┋ Απόψεις ┋ 03.02.2019 15:28

Μιχάλης Ιγνατίου: Τι γυρεύει ο Αλέξης Τσίπρας στο τουρκικό παλάτι

Υπάρχει η παραµικρή δυνατότητα να πείσει ο Ελληνας πρωθυπουργός τον Ταγίπ Ερντογάν για να τερµατίσει την πολιτική των προκλήσεων και του εθνικιστικού παροξυσµού;

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά ┋

(Presidential Press Service/Pool Photo via AP)

Αν αναλύσει κανείς µε σοβαρότητα και χωρίς αντιπολιτευτικό τόνο την επικείµενη επίσκεψη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Τουρκία και τις συζητήσεις του µε τον ισλαµιστή ηγέτη Ταγίπ Ερντογάν, θα καταλήξει εύκολα σε ένα συµπέρασµα που δεν µπορεί κανείς να αµφισβητήσει: Στο µόνο θέµα στο οποίο συµφωνούν οι ηγέτες της Ελλάδας και της Τουρκίας είναι η ανάγκη να προστατευτεί ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, από τους «ιµπεριαλιστές» της Ουάσιγκτον. Σε όλα τα άλλα θέµατα ο κ. Τσίπρας και ο κ. Ερντογάν διαφωνούν.

Είναι τραγικό, πάντως, ότι τους ενώνει µια χώρα όπου οι δηµοκρατικές διαδικασίες δεν γίνονται σεβαστές από κανέναν: είτε είναι ο Μαδούρο είτε είναι ο αντίπαλός του και εκλεκτός του Λευκού Οίκου… Παίρνοντας ένα ένα τα ζητήµατα που απασχολούν και ενδιαφέρουν την Ελλάδα, ο καθένας διαπιστώνει χωρίς δυσκολία ότι η Τουρκία βρίσκεται απέναντι. Ξεκινώντας από τα ελληνικά εθνικά θέµατα, βλέπουµε ότι οι δύο χώρες και οι ηγέτες τους δεν συµφωνούν. Οι αξιώσεις της γειτονικής χώρας είναι απαράδεκτες και είναι αδύνατον να γίνουν αποδεκτές από οποιονδήποτε Ελληνα ηγέτη.

Στο Αιγαίο, στην Κύπρο και την κυπριακή ΑΟΖ η Τουρκία αυξάνει την ένταση και δείχνει ότι δεν έχει πρόβληµα να προκαλέσει πολεµικό επεισόδιο. Την ίδια στιγµή, δεν επιτρέπει στους Αλβανούς να επιλύσουν τα ανοιχτά θέµατα µε την Ελλάδα, και ενώ η ελληνοαλβανική συµφωνία ήταν πολύ κοντά. Και στο Σκοπιανό, το οποίο έπρεπε να κερδηθεί, διότι η Ελλάδα -για πρώτη φορά- είχε την υποστήριξη της Αµερικής, η Τουρκία συµφωνεί µε τους Σκοπιανούς εθνικιστές ότι η χώρα πρέπει να λέγεται «Μακεδονία».

Είναι αυτοί οι λόγοι, και πολλοί άλλοι, βέβαια, οι οποίοι µας αναγκάζουν να αναρωτηθούµε «τι γυρεύει ο Αλέξης Τσίπρας στο τουρκικό παλάτι (και παζάρι);»… Υπάρχει η παραµικρή δυνατότητα να πείσει ο Ελληνας πρωθυπουργός τον Ταγίπ Ερντογάν να τερµατίσει την πολιτική των προκλήσεων και του εθνικιστικού παροξυσµού; Γιατί δεν τα κατάφερε τις προηγούµενες φορές και θα µπορέσει τώρα; ∆υστυχώς, µερικοί άνθρωποι τρέφουν αυταπάτες. Ξέχασαν ότι µε άνωθεν εντολή οι Τούρκοι παρενόχλησαν το ελικόπτερο που µετέφερε τον κ. Τσίπρα σε νησί των ∆ωδεκανήσων. Και δεν σκέφτηκαν οι µπουνταλάδες του Ερντογάν ότι υπήρχε µεγάλη πιθανότητα να πέσει το ελικόπτερο στη θάλασσα…

Οι συνοµιλίες µε ηγέτες όπως ο Ερντογάν δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός, διότι, στην ουσία, αυτοδεσµεύεσαι εσύ, και ο πρόεδρος της Τουρκίας συνεχίζει το «θεάρεστο» έργο του εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου. Αναρωτήθηκα πολλές φορές ποιο ήταν το κέρδος της χώρας µας από τις κατά καιρούς συναντήσεις των Ελλήνων και των Τούρκων ηγετών. Η επιθετικότητα είναι µια καθηµερινότητα και φοβάµαι πως θα τερµατιστεί έπειτα από ένα ακραίο πολεµικό επεισόδιο. Το γεγονός ότι η Ελλάδα φοβήθηκε και δεν έστειλε πολεµικά πλοία στα Ιµια προκαλεί ανησυχία.

Η Ιστορία έδειξε ότι η Ελλάδα δεν έχασε όταν δεν υποχώρησε. Ακόµα και στην Κύπρο το 1974, όταν το νησί έµεινε αβοήθητο και προδοµένο από τη Μητέρα Πατρίδα, οι Τούρκοι χρειάστηκαν σχεδόν έναν µήνα για να νικήσουν τους λιγοστούς Ελληνοκύπριους, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν άοπλοι. Οι πληροφορίες οµιλούν για αµυδρή πιθανότητα να ξεκινήσουν συζητήσεις -δεν θα έλεγα διαπραγµατεύσεις- που θα αφορούν τρόπους «απεµπλοκής» από την «πολεµική» κατάσταση που συντηρούν οι Τούρκοι.

Εάν η Ελλάδα εισέλθει σε τέτοιου είδους συζητήσεις, θα παίξει το παιχνίδι του Ερντογάν, και µάλιστα στο γήπεδό του. Η Τουρκία συνδυάζει τις διεκδικήσεις µε προκλήσεις και απειλές, προκειµένου να αναγκάσει αυτούς που στοχεύει να συζητήσουν για θέµατα που αφορούν την εθνική τους κυριαρχία. Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κανέναν λόγο να καθίσει σε ένα διαπραγµατευτικό τραπέζι όπου θα συνοµιλεί µε την Τουρκία για το Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο. Θα φύγει από το τραπέζι και θα είναι η χαµένη.

Τις τελευταίες ηµέρες οι σχέσεις της Τουρκίας και των Ηνωµένων Πολιτειών έχουν εισέλθει σε νέα περίοδο κρίσης, λόγω των ανάρµοστων οικονοµικών σχέσεων του κ. Ερντογάν µε τον Νικολάς Μαδούρο. Στην Ουάσιγκτον πιστεύουν πως ο πρόεδρος της Τουρκίας εξυπηρετεί τον Μαδούρο, που πουλά τον χρυσό του µέσω της Αγκυρας στην Τεχεράνη. Λέγεται πως ο σύµβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, Τζον Μπόλτον, έχει εισηγηθεί «πακέτο» κυρώσεων για τις χώρες οι οποίες εξυπηρετούν το καθεστώς του Μαδούρο.

Στον κατάλογο αυτών των χωρών δεν είναι µόνο η προβληµατική Τουρκία. Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να προσέξει. Είναι ανάγκη να προφυλάξει τη χώρα, όχι τον ΣΥΡΙΖΑ, και να αποφύγει την παγίδα που πιθανότατα θα του στήσει ο Ερντογάν για τη Βενεζουέλα. Οι σχέσεις της Αµερικής µε συγκεκριµένες χώρες θα δεινοπαθήσουν, µε αφορµή την υποστήριξή τους στο κράτος της Λατινικής Αµερικής. Οι Αµερικανοί µετρούν τους φίλους τους αυτήν την περίοδο και έχει σηµασία ότι η Βενεζουέλα βρίσκεται στην ευρύτερη γειτονιά τους.

Οπότε η πρόκληση του Ερντογάν στον Τραµπ, σε συνεργασία µε τη Μόσχα και την Τεχεράνη, λαµβάνει άλλες διαστάσεις. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει καµία δουλειά να αναµειχθεί στον καβγά των ελεφάντων. ∆ιότι, ως γνωστόν, σε αυτού του είδους τους καβγάδες την πληρώνουν πάντα οι αδύνατοι. ∆εν είχε κανέναν λόγο να επισκεφθεί την Τουρκία ο πρωθυπουργός της Ελλάδας. ∆ιότι κάλλιστα θα µπορούσε να µείνει στην Ιστορία ως η συνάντηση κατά την οποία το µοναδικό σηµείο συµφωνίας αφορούσε έναν ηγέτη, τον Νικολάς Μαδούρο, τον οποίο έχει απορρίψει ο λαός του…