Black Friday: Παρασκευή και 23 για ξεστοκάρισµα

Σιγά το πράµα, θα µου πείτε, αφού κατοικούµε σε µια χώρα όπου οι Ελληνες ασχολούνται κάθε παραµονή χρονιάς µε το ηµερολόγιο, για να δουν πότε πέφτουν γιορτές και σχόλες, ώστε να κλέψουµε παράταση χαλάρωσης.

Αλλά οι Αµερικανοί, µεταπολεµικώς, που δίνουν σηµασία στο ανέβα-κατέβα της αγοράς, σοφίστηκαν τη «Μαύρη Παρασκευή», δηλαδή µια κοινή εργάσιµη ηµέρα µεταξύ Ευχαριστιών και Σαββατοκύριακου, προκειµένου να ξεστοκάρουν τα µεγάλα καταστήµατα. Ερχονται και Χριστούγεννα, οπότε το ξεστοκάρισµα βολεύει.

Αυτό το φρούτο µάς ήρθε από πρόπερσι. Ουρανοκατέβατο για τους εµπόρους που καίγονται από κάθε µείωση πελατείας. Κι από ένας µπακάλικος τρόπος, φερµάρεται ως έθιµο. Ξενύχτι, διαφηµιστικός σαµατάς, τρελάθηκε το αφεντικό, όλα τζάµπατζαµπέ. Σε λίγο θα επινοηθούν και πιο εξελιγµένες συνήθειες, ώστε να περάσουν στη Λαογραφία.

Οπως κοντεύει να γίνει µε το Χάλοουιν και τόσα άλλα. Φυσικά η πατρίς και το έθνος δεν κινδυνεύουν. Αρκεί να πετύχει το πείραµα. Ποιος θυµάται πως πήραµε το κλαρίνο από µπαβαρέζικες µπάντες και πως υπήρχε κάποτε εφηµερίδα «Ο Τραµπούκος» που την αγόραζαν; Τα πανηγύρια και τα παζάρια του Σεπτεµβρίου µήπως δεν είναι αποτελέσµατα παλαιών συνηθειών που ξεχάστηκαν; Καλά που υπάρχει ακόµη Παπαδιαµάντης και θυµόµαστε πώς γιόρταζαν οι πρόγονοι το Πάσχα, που δεν ήταν πάντοτε να ανάβεις ένα κερί δηµοσίως και φουλ για µαγειρίτσα.

Να µάθετε να µην ξαφνιάζεστε µε κάτι τέτοια. Εντάξει, οι σχετικές διαφηµίσεις µπήκαν στα προγράµµατα και µερικές τιµές µοιάζουν να κατρακύλησαν. Αλλά αργά το βράδυ επιστρέφουν στις οθόνες αστρολόγοι, µέντιουµ, µελλοντολόγοι και χειριστές ταρό. Στοιχηµατίζω πως η πίστη στο µάτιασµα έχει περισσότερους οπαδούς από αυτούς που ξέρουν τι είναι τα capital controls. Και τι µ’ αυτό; Σεφτές και τζίρος να γίνεται, και τα υπόλοιπα θα τα βρούµε