Ξένισε το κοινό η κατακλείδα – ευχή της Διαμαντοπούλου, «να μη γίνει η Ευρώπη σκουρόχρωμη»

Ξένισε τους παρευρισκόμενους στο ετήσιο συνέδριο που διοργάνωσε για έβδομη χρονιά ο Κύκλος Ιδεών, σε συνεργασία με το Delphi Economic Forum η κατακλείδα – ευχή της πρώην Ευρωπαίας Επιτρόπου και πρώην υπουργού Παιδείας επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, Άννας Διαμαντοπούλου, «Να μη γίνει δια της βίας η Ευρώπη σκουρόχρωμη».

Η κ. Διαμαντοπούλου, που ήταν μια εκ των ομιλητών, αναφέρθηκε στο μεταναστευτικό και τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή, τα επιχειρήματά της, ωστόσο, έκαναν εντύπωση -όχι απαραιτήτως καλή- καθώς, η επιχειρηματολογία και η ρητορική της παρέπεμπε περισσότερο στο ύφος της ακροδεξιάς Ιταλίδας πρωθυπουργού, Τζόρτζια Μελόνι.

«Αυτό που εύχομαι είναι να μη γίνει η Ευρώπη σκουρόχρωμη»

«Δε μιλάει κανένας καθαρά για ένα τεράστιο ζήτημα. Οι κοινωνίες μας δεν μπορούν να ενσωματώσουν μεγάλες ισλαμικές κοινότητες, οι οποίες έχουν τον δικό τους πολιτισμό και τη δική τους θεοκρατική προσέγγιση, η οποία δεν αλλάζει με τίποτα. Αυτό δημιουργεί τεράστιες συγκρούσεις στην κοινωνία. Εδώ, λοιπόν, είναι Αριστερό το να βγαίνεις να υποστηρίζεις τη Χαμάς», ανέφερε μεταξύ η πρώην Ευρωπαία Επίτροπος.

Η κατάληξη, όμως, της Άννας Διαμαντοπούλου, ήταν αυτή που δημιούργησε ψιθύρους για συγκεκαλυμμένο ρατσισμό -και μάλιστα με τον μανδύα του κομψευάμενου εκσυγχρονισμού- στο κοινό. «Πριν από λίγες μέρες γύρισα από ένα πάρα πολύ δύσκολο ταξίδι στην Αφρική. Πέρασα από τρεις χώρες, τη Σιέρα Λεόνε, τη Λιβερία και τη Γκάνα. Είναι τρεις χώρες απίστευτα φτωχές. Το 8800% του πληθυσμού είναι κάτω των 35 ετών. Η Αφρική έχει δημογραφική έκρηξη. Μόνο η Νιγηρία το 2045 θα έχει 400 εκατομμύρια, περισσότερα από την Ευρώπη. Όλες αυτές οι χώρες (αφρικανικές) δεν έχουν καμία προοπτική ανάπτυξης. Και είναι γεμάτες με νέους ανθρώπους, που δεν έχουν τι να κάνουν και δεν έχουν τι να φάνε. Αυτό που εύχομαι είναι σε 100 χρόνια να μη γίνει δια της βίας η Ευρώπη σκουρόχρωμη», ήταν η «ευχή» της ομιλήτριας, η οποία, προφανώς αγνοεί τα αίτια της φτώχειας, του αποκλεισμού και της τραγικής κατάστασης που ζουν οι μετανάστες από την Αφρική στις χώρες τους και που τους οδηγούν να προσφύγουν στην Ευρώπη – καθώς και τις ευθύνες του δυτικού κόσμου που χρησιμοποιεί ακόμα τις αναπτυσσόμενες χώρες ως αποικίες του.

Α.Γ.