Βλέπω στον ύπνο μου να κερδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και ιδρώνω!

Τέσσερις άνθρωποι βρίσκονται στο ίδιο δωμάτιο, κάθονται στον ίδιο καναπέ, παρακολουθούν την ίδια τηλεοπτική μετάδοση, πίνουν το ίδιο ποτό, ακούνε τα ίδια λόγια, αλλά…

Άλλα θα «ακούσει» ο ένας κι άλλα ο άλλος.

Για παράδειγμα, το βράδυ της Τρίτης, ο πρωθυπουργός προσπάθησε να αποκρούσει… ή καλύτερα να απαντήσει, στις ερωτήσεις δύο δημοσιογράφων. Το αν το κατάφερε ή όχι είναι άλλη ιστορία. Το θέμα είναι κατά πόσο η επιτυχής ή αποτυχημένη παρουσία του, λίγα 24ωρα πριν από την αναμέτρηση στις κάλπες, επηρέασε όσους τον παρακολούθησαν.

Τους «τέσσερις » της δικής μας ιστορίας, για παράδειγμα.

Ο πρώτος, ο φανατικός «αντί», ήταν από πριν πεπεισμένος μέσα του για την έκβαση της δίκης… συγγνώμη της συνέντευξης · δεν ήταν απαραίτητο να την ακούσει.

Η ετυμηγορία του ήταν άμεση: «Τι μας είπε τώρα ο αποτυχημένος; Ένοχος για όλα!»

Ο δεύτερος, ο μετριοπαθής ουδέτερος (ας τον πούμε κι έτσι) το συζήτησε: «Δεν τα πήγε κι άσχημα. Γιατί; Απάντησε σε όλες τις εισαγγελικές… δημοσιογραφικές πιο σωστά, ερωτήσεις. Θα περιμένω και τον αντίπαλό του».

Ο τρίτος, ο φανατικός «υπέρ» οργίζεται: «Τους διέλυσε (άλλο είπε, αλλά δεν γράφεται). Δεν τους είδες; Πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι. Μπράβο του!»

Κι ο τέταρτος, ο αδιάφορος: «Παιδιά σας αφήνω, πάω να πέσω λίγο γιατί τα ξημερώματα έχει Βραζιλία- Αργεντινή… Πώς είπαμε πως την έλεγαν τη δημοσιογράφο;»…

Να διαμορφώνουν εκλογικά αποτελέσματα οι μετριοπαθείς; Μπορεί. Σίγουρα δεν αποτελούν βαρόμετρο οι φανατικοί. Και ακόμα πιο σίγουρα, στην Ελλάδα του «σήμερα» οι αδιάφοροι είναι η ασυνεπής πλειοψηφία.

Και ποιοι είναι οι φανατικοί; Οι έχοντες έννομο (και κάθε είδους) συμφέρον: «Βγήκε ο Αλέξης; Διορίστηκα!». Οι ανόητοι: «Δεν μ’ αρέσει ο Τσίπρας ή ο Μητσοτάκης έτσι γιατί δεν μ’ αρέσει», και οι εμμονικοί: «Είδα στον ύπνο μου να κερδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και πετάχτηκα ιδρωμένος»… Α, και οι παραδοσιακοί: «Από πάππου προς πάππον εμείς ψηφίζομεν δεξιά…»

Η έλλειψη παιδείας και ορθής πολιτικής κρίσης είναι το μειονέκτημα των «πολλών», τελικά, που επηρεάζονται από τα ρεύματα και ακολουθούν υστερόβουλους ποιμένες ωσάν αμνοερίφια.

Ομως, «… λαοί που ξεχνούν και συγχωρούν είναι καταδικασμένοι να ξαναπάθουν τα ίδια από άλλους «ίδιους» και ιδιοτελείς . Οπότε δεν θα τους φταίνε οι εγκληματίες, αλλά η δική τους εγκληματική αφροσύνη»…

Αυτά!