Τα άδικα χτυπήματα στον Τριντό

Ένα από τα θέματα που παίζουν ψηλά στην ειδησεογραφία τα τελευταία εικοσιτετράωρα είναι η δημοσιοποίηση παλιότερης φωτογραφίας του πρωθυπουργού του Καναδά Τζάστιν Τριντό, στην οποία εμφανίζεται βαμμένος μαύρος. Η αντιπολίτευση του άσκησε δριμύτατη κριτική για ρατσιστική συμπεριφορά, ενώ ο ίδιος ζήτησε συγγνώμη λέγοντας πως μετάνιωσε που το έκανε.

Στις χώρες που έχουν παρελθόν αποικιοκρατίας ή παρελθόν δουλείας το βάψιμο με σκούρο μέικαπ ή φούμο λευκών λέγεται «blackface» και είχε χρησιμοποιηθεί κατά τον 19ο αιώνα σε θεατρικές παραστάσεις με ρατσιστικό περιεχόμενο (κορόιδευαν τους αφρικανικής καταγωγής πολίτες ή βοηθούσαν στην εμπέδωση του διαχωρισμού με βάση το χρώμα του δέρματος). Ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες το θέμα έχει απασχολήσει πολλές φορές την επικαιρότητα, ενώ καταγράφονται έντονες αντιδράσεις κάθε φορά που υπάρχουν δημόσιες εμφανίσεις ατόμων με blackface.

Έτσι εξηγούνται οι αντιδράσεις μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης στον Καναδά. Ωστόσο, η κριτική είναι υπερβολική και δεν δικαιολογεί τον ντόρο που επικρατεί. Αφενός πρόκειται για μια φωτογραφία του 2001(!). Αφετέρου, ο Τζάστιν Τριντό θεωρείται ένας από τους πιο προοδευτικούς πρωθυπουργούς στον κόσμο και έχει υποστηρίξει σε πολλές περιπτώσεις τη διαφορετικότητα και την πολυπολιτισμικότητα. Μάλιστα, η στάση του απέναντι στους πρόσφυγες ήταν αρκετά θερμή και δεν ήτα λίγες οι φορές που εναντιώθηκε στον Ντόναλντ Τραμπ για σχετικά ζητήματα.

Βέβαια, διαβάζοντας σχόλια για την υπόθεση στο ελληνικό Διαδίκτυο, γίνεται αντιληπτό πως η ελληνική κοινωνία αγνοεί το πλαίσιο γύρω από την υπόθεση. Επειδή η Ελλάδα δεν έχει παρελθόν με τον ρατσισμό απέναντι στους μαύρους, δεν κατανοεί τη σημασία που είχε, παλαιότερα κυρίως, η μεταμφίεση ενός λευκού σε μαύρο. Έτσι, οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν το θέμα ως αστείο και επιτίθενται για ακόμη μια φορά στην πολιτική ορθότητα.

Συνεπώς, η (αυστηρή) κριτική απέναντι στον Καναδό πρωθυπουργό για το θέμα αυτό είναι τουλάχιστον άδικη. Είναι, όμως, άδικη επειδή πρόκειται για ένα παλιό μεμονωμένο συμβάν και για έναν άνθρωπο που έχει αποδείξει τα αντιρατσιστικά του φρονήματα. Δεν είναι άδικη επειδή η πράξη αυτή καθ’ αυτή είναι αθώα, μια και όλοι σε αυτές τις κοινωνίες ξέρουν τι υποδηλώνει.