Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής και Ασύλου: Μια νέα ευκαιρία

Η σύσταση του νέου αυτόνομου υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου είναι μια θετική κίνηση του πρωθυπουργού στην προσπάθεια της χώρας να αντιμετωπίσει τη μεταναστευτική/προσφυγική κρίση.

Η σύσταση του υπουργείου δίνει την ευκαιρία στην Ελλάδα να αναπτύξει πολιτικές προστιθέμενης αξίας, συνδεδεμένες με τους οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους και την ασφάλεια της χώρας. Να συντονίσει πολιτικές για την ενσωμάτωση όλων αυτών που θα παραμείνουν νόμιμα στην Ελλάδα. Να δημιουργήσει μια λειτουργική, αποτελεσματική δομή με σωστά εκπαιδευμένο προσωπικό για να μπορέσει να διαχειριστεί την υπάρχουσα μεταναστευτική-προσφυγική κρίση και να προετοιμάσει τη χώρα για το επόμενο αναπόφευκτο κύμα μεταναστών και προσφύγων που πρέπει να αντιμετωπίσει.

Με τη φύλαξη των συνόρων μας ως πρώτο βασικό άξονα του υπουργείου θα συμβάλει στην ασφάλεια της χώρας και θα θωρακίσει πιο αποτελεσματικά τα σύνορά μας. Η προστασία των συνόρων σημαίνει και αποτροπή της παράνομης εισόδου στη χώρα, καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και των μη νόμιμων αφίξεων.

Το νέο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου μπορεί να οργανώσει σωστά τα προαναχωρησιακά κέντρα και τα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης, εφαρμόζοντας πολιτικές που ανταποκρίνονται στις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας. Με σωστή αρχιτεκτονική θα αποφύγει η χώρα μας τον χαρακτηρισμό αυτών των κέντρων ως ενός είδους φυλακής. Η κράτηση των μεταναστών/προσφύγων δεν απορρέει από ποινική καταδίκη, αλλά επιβάλλεται για λόγους ασφάλειας ως έσχατη λύση. Η παραμονή στα κλειστά κέντρα είναι μια μορφή διοικητικής κράτησης, διαφορετική από την ποινική, αποτέλεσμα της ανασφάλειας που δημιουργεί η παράνομη μετανάστευση και ένας τρόπος διαχείρισής της.

Μόνοι μας δεν μπορούμε να σηκώσουμε αυτό το βάρος, ούτε να φτιάξουμε πολλά και μεγάλα κέντρα. Μπορούμε όμως με μια κατανομή αυτών των κέντρων στις 27 χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Eνωσης, όπου θα μεταφέρονται ποσοτικά οι μετανάστες-πρόσφυγες μόλις περάσουν τα ευρωπαϊκά σύνορα, μετατρέποντας και τις 27 χώρες της Ενωσης σε χώρες πρώτης γραμμής. Αυτό θα αναγκάσει την Eνωση να δημιουργήσει πιο δίκαιες και πιο αποτελεσματικές πολιτικές για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Που δεν έχει λύση, αλλά χρειάζεται διαχείριση. Χρειάζεται χρόνο, μπορούμε όμως αυτήν τη φορά να πετύχουμε.