Ο συµβιβασµός με την Τουρκία σηµαίνει ήττα

Η συζήτηση που ξεκίνησε για την παραποµπή στη Χάγη των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο είναι παραπλανητική και την ίδια στιγµή είναι και επικίνδυνη. Και δεν πρόκειται για διαφορές, όπως διαβάζω στα ελληνικά ΜΜΕ, αλλά για διεκδικήσεις. Κατά τη γνώµη µου η συζήτηση εξυπηρετεί το αφήγηµα της αθηναϊκής ελίτ και των νεοφιλελεύθερων που µπορεί κανείς να ανακαλύψει σε όλα τα πολιτικά κόµµατα εκτός του ΚΚΕ, και η οποία (ελίτ) πάντα στοχεύει σε έναν «οποιονδήποτε συµβιβασµό», ακόµα και αν αυτός αποβεί εις βάρος της Ελλάδας.

Από την Τουρκία, πόσω µάλλον από τη σηµερινή εθνικιστική κυβέρνησή της, η Αθήνα δεν µπορεί να περιµένει τίποτα θετικό για τη χώρα µας. Τα τουρκικά σχέδια είναι γνωστά – άλλωστε ο Ταγίπ Ερντογάν δεν τα έχει κρύψει ποτέ. Τι βασικά απαιτεί η Αγκυρα; Μα το µοίρασµα του Αιγαίου... Και στην ουσία την παράδοση της Ελλάδας. Αυτήν την πραγµατικότητα δεν µπορεί να αντιληφθεί ο νεοφιλελεύθερος «συρφετός» που έχει διεµβολίσει τα κόµµατα, διότι σκέφτεται «διεθνιστικά» και όχι πατριωτικά, µε αποτέλεσµα να δίνει λαβή στους ψεκασµένους εθνικιστές να λοιδορούν σύσσωµο τον πολιτικό κόσµο.

Η ίδια ελίτ είχε εκτεθεί ανεπανόρθωτα την εποχή του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν, όταν το υποστήριξε µε πάθος, επειδή το είχε ζητήσει η κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους και του Ντικ Τσέινι, «για να τελειώνουµε µε τους Κύπριους». Αυτήν τη φράση την είχαµε ακούσει τότε πάρα πολλές φορές. Την ίδια φράση αρχίσαµε να την ακούµε και τώρα από τους ίδιους ανθρώπους, οι οποίοι χρησιµοποιούν µερικούς πρόθυµους από την Κύπρο, τα «πρωτοπαλίκαρα» της οµάδας υποστήριξης του ρατσιστικού σχεδίου, που παρέδιδε την Κύπρο στη σφαίρα επιρροής της κατοχικής δύναµης Τουρκίας. Την ίδια τακτική, και για το Αιγαίο αυτήν τη φορά, χρησιµοποιούν και τώρα. Εχοντας πρόσβαση σε µέσα ενηµέρωσης, προετοιµάζουν την κοινή γνώµη για τον «συµβιβασµό» µε την Τουρκία, αλλά ήδη θα έλεγα ότι δεν τους βγαίνει. Ούτε οι πολίτες πείθονται, αλλά το κυριότερο είναι ότι η συµπεριφορά του Ταγίπ Ερντογάν τούς κάνει τη ζωή δύσκολη.

Οσο «δουλοπρεπής» και αν είσαι, δεν µπορείς να υποστηρίζεις τον «συµβιβασµό» µε τον εθνικιστή ηγέτη της κατοχικής δύναµης, ο οποίος αµφισβητεί πλέον την κυριαρχία της Ελλάδας. Εάν οδηγηθεί η χώρα σε «συµβιβασµό» µε την Τουρκία, όπως απαιτεί από τον πρωθυπουργό η αθηναϊκή ελίτ, η Ελλάδα θα χάσει. Και η ήττα θα είναι καταλυτική για το µέλλον της χώρας και του Ελληνισµού. Είναι αδιανόητη καν η σκέψη ότι επειδή απειλεί και εκβιάζει ο Ερντογάν, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να υποκύψει. Ουδείς επιθυµεί τον πόλεµο -µόνο τρελοί τον επιδιώκουν-, αλλά η Ελλάδα είναι υποχρεωµένη και αναγκασµένη να αµυνθεί. Μακάρι να µπορούσαµε να αντιµετωπίσουµε τις τουρκικές απειλές µε ειρηνικά µέσα. Ο κ. Μητσοτάκης προσπάθησε. Συνάντησε δύο φορές τον Ερντογάν. Και το συµπέρασµά του όλοι το γνωρίζουµε, µελετώντας τις δηλώσεις του το τελευταίο διάστηµα. Εχουµε να κάνουµε µε έναν ταραξία γείτονα, ο οποίος εννοεί αυτά που λέει. Το είδαµε στην Κύπρο και τη Συρία. Το βλέπουµε τελευταία και στη Λιβύη. Η Ελλάδα δεν µπορεί να γίνει χάντρα στο κοµπολόι του Ερντογάν..