πρώτη επαφή του με το γήπεδο ως τον 80άρη που μετράει… ανάσες στο καφενείο για να δει τον αγώνα του αγαπημένου του «τριφυλλιού»- είναι πως τούτη η φορά (πρέπει να) είναι «διαφορετική». Διότι εδώ, που φτάσαμε δεν «σηκώνει» τίποτε άλλο, που λέει και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.

Δεν «σηκώνει» να μαραζώνει έτσι καθημερινά ο σύλλογος, κυρίως λόγω των «αμαρτιών» που κουβαλάει η «ναυαρχίδα» του, στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Δεν «σηκώνει» να χλευάζεται εδώ και μία τριετία το ποδόσφαιρο του Παναθηναϊκού, από τον κάθε πιθανό κι απίθανο και να αντιμετωπίζεται ως ο «συμπαθητικός, φτωχός συγγενής», δίχως το παραμικρό ψήγμα -έστω- σεβασμού απ’ το υπόλοιπο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Προς τα «βαριά πορτοφόλια»

Και στο κάτω-κάτω της γραφής, το θέμα μας δεν είναι -μόνο- τα περίφημα 20 εκατ. €. Αυτή η έκκληση δεν πήγαινε τόσο προς τον μεροκαματιάρη, όσο προς τα «βαριά» Παναθηναϊκά πορτοφόλια, που καλούνται να βοηθήσουν για να συγκεντρωθεί αυτό το ποσό εκκίνησης, η «μπάνκα» ασφαλείας για όλο το κλαμπ, στην τριετία που θα χρειαστεί (όπως υπολογίζει το επιτελείο του Δ. Γιαννακόπουλου και η νέα δημοτική αρχή) μέχρι να μπει ο σύλλογος στην Παναθηναϊκή Πολιτεία στο Βοτανικό, εφόσον όλα έχουν πάει καλά. Και θέλετε και κάτι άλλο; Προσωπικά εκτιμώ πως τούτη τη φορά, η εν λόγω έκκληση θα εισακουστεί πολύ περισσότερο από κάθε άλλη φορά τα τελευταία χρόνια απ’ τους «επιφανείς», διότι -ναι- ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε «συναγερμό» και κάποιοι το έχουν ήδη αντιληφθεί.

Πάνω κι απ’ το οικονομικό όμως, το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση, είναι η ΕΝΟΤΗΤΑ που χρειάζεται ο σύλλογος σε όλα τα επίπεδα, για να στρίψει το τιμόνι και να μην «σκάσει» στα βράχια. Κι αυτό ήταν το κεντρικό «μήνυμα» της συνέντευξης του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Αυτό είπε επί της ουσίας προς όλους; «Κύριοι, αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία συσπείρωσης του συλλόγου. Είτε την αρπάζουμε όλοι και ξαναβγάζουμε το κλαμπ ΜΑΖΙ στον… αφρό, είτε “βουλιάζουμε” μια και καλή μέσα στα επόμενα χρόνια». «That’s that» που λένε και οι Άγγλοι.

Περί Βαρδινογιάννηδων…

Πολλοί επίσης, δεν είδαν με καλό… μάτι τις αναφορές του Δημήτρη Γιαννακόπουλου για τον Γιάννη Βαρδινογιάννη και την προοπτική να συμμετάσχει και να βοηθήσει και οικονομικά στο όλο εγχείρημα. Δεν νομίζω ότι σχετίζεται ούτε κατ’ ελάχιστο όλο αυτό, με ενδεχόμενη «επιστροφή» της οικογένειας Βαρδινογιάννη στον σύλλογο, όπως «βλέπουν» κάποιοι ή… προσδοκούν κάποιοι άλλοι. Η «κεφαλή» της άλλωστε, το έχει ξεκόψει εδώ και χρόνια. Ο καθένας έχει την άποψή του για τους Βαρδινογιάννηδες και η Ιστορία έχει «γράψει». Ακόμη κι έτσι όμως, σε αυτές τις κρίσιμες ώρες, ουδεμία βοήθεια «περισσεύει» στο συγκεκριμένο Παναθηναϊκό κάλεσμα.

Οσο κι αν όλο αυτό το concept «βοήθειας» είτε μέσω της δωρεάν παραχώρησης της Παιανίας, είτε μέσω χορηγίας, είτε μέσω συνεργασίας σε επίπεδο γνώσεων πάνω στο πρότζεκτ «Βοτανικός», πάνω απ’ όλα «ακουμπάει» (και) στο «ζεστό» ενδιαφέρον τους για να προχωρήσει το συγκεκριμένο γηπεδικό σχέδιο, δεδομένου ότι, οι Βαρδινογιάννηδες έχουν πολλά οικονομικά συμφέροντα στην περιοχή. Και πολλές… εκτάσεις βεβαίως-βεβαίως.

Όλα όσα έχουν γίνει…

Πάμε λοιπόν τώρα και στο… after της συνέντευξης Τύπου του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Τι θα κάνει ο Αλαφούζος, πως το «υποδέχθηκε» όλο αυτό κ.ο.κ. Είναι σημαντικό -απ’ τη στιγμή που «άνοιξε» εκ νέου η κουβέντα γύρω από το ιδιοκτησιακό της ΠΑΕ- το γεγονός πως δεν υπήρξαν νέες εντάσεις. Εχει κουραστεί πια ο κόσμος του Παναθηναϊκού από τους τσακωμούς και τους καυγάδες σε επίπεδο κορυφής.

Ο Αλαφούζος όπως λέγεται απ’ το περιβάλλον του, το είδε όλο αυτό με συγκαταβατική διάθεση, αν και ήθελε να μελετήσει κάθε παράμετρο της πρότασης κι όσων είπε ο Δ. Γιαννακόπουλος στη συνέντευξη Τύπου. Για να δει και τον τρόπο με τον οποίο θα «απαντήσει» επιχειρηματικά στην πρόταση που του έγινε.

Για πολλούς δε, ίσως ήρθε η ώρα να γίνει μετά από πολύ καιρό κι ένα ραντεβού ανάμεσα στους δυο άνδρες. Οι δυο τους έχουν να βρεθούν από κοντά, απ’ τον Μάιο του ’18 και τις δύο συναντήσεις που έγιναν μετά την πρόταση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου για το μάνατζμεντ της ΠΑΕ. Εκτοτε η σχέση τους πέρασε πολλά… επίπεδα. Αρχικά «σκοτώθηκαν», με αφορμή την επιλογή του Αλαφούζου να στραφεί στην πρόταση Πιεμπονγκσάντ, ακολούθως έβγαλαν τα… πυρηνικά για τις συμβάσεις ΠΑΕ-Ερασιτέχνη ως προς το χρέος και τη χρήση της Λεωφόρου και τους τελευταίους μήνες ηρέμησαν πολύ, φτάνοντας μάλιστα μέχρι και στο όριο συμφωνίας για κοινή δράση ως προς την ενίσχυση του Ερασιτέχνη μέσω των διαρκείας της ΠΑΕ και της ΚΑΕ. Η επικοινωνία τους ωστόσο, δεν γινόταν ποτέ σε πρώτο επίπεδο, αλλά μέσω των συνεργατών τους. Κι αυτό διατηρείται μέχρι και σήμερα…

Επιβάλλεται να συναντηθούν

Μετά τη συνέντευξη Τύπου, επιβάλλεται πια να γίνει αυτή η συνάντηση του Δ. Γιαννακόπουλου με τον Αλαφούζο από κοντά. Όχι με τηλέφωνα, όχι με ενδιάμεσους, αλλά face-to-face, για να μην «σέρνεται» το θέμα της συγκεκριμένης πρότασης για την ΠΑΕ (και κυρίως η απάντησή του) όλο το καλοκαίρι. Θα είναι πολύ κακό για όλη την Παναθηναϊκή οικογένεια να τραβήξει το ζήτημα.

Κι όταν (κι αν) έρθει η ώρα γι’ αυτή τη συνάντηση, οι συνεργάτες ΚΑΙ των δύο, θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους ένα πράγμα: Τις ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ πάνω σε όλα. Στα «ψιλά» γράμματα της πρότασης, στο πότε, πόσο και πως και σε ποιο ύψος θα καλυφθεί το χρέος τον Ιούλιο του 2020, αν έχουν κυλήσει όλα ομαλά. Τις λεπτομέρειες και όλα τα σενάρια. Γιατί και οι δύο τους είναι άνθρωποι που μπορεί να «κολλήσουν» πάνω σ’ αυτό. Κι έτσι άλλωστε έγινε, όπως λένε και «τρίτοι» που ήταν παρόντες στη διαδικασία, τον Μάιο του 2018. Στα «γενικά» της πρότασης συμφώνησαν και οι δύο, όμως όταν η υπόθεση πέρασε στις λεπτομέρειες, τις οποίες ΔΕΝ είχαν ξεκαθαρίσει απόλυτα από την πρώτη στιγμή, η μία πλευρά άρχισε να επιτίθεται στην άλλη. Τούτη τη φορά, αυτό το λάθος δεν πρέπει να επαναληφθεί…