Θρησκευτικά: Ετσι θα γίνεται η διδασκαλία στα σχολεία - Ολη η εισήγηση

Εισήγηση για τη διδασκαλία των Θρησκευτικών και την απαλλαγή των μαθητών από το συγκεκριμένο μάθημα έκανε στο υπουργείο Παιδείας το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Η εισήγηση, μεταξύ άλλων, προβλέπει τη δυνατότητα της μη αποκάλυψης του θρησκεύματος, των μαθητών καθώς και την απαλλαγή τους από την παρακολούθηση του μαθήματος με μια Υπεύθυνη Δήλωση του ν.1599/1986, του ίδιου του μαθητή (αν είναι ενήλικος) ή και των δύο γονέων του (αν είναι ανήλικος), στην οποία θα αναφέρεται το εξής: «Λόγοι θρησκευτικής συνείδησης δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή μου ή του παιδιού μου στο μάθημα των Θρησκευτικών».

Στην εισήγηση του ΙΕΠ προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία εξετάζονται όλα τα ζητήματα που προέκυψαν έπειτα από τις σχετικές αποφάσεις του ΣτΕ και γίνονται προτάσεις προς την πολιτεία. Ανάμεσα σε αυτές αναφέρεται ότι το μάθημα των Θρησκευτικών οφείλει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε, με σαφήνεια και πληρότητα, τα δόγματα, τις ηθικές αξίες και τις παραδόσεις της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, χωρίς να καλλιεργούνται αμφιβολίες ως προς τα στοιχεία που συγκροτούν την ορθόδοξη χριστιανική πίστη, ούτε να προκαλείται σύγχυση με τη διδασκαλία άλλων δογμάτων και θρησκειών) χωρίς αυτό να προσκρούει στην απαραβίαστη θρησκευτική ελευθερία (άρθρο 13 παρ. 1 ), καθώς αφορά αποκλειστικώς στους μαθητές που ασπάζονται το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα και όχι τους ετεροδόξους, αλλοθρήσκους ή αθέους. 

Επίσης αναφέρει ότι «Οι ετερόδοξοι, αλλόθρησκοι, αγνωστικιστές ή άθεοι έχουν δικαίωμα πλήρους απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών, χωρίς καμία δυσμενή συνέπεια, εφ’ όσον οι γονείς τους υποβάλουν αξιόπιστη δήλωση ότι δεν επιθυμούν, για λόγους θρησκευτικής συνειδήσεως (άνευ περαιτέρω εξηγήσεως για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις)

Για την απαλλαγή από το μάθημα η Επιτροπή σημειώνει:

Η δήλωση ότι ο μαθητής «δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος», ώστε να χορηγηθεί απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών, δεν μπορεί να ισχύει διότι είναι αντίθετη (α) με το άρθρο 13 παρ. 1 και 2 , το οποίο κατοχυρώνει την ελευθερία της θρησκευτικής συνειδήσεως και τη θρησκευτική ελευθερία, ως συνταγματική αρχή και ως ατομικό δικαίωμα, (β) με το άρθρο 9 της ΕΣΔΑ, καθώς αντιβαίνει στην αρνητική θρησκευτική ελευθερία των μαθητών και των γονέων τους και (γ) με το άρθρο 5 παρ. 1 του ΓΚΠΔ, που καθιερώνει την θεμελιώδη αρχή της αναγκαιότητας της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Κατά συνέπεια, θα αρκούσε η γενική επίκληση στη δήλωση λόγων θρησκευτικής συνειδήσεως και όχι η αναφορά της πίστεως ή της μη πίστεως σε συγκεκριμένο θρήσκευμα.

Δείτε εδώ ολόκληρη την εισήγηση