Τιτανομαχία Βραζιλίας - Αργεντινής στο Copa America: Μέσι vs Νεϊμάρ για τη λύτρωση

Την ώρα που στα ευρωπαϊκά γήπεδα το… δράμα φτάνει στην κορύφωσή του με τον τελικό του Euro μεταξύ της Αγγλίας και της Ιταλίας, η Λατινική Αμερική φλέγεται καθώς τα ξημερώματα της Κυριακής (03.00) έρχεται αποκλειστικά στο OPEN (με live streaming και μέσω του ethnos.gr) η «μητέρα των μαχών»: Βραζιλία εναντίον Αργεντινής στον τελικό του Copa America στην απόλυτη ποδοσφαιρική μάχη. Στην προκειμένη περίπτωση μάλιστα, το διακύβευμα είναι ανυπολόγιστης αξίας, διότι η νικήτρια δεν θα κατακτήσει (απλώς) τον τίτλο της καλύτερης ομάδας στη Νότια Αμερική αλλά θα το κάνει απέναντι στην «αιώνια» αντίπαλο...

Μέσι vs Νεϊμάρ

Κι όχι μόνο. Τούτος ο τελικός του Copa America είναι βαρύνουσας σημασίας, αφενός για δύο λαούς, που ζουν και αναπνέουν για τη νίκη, αφετέρου σε προσωπικό επίπεδο για τους φυσικούς ηγέτες των δύο ομάδων, τους αρχηγούς, τους σούπερ σταρ, τους άλλοτε συμπαίκτες, τους καλούς φίλους: τον Αργεντινό Λιονέλ Μέσι και τον Βραζιλιάνο Νεϊμάρ.

Δυστυχώς, οι (προχωρημένες και… βάναυσες) ώρες που διεξάγονται οι αγώνες του Copa America δεν ευνοούν για τη μαζική παρακολούθησή του στην ευρωπαϊκή ζώνη. Είτε μία το βράδυ, είτε τρεις και τέσσερις τα ξημερώματα, το Copa America απευθύνεται περισσότερο στους… μερακλήδες του ποδοσφαίρου, οι οποίοι δεν θα λυπηθούν για την απώλεια μερικών ωρών ύπνου προκειμένου να παρακολουθήσουν old school λατινοαμερικάνικο ποδόσφαιρο…

Το αν αξίζει το ξενύχτι, η… ψυχούλα του καθενός το ξέρει. Πάντως σπανίζουν οι φορές που θα έχει κάποιος την ευκαιρία για να παρακολουθήσει τη Βραζιλία να παίζει σε τελικό με την Αργεντινή και μάλιστα στο θρυλικό Στάδιο Μαρακανά. Μολονότι, από το 1914 μέχρι σήμερα, έχουν αναμετρηθεί μεταξύ τους περισσότερες από 100 φορές, δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία των τελικών του Μουντιάλ και έχει καταγραφεί μόλις τέσσερις φορές από καταβολής Copa America, ενός ιστορικού τουρνουά που συμπληρώνει 101 χρόνια ζωής. Η πρώτη ήταν το 1937, οπότε αναδείχθηκε νικήτρια και τροπαιούχος η Αργεντινή εντός έδρας, και οι δύο επόμενες ήταν σερί το 2004 και το 2007 με θριαμβεύτρια τη Βραζιλία.

Το παράδοξο της υπόθεσης πάντως είναι πως μολονότι πρόκειται για τις δύο αδιαμφισβήτητες υπερδυνάμεις του λατινοαμερικάνικου ποδοσφαίρου, στο Copa America δεν κατέχουν τα πρωτεία στους τίτλους καθώς η Ουρουγουάη είναι η πολυνίκης με 15 κατακτήσεις, αντί 14 της Αργεντινής και 9 της Βραζιλίας.

Αναζητώντας τη λύτρωση στο Copa America

Ωστόσο, η κατάκτηση του 47ου Copa America δεν αποτελεί μόνο ζήτημα τιμής για τις δυο χώρες αλλά και για τους ποδοσφαιρικούς ηγέτες τους. Οι άλλοτε συμπαίκτες στην Μπαρτσελόνα και καλοί φίλοι Λιονέλ Μέσι και Νεϊμάρ, αναζητούν το πρώτο τους Copa America για να σβήσουν τη… ρετσινιά που τους έχει κολλήσει. Ενδεχομένως, αν είχαν σηκώσει ένα Μουντιάλ, ουδείς θα ασχολείτο, όπως συμβαίνει με τον Πελέ και τον Μαραντόνα, που ουδέποτε κατέκτησαν το Copa America! Ομως στην περίπτωση του Μέσι και του Νεϊμάρ - που πάντως έχουν στη συλλογή τους από ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο με τις χώρες τους (το 2008 ο Μέσι και το 2016 ο Νεϊμάρ) - η έλλειψη ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου δημιουργεί ένα στερητικό σύνδρομο που βαραίνει τις πλάτες τους και καθιστά απαραίτητη την κατάκτηση αυτού του Copa America, το οποίο θα αποτελέσει (και) την εξιλέωσή τους.

Ως εκ τούτου, η πρόκληση για αμφότερους είναι τεράστια: ο μεν Νειμάρ θέλει να σηκώσει στο σπίτι του, ενώπιον των συμπατριωτών του και απέναντι στην «αιώνια» αντίπαλο, το βαρύτιμο τρόπαιο, ο δε Μέσι ελπίζει να υψώσει την κούπα ως αρχηγός της Αργεντινής μέσα στον βραζιλιάνικο ναό του ποδοσφαίρου ενώπιον χιλιάδων Βραζιλιάνων. Ονειρεύεται ένα σύγχρονο… Maracanazo. Οπως έκανε η Ουρουγουάη στον θρυλικό τελικό του Μουντιάλ το 1950 στο Μαρακανά. Θα είναι η προσωπική του λύτρωση για τον χαρακτηρισμό τού… λούζερ που τον κατατρέχει όταν φορά τη φανέλα της Εθνικής ομάδας. Διότι την ώρα που ο εξάκις κάτοχος της Χρυσής Μπάλας έχει κατακτήσει τα πάντα με την Μπαρτσελόνα, με την Αργεντινή μετρά μόνο αποκλεισμούς και χαμένους τελικούς: στο Μουντιάλ του 2014 και στα Copa America του 2007, του 2015 και του 2016. Στα 34 χρόνια του ίσως να έχει την τελευταία ευκαιρία.

Υπόθεση προσωπική και εθνική

Η μέχρι τώρα πορεία του στο τουρνουά δείχνει πάντως ότι το θέλει όσο τίποτα άλλο. Δίχως μεγάλα λόγια αλλά με μεγάλα έργα μέσα στο γήπεδο, ο Μέσι έχει πετύχει τέσσερα γκολ και έχει μοιράσει πέντε ασίστ (έχει συμμετοχή σε εννέα απ’ τα έντεκα γκολ της ομάδας του), όντας ο κορυφαίος του τουρνουά και στις δυο κατηγορίες. Είναι αφοσιωμένος στον στόχο όσο ποτέ άλλοτε. Αλλωστε η κούπα δεν αποτελεί μόνο προσωπική αλλά και εθνική υπόθεση καθώς η Αργεντινή - εν αντιθέσει προς τη Βραζιλία που έχει κατακτήσει πέντε απ’ τα τελευταία εννέα τουρνουά - στέφθηκε για τελευταία φορά πρωταθλήτρια Λατινικής Αμερικής το 1993, όταν ακόμη ο Λίο ήταν έξι ετών...

Κάποιοι μάλιστα συνδέουν το γεγονός πως δεν έχει υπογράψει νέο συμβόλαιο με την Μπαρτσελόνα με την παρουσία του στην Εθνική ομάδα τονίζοντας ότι ο Μέσι είναι ολοκληρωτικά δοσμένος στην Αλμπιτσελέστε και τον μεγάλο στόχο του Copa America. Είναι η πρώτη φορά στην επαγγελματική του καριέρα που έχει μείνει ελεύθερος και δεν δεσμεύεται με συμβόλαιο και δεν δείχνει να ανησυχεί...

Από την άλλη πλευρά, ο δακρυσμένος Νειμάρ του 2019, ο οποίος έχασε λόγω τραυματισμού τo προηγούμενο Copa America που κατέκτησε και πάλι εντός έδρας η Σελεσάο, και που πάντοτε σηκώνει στις πλάτες του ως… αιώνιο βάρος τον διασυρμό από τη Γερμανία στο Μουντιάλ του 2014 - έστω κι αν δεν αγωνίστηκε στο ιστορικό 1-7 και πάλι λόγω τραυματισμού - αισθάνεται ότι έχει να ξεχρεώσει μια μεγάλη οφειλή. Το γοερό κλάμα του και η συγκινητική αφιέρωση στους Βραζιλιάνους μετά τη νίκη επί του Περού καταδεικνύουν την πίεση και τη μεγάλη ευθύνη που νιώθει κάθε φορά που αγωνίζεται με το εθνόσημο στο στήθος. Το πάθος με το οποίο παίζει από την αρχή του τουρνουά, δείχνει πόσο μεγάλη θέληση έχει για να σηκώσει το Copa America στο Μαρακανά.

Δυστυχώς, για τον Μέσι και τον Νειμάρ (ενδεχομένως και για το ποδόσφαιρο) απ’ αυτή τη μονομαχία νικητής θα βγει μόνο ένας...