Super League: Ολα ανοιχτά για αλλαγή στο σύστημα διεξαγωγής και τον αριθμό των ομάδων

Ο φάκελος για την αναδιοργάνωση και αναδιάρθρωση του ελληνικού πρωταθλήματος ανοίγει από τη Super League προκειμένου το προϊόν να γίνει πιο ανταγωνιστικό μελλοντικά. Ήδη, όπως αναφέρει το σχετικό ρεπορτάζ του SDNA, η κουβέντα έχει ανοίξει και μάλιστα συζητήθηκε και στο τελευταίο διοικητικό συμβούλιο του συνεταιρισμού, τη Δευτέρα (6/6). Εκεί εκφράστηκαν διάφορες απόψεις επί του θέματος και παρότι υπήρξαν διαφωνίες όπως ήταν λογικό για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, η κουβέντα έγινε σε καλό κλίμα.

Εξάλλου αποτελεί γενική παραδοχή πως το πρωτάθλημα χρειάζεται μία ανανέωση καθώς, με αποκορύφωμα τη φετινή σεζόν, έχασε σημαντικά το ενδιαφέρον του. Η ανανέωση αυτή αναμένεται να επηρεάσει το φορμάτ που εφαρμόζεται, είτε με μείωση των ομάδων, κάτι που θα συνεπάγεται και μεγαλύτερο ανταγωνισμό, από τον πρώτο ως και τον τελευταίο. Είτε όμως και αύξηση των ομάδων και συνεπακόλουθα διαφορετικό τρόπο διεξαγωγής του πρωταθλήματος. Ακόμη δε, υπάρχει και η τρίτη πιθανότητα, να παραμείνουν δηλαδή 14 οι ΠΑΕ της Superleague, αλλά να αλλάξει ολότελα το φορμάτ.

Κρίσιμος ο Ιούλιος

Σχετικά με τον χρονικό ορίζοντα των επερχόμενων εξελίξεων, κρίσιμο θεωρείται το διάστημα 1-15 Ιουλίου, αφού εκείνες τις μέρες αναμένεται να παρθούν οι αποφάσεις σε ό,τι αφορά τον τρόπο διεξαγωγής του επόμενου πρωταθλήματος. Το Δ.Σ. της Λίγκας θα αποφασίσει μέσω ψηφοφορίας κι ακολούθως θα γίνουν οι σχετικές προτάσεις στην Επιτροπή Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να επισημανθεί ότι οποιαδήποτε απόφαση αφορά τον αριθμό των ομάδων του πρωταθλήματος, θα αφορά τη μεθεπόμενη σεζόν ή μεταγενέστερα. Για την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο, ενδέχεται να διαφοροποιηθεί ΜΟΝΟ το φορμάτ της Superleague.

Τα τρία βασικά σενάρια που εξετάζονται

Όπως έχουμε ήδη αναφέρει λοιπόν, το υπάρχον σύστημα διεξαγωγής του πρωταθλήματος μοιάζει παρωχημένο. Δείχνει να έχει βαλτώσει. Το ενδιαφέρον στις θέσεις από 1 ως 6 φέτος εστιάστηκε μόνο στα δύο ευρωπαϊκά εισιτήρια. Αυτό σημαίνει ότι τα πλέι οφ έγιναν ουσιαστικά για τις θέσεις 3-4-5, αφού όλα τα υπόλοιπα είχαν ξεκαθαρίσει.

Όσο για τα πλέι άουτ; Εκεί είχαμε μία πραγματική παρωδία. Μία σειρά αγώνων που στην πλειονότητά τους δεν πρέπει να τους παρακολούθησαν ούτε καν οι συγγενείς των ίδιων των ποδοσφαιριστών! Αυτό είχε ως συνέπεια να βουλιάξουν οι τηλεθεάσεις των αγώνων και να έχουμε παιχνίδια που έβαλαν “μέσα” οικονομικά τους τηλεοπτικούς παρόχους, αφού δεν μπόρεσαν να βγάλουν ούτε τα έξοδά τους. Είδαμε τις ομάδες 7-14 της Superleague να αγωνίζονται και μετά τις 2-3 πρώτες αγωνιστικές είχαν σχεδόν όλα κριθεί. Ουσιαστικά οι 4-5 πρώτοι δεν είχαν κανέναν λόγο συμμετοχής. Έκαναν κανονική αγγαρεία!

Τι εξετάζεται λοιπόν από εδώ και πέρα; Τρία είναι τα βασικά σενάρια και θα αναλύσουμε κάθε ένα ξεχωριστά. Ας τα δούμε όμως πρώτα συνοπτικά.

• Μία πιθανότητα η μείωση των ομάδων σε 12 με διαφορετικό σύστημα διεξαγωγής.
• Δεύτερο σενάριο η αύξηση των ομάδων σε 16.
• Τρίτο σενάριο να παραμείνουν 14 με αλλαγή φορμάτ.

Πάμε λοιπόν στην πρώτη εκδοχή, αυτή των 12 ομάδων, που αυτονόητα συνεπάγεται ένα διαφορετικό σύστημα διεξαγωγής του πρωταθλήματος, αλλά έχει και κάποια σοβαρά μειονεκτήματα. Κι αυτό γιατί οι ομάδες έχουν ήδη μειωθεί σημαντικά, έχει περιοριστεί η συμμετοχή συλλόγων της επαρχίας με μεγάλη ιστορία και η Superleague κινδυνεύει να αρχίσει να θυμίζει... Euroleague. Ένα κλειστό κλαμπ δηλαδή για λίγους. Στον αντίποδα όμως θα υπάρχει το πλεονέκτημα του μεγαλύτερου ανταγωνισμού. Υπάρχει εξάλλου και η άποψη ότι η Λίγκα δεν σηκώνει πολλές ομάδες. Ειδικά πάντως για τους τέσσερις “μεγάλους” θα απέφερε σημαντικά οφέλη από οικονομικής άποψης, καθώς τα χρήματα από τα τηλεοπτικά συμβόλαια θα ήταν ακόμη περισσότερα σε σχέση με σήμερα.

Αναφορικά με το δεύτερο σενάριο, των 16 ομάδων, υπάρχει το μεγάλο πλεονέκτημα ότι θα ανοίξει ο δρόμος για να δούμε κι άλλους συλλόγους, από την επαρχία να μπαίνουν στο “παιχνίδι”. Τα τελευταία χρόνια άλλωστε απουσιάζουν από το προσκήνιο ιστορικά κλαμπ όπως η Παναχαϊκή, η Καβάλα, ο Πανσερραϊκός, η Δόξα Δράμας, πιο πρόσφατα κι ο Πανιώνιος που προέρχεται βέβαια από την Αθήνα. Ομάδες με κόσμο και “βαριά” φανέλα. Με αυτό τον τρόπο, θα γίνει προσπάθεια για να ανοίξει το γεωγραφικό “τόξο” της Superleague. Όπως έχει σήμερα η κατάσταση, είναι πολύ δύσκολη η άνοδος στη μεγάλη κατηγορία. Είδαμε, ιδίως φέτος, ομάδες με μεγάλα μπάτζετ, οι οποίες δεν μπόρεσαν να διεκδικήσουν την άνοδό τους. Συν τοις άλλοις, ο συγκεκριμένος αριθμός ομάδων, είτε των 16 είτε και των 18, είναι και ο πλέον παραδοσιακός στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτός που έχουμε μεγαλώσει ποδοσφαιρικά. Το “18” βέβαια είναι σίγουρα υπερβολή και φαντάζει αδύνατο να γίνει. Ωστόσο, υπάρχει η άποψη ότι ενδεχομένως το παλιό σύστημα, χωρίς πλέι οφ δηλαδή, θα μπορούσε να σταθεί (με 16). Ακόμη, έχει εξεταστεί και το ενδεχόμενο να υπάρχουν 16 ομάδες, αλλά να προστεθεί κι ένας πιο μικρός αριθμός αγώνων πλέι οφ.

Όσο για το τρίτο σενάριο; Είναι να παραμείνουν μεν 14 οι ομάδες του πρωταθλήματος, αλλά να αλλάξει ριζικά στο σύστημα διεξαγωγής των πλέι οφ. Μία ιδέα για παράδειγμα που έπεσε στο τραπέζι από τον Αστέρα Τρίπολης μέσω του προέδρου του -και προέδρου της Λίγκας- είναι να συμμετέχουν σε αυτά οι ομάδες από το 1 ως το 8 με μονούς αγώνες.

Το πού θα κάτσει τελικά η... μπίλια, θα πρέπει να περιμένουμε για να το μάθουμε. Όλα τα σενάρια αυτή τη στιγμή είναι στο τραπέζι και δεδομένα θα γίνουν αρκετές συζητήσεις και διαβουλεύσεις ακόμα. Γενικά άλλωστε σε πολλά πρωταθλήματα συνηθίζονται οι αλλαγές στα φορμάτ προκειμένου να υπάρχει ένας αέρας ανανέωσης σε ομάδες και κυρίως στον κόσμο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα πλέι οφ της Superleague, με εξαίρεση κυρίως τη Λεωφόρο, ο κόσμος δεν ήταν “ζεστός”. Έγιναν ντέρμπι ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού, Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ-Άρη με πάρα πολλά κενά καθίσματα. Στα περισσότερα παιχνίδια της ΑΕΚ το ίδιο. Η κόπωση των φιλάθλων να ακολουθήσουν την ομάδα τους μέσα στη σεζόν ήταν εμφανής.

Ένα ακόμη αξιοσημείωτο ότι μεταξύ των πέντε πρωτοπόρων του πρωταθλήματος φέτος, διεξήχθησαν πάνω από 20 αγώνες. Ο κόσμος συνήθισε στα ντέρμπι, τα οποία έχασαν την αίγλη τους λόγω της έλλειψης πραγματικού ενδιαφέροντος σε αρκετά εξ αυτών, με αποτέλεσμα και η τηλεόραση να μη μένει ευχαριστημένη από τα νούμερα που έπαιρνε, ενώ ξόδεψε ένα σκασμό λεφτά.