Στην Ελλάδα φωνάζουν, στην Ευρώπη σιωπούν

Το έργο αυτό το έχουμε ξαναδεί. Ακριβέστερα, το βλέπουμε κάθε χρόνο - δεν είναι φέτος πρώτη προβολή. Οι ομάδες που τιμωρούνται να φωνασκούν. Να ξεσηκώνουν τον κόσμο, να θεωρούν εαυτές αδικημένες για τις ποινές που τις επιβάλλονται. Οι φωνές τους, βέβαια, αφορούν τις εν Ελλάδι αγωνιστικές τους δραστηριότητες και παραβατικές συμπεριφορές, κυρίως των οπαδών. Στα ματς της Ευρώπης, στα οποία κατά τεκμήριο οι ποινές είναι αυστηρότερες, ουδεμία φωνή, ουδεμία διαμαρτυρία. Κάτι ψελλίσματα μόνον, έτσι, για εσωτερική κατανάλωση. Για να δείξουμε στον κόσμο μας ότι δεν έχουμε πάθει αφωνία. Εκεί ξέρουν ότι όσο και να φωνάξουν, δεν ακούγονται. Κυρίως, δε, δεν μπορούν να επηρεάσουν καταστάσεις. Γνωρίζουν πως αν υποπέσουν ξανά σε κάποιο «φάουλ», το οποίο εμπίπτει σε διατάξεις του πειθαρχικού κώδικα, την «καμπάνα» δεν θα τη γλιτώσουν. Διότι εκεί είναι ανίσχυροι, οι απειλές δεν πιάνουν. Εκεί, αν βγεις παραπονούμενος, το πιθανότερο είναι να καταστήσεις τη θέση του ακόμα δυσχερέστερη. Γι΄ αυτό και «κάθονται στ΄ αυγά τους». Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις διαμαρτυρίες τους στα πειθαρχικά όργανα της UEFA. Τουναντίον, κινητοποιούνται άμεσα και αναζητούν λύσεις προκειμένου να μη βρεθεί η ομάδα τους και πάλι στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Σε αγώνες διεθνείς παίρνουν τα μέτρα τους στο οπαδικό κίνημα. Αντίθετα, στα εντός των συνόρων ματς τα μέτρα είναι διαφορετικά. Δεν στρέφονται εναντίον εκείνων που υποκινούν τα επεισόδια, ούτε σε βάρος των πρωταγωνιστών, αλλά αναζητούν τρόπους αποφυγής της «καμπάνας» και κάλυψης (ακόμα και νομικής) των πρωταίτιων. Γνωρίζουν ότι σ΄ αυτό το γήπεδο μπορούν να «παίξουν». Τους το επιτρέπουν οι συνθήκες, τα άτομα... Σπανιότατα παρατηρείται παραδοχή ευθύνης. Συνηθέστερα επιχειρείται παραποίηση της πραγματικότητας, προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα: Αθώωση ή, έστω, η μικροτέρα των ποινών. Ακόμη πιο συνήθης είναι η πρακτική της σύγκρισης με παρελθούσες αποφάσεις, παρότι γνωρίζουν ότι τότε εφαρμοζόταν διαφορετικό πειθαρχικό δίκαιο. Οπως φωνάζουν στην ΑΕΚ μετά την τιμωρία της αφαίρεσης τριών βαθμών από τον βαθμολογικό πίνακα και της έδρας της για δύο αγωνιστικές. Και προσπαθούν να προκαλέσουν θόρυβο, θέτοντας το ερώτημα «γιατί δεν τιμωρήθηκε ο ΠΑΟΚ για τα συμβάντα έξω από την Τούμπα στον αγώνα Κυπέλλου, αλλά ούτε και για τη φωτοβολίδα στο ματς πρωταθλήματος με τον Πανιώνιο στη Ν. Σμύρνη;». Ρωτούν κι ας ξέρουν πως ό,τι συνέβη έξω από την Τούμπα, σημειώθηκε μακριά από τον περιβάλλοντα χώρο του σταδίου, συνεπώς το κατηγορητήριο, αλλά και το ποινολόγιο είναι διαφορετικά. Οσον αφορά το συμβάν στο στάδιο της Ν. Σμύρνης, απλώς, για λόγους εντυπωσιασμού, έριξαν μια... φωτοβολίδα, διότι ξέρουν ότι φέτος ο ΚΑΠ δεν προβλέπει ποινές σε ρίψεις φωτοβολίδων. Να΄ χαμε να λέγαμε, λοιπόν. Να λέγαμε, μήπως και πείσουμε το κοινό μας ότι αδικούμαστε... Κι αν τώρα στη θέση του διαμαρτυρόμενου και φωνασκούντος είναι η ΑΕΚ, αύριο, μεθαύριο, κάποια άλλη ομάδα θα βρεθεί στη θέση της... Μεγάλη ομάδα (με μεγάλη φωνή), διότι των μικρών οι «στριγγλιές» δεν ακούγονται...