Λονδίνο 1908: Ρέι Γιούρι – Ο Βάτραχος δεν άντεχε άλλο τον βούρκο και πήδηξε μακριά…
Νίκος ΤζιανίδηςΟλυμπιακοί Αγώνες 2008: Λονδίνο: Σαν ήταν παιδί καθηλωμένο σε αναπηρικό καροτσάκι έριχνε τα μάτια χαμηλά και άκουγε μόνο. Άκουγε τις πονετικές κουβέντες των γειτόνων στη μάνα του, άκουγε τους ψιθύρους των γιατρών, άκουγε το βουβό κλάμα των γονιών του.
Κάποτε σήκωσε το βλέμμα του ψηλά, κάτι είπε, βλαστήμια ή προσευχή δεν έμαθε ποτέ κανείς, φώναξε τη μάνα του και της μίλησε με λόγια που ξεχύθηκαν από το στόμα του σαν σφαίρες για να μην ξαναγυρίσουν ποτέ πίσω: «Μάνα, τώρα πονάς για μένα, σε λίγα χρόνια θα με θαυμάζεις κι εσύ κι όλοι αυτοί που με κοιτάζουν και λυπούνται».
πολιομυελίτιδα, το σχεδόν παράλυτο. Από την επομένη άρχισε ασκήσεις δικής του επινόησης. Άρχισε εντατικά μαθήματα κίνησης των άκρων, δούλευε ίσαμε το ξημέρωμα στο κρεβάτι του, στην καρέκλα του και κάποια στιγμή μαζί με το βλέμμα του σήκωσε και το ανάστημά του. Ορθώθηκε, πάτησε στα πόδια του και όλοι είπαν «ο Θεός» και «θαύμα» και άλλα τέτοια που λένε όταν δεν μπορούν να νιώσουν την ωστική δύναμη που κρύβει η έκρηξη στο μυαλό ενός 14χρονου αγοριού που θέλει να σπάσει τα δεσμά του.
Αυτά είπε το μικρό αγόρι το χτυπημένο από την- Μίμης Πλέσσας εκ βαθέων: «Ο Μίκης είχε την Αριστερά, ο Μάνος την εξουσία, ο Πλέσσας; Αυτός δεν ξέρει τι του γίνεται»
- Πώς θα κινηθεί τις επόμενες ώρες η κακοκαιρία Cassandra: Πότε εξασθενεί - Η πρόγνωση Μαρουσάκη
- 80χρονος τρέχει με ποδήλατο 254 χιλιόμετρα στη Σπαρτακιάδα: «Παλιά μας έκλειναν τον δρόμο και μας φώναζαν παλιόπαιδα»
- Παιδί πέθανε από λύσσα - Μάλλον κόλλησε από νυχτερίδα που μπήκε στο δωμάτιό του