Πώς ο σκύλος έγινε ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου; Νέα έρευνα έχει την απάντηση

Οι σκύλοι έχουν γίνει «ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου» λόγω ενός γονιδίου που μειώνει το άγχος τους και τους κάνει πιο χαλαρούς όταν βρίσκονται γύρω από τους ανθρώπους, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Καθώς προέρχονται από τους λύκους, η εξημέρωση των σκύλων που επέτρεψε την ιδιαίτερη σχέση τους με τους ανθρώπους έχει μπερδέψει τους επιστήμονες που μελετούν την εξέλιξη για δεκαετίες.

Τώρα, μια ομάδα του Πανεπιστημίου Azabu στην Ιαπωνία εκτιμά ότι έλυσε τον γρίφο. Οι σκύλοι φέρουν δύο μεταλλάξεις ενός γονιδίου γνωστού ως MC2R (υποδοχέας μελανοκορτίνης 2), το οποίο παράγει την ορμόνη κορτιζόλη -η οποία απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια του φόβου ή του άγχους.

Η εμφάνιση των σκύλων έχει χρονολογηθεί στην περίοδο που οι λύκοι είχαν αρχίσει να πλησιάζουν τους οικισμούς των ανθρώπων, ψάχνοντας τα αποφάγια που πετούσαν. Με την πάροδο των γενεών, οι απόγονοί τους έγιναν πιο τολμηροί και πλησίαζαν όλο και περισσότερο τους ανθρώπους.

Με τον καιρό, οι άνθρωποι είδαν τα ζώα ως φυσικούς «συμμάχους» και άρχισαν να τα εκπαιδεύουν για να γίνουν καλύτεροι κυνηγοί.

«Μπορεί να κατέστη απαραίτητο μέσω της διαδικασίας εξημέρωσης οι σκύλοι να "στηρίζονται" στους ανθρώπους για οδηγίες και να ξεκινούν την επικοινωνία για να χτίσουν μια πιο επιτυχημένη σχέση», δήλωσε η επιστήμονας Dr. Miho Nagasawa. «Επειδή οι αδέσποτοι σκύλοι που δεν μεγαλώνουν σε ανθρώπινα νοικοκυριά παρουσιάζουν αυτό το χαρακτηριστικό, έχει αναφερθεί προηγουμένως ότι υπάρχει γενετική συνιστώσα. Τα αποτελέσματά μας υποστηρίζουν αυτή την υπόθεση».

Για τη διερεύνηση του φαινομένου η Δρ Ναγκασάβα και οι συνεργάτες της διεξήγαγαν πειράματα σε 624 κατοικίδια σκυλιά που χωρίστηκαν σε αρχαίες και «σύγχρονες» φυλές.

Η αρχαία ομάδα αποτελούνταν από εκείνες που θεωρούνταν γενετικά πιο κοντά στους λύκους, όπως τα Ακίτα και τα Χάσκι. Άλλες, όπως τα πουλόσκυλα, τα Μαστίφ και τα Τζακ Ράσελ τεριέ, είναι πιο απομακρυσμένοι συγγενείς. Όλοι οι συμμετέχοντες στρατολογήθηκαν εθελοντικά από τους ιδιοκτήτες τους.

Οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι η αρχαία ομάδα αισθανόταν λιγότερο δεμένη με τους ερευνητές από ό,τι οι τελευταίοι, και αυτό οφειλόταν στις παραλλαγές MC2R.

«Επικεντρωθήκαμε στις αρχαίες φυλές σκύλων για να διερευνήσουμε τις διαφορές που σχετίζονται με τη φυλή στις κοινωνικές γνωστικές ικανότητες», εξήγησε η Ναγκασάβα.

«Σε ένα έργο επίλυσης προβλημάτων, οι αρχαίες φυλές έδειξαν χαμηλότερη τάση να κοιτάζουν πίσω στον άνθρωπο σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές φυλές».

Τα δείγματα αίματος έδειξαν ότι οι αλλαγές στο γονίδιο MC2R σχετίζονταν με τη σωστή ερμηνεία των χειρονομιών και το συχνότερο κοίταγμα των πειραματιστών.

Η έρευνά τους δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific Reports.

«Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι και οι δύο ομάδες έχουν ικανότητες να κατανοούν τις ανθρώπινες χειρονομίες και να προσαρμόζουν τις αντιδράσεις τους ανάλογα» αναφέρουν οι επιστήμονες

«Αυτό υποδηλώνει την ικανότητα των σκύλων να κατανοούν τις ανθρώπινες εντολές και να προσαρμόζουν τις
τη συμπεριφορά τους αναλόγως, εξελίχθηκε νωρίς κατά την εξημέρωση των σκύλων. Η ισχυρότερη τάση να κοιτάζουν τον άνθρωπο, όπως εξετάζεται με τη δοκιμασία επίλυσης προβλημάτων, ήταν ένα επιθυμητό χαρακτηριστικό που επιλέχθηκε σκόπιμα, μέσω της εκτροφής που επέλεξε ο άνθρωπος, μετά την εξέλιξη των σκύλων».

Σημειώνεται πως ο πρώτος καλύτερος φίλος του ανθρώπου ήταν ένας γκρίζος λύκος που ήρθε σε επαφή με τους πρώτους ανθρώπινους συντρόφους του πριν από περίπου 33.000 χρόνια, κάπου στη νοτιοανατολική Ασία.