Και τώρα, ας δούμε πόσα χρήματα βγάζει ο Στέφανος Τσιτσιπάς

Ο Στέφανος Τσιτσιπάς πέτυχε μια εξαιρετικά μεγάλη διάκριση στο Λονδίνο και η Ελλάδα, η Ευρώπη και ο κόσμος ολόκληρος, την αμέσως επόμενη στιγμή, άρχισαν να μιλούν και να παραληρούν για τον «τενίστα μας». Ειδικά στη χώρα μας, αρκετοί άρχισαν να παραληρούν, κυριολεκτικά. Που έγινε «τενίστας μας», δικός μας, ακόμα κι αν δεν έχουμε την παραμικρή σχέση με το άθλημα -ούτε καν ρακέτες στις παραλίες- επειδή, απλώς, είναι Έλληνας. Οι τίτλοι διαδέχονται ο ένας τον άλλον και παράλληλα οι συζητήσεις φουντώνουν. «Ο Στέφανος Τσιτσιπάς εξηγεί πώς κατάφερε να κερδίσει το τρόπαιο στο ATP Finals», «ο Τσιτσιπάς πανηγυρίζει μετά το τέλος του τελικού», «ο Τσιτσιπάς λαμπάδα-αστροναύτης», όπου κι αν σταθείς ακούς -και όχι άδικα- για τον Στέφανο.

Όμως, μετά το κλέος ακολούθησε, σε κάποιες περιπτώσεις, η «επόμενη ημέρα» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτή η μέρα-ώρα που έρχεται στη χώρα μας και, σαν να το έχουν κάποιοι φυτεμένο στο DNA τους, προσπαθούν να ρίξουν λίγη σκιά στη λάμψη του εκάστοτε επιτυχόντα σε κάτι. Αυτό το ελληναρίστικο, «ναι, αλλά». Αυτό το «αλλά» της μόνιμης μίρλας, του κομπλεξισμού, εκείνου που πνίγεται μέσα στο αίσθημα κατωτερότητας. Έτσι και με την περίπτωση Τσιτσιπά. Μετά τα «μπράβο» και τα «ζήτω», τις επευφημίες και τις υπερβολές -να τα λέμε όλα- «γκρεμίστε τα τείχη να έρθει ο Τσιτσιπάς», άρχισε να αναδύεται η λουζεριά.

«Ε, σιγά, τώρα, τι έκανε; Ρακέτες παίζει». «Έλα, μωρέ, ο Τσιτσιπάς; Σιγά, τενίστας είναι. Άλλωστε, γιατί να χαρώ με την επιτυχία του; Δεν αγωνίζεται με τα εθνικά χρώματα». «Πόσα λεφτά πήρε; Για όνομα του Θεού! Τόσα εκατομμύρια, για να κυνηγάει ένα κίτρινο μπαλάκι;». «Τα χρήματα αυτά τα έχει καταθέσει σε ελληνική τράπεζα;». «Θα τα ξοδέψει όλα στο Μονακό;». «Μήπως δεν θέλει να φορολογηθεί στην Ελλάδα;». Για να μην τα πολυλογώ, αντιλαμβάνεστε ποια είναι η γενικότερη στάση πολλών στα timeline μας απέναντι στο φαινόμενο Τσιτσιπά, απέναντι στον άνθρωπο που, λίγα λεπτά πριν, αποθέωναν μεθυσμένοι από εθνική υπερηφάνεια.

Τα πράγματα, όμως, είναι απλά. Ο Στέφανος έβγαλε αυτά τα χρήματα χωρίς να τα στερήσει από κάποιον άλλον. Για να τα αποκτήσει, μόχθησε πολύ. Έλιωσε στην προπόνηση, τα βράδια δεν μπορούσε να κοιμηθεί από την αγωνία για το εάν θα τα καταφέρει. Έτσι, το πόσα έχει στον τραπεζικό λογαριασμό του -ναι, παίζοντας, ρακέτες, όπως λένε πολλοί- δεν ενδιαφέρει κανέναν. Το εάν θα φέρει τα χρήματά του στη χώρα μας για να «χαρατσωθεί», όπως προτείνουν άλλοι, θα το αποφασίσει εκείνος.

Η μοναδική περίπτωση να θέλουμε να ασχοληθούμε με τα χρήματα που έβγαλε ο Τσιτσιπάς είναι μόνο εάν μάθουμε πως ακολουθεί αυτό που κάνει ο Φέντερερ - να δώσει ένα μέρος των εσόδων του σε φιλανθρωπίες. Αλλά ας το πούμε και πάλι - και να το κλείσουμε εδώ: ο Στέφανος Τσιτσιπάς έχει χρήματα που δεν οφείλει σε κανέναν, εάν θέλει τα καίει σε τζάκι κάποιου σαλέ στην Ελβετία, ένα κρύο απόγευμα, πίνοντας σοκολά(τα).

Και δεν θα σε σκεφτεί καθόλου, φίλε follower, ό,τι θέλει τα κάνει…