Γιάννης Αντετοκούνμπο: Οταν οι σκάουτερ του ΝΒΑ γέμιζαν τα γήπεδα της Α2 για χάρη του

Να ήταν το αόρατο άγγιγμα μιας... καλής νεράιδας εκείνο που οδήγησε τυχαία τον προπονητή Σπύρο Βελληνιάτη το 2007 στην τυχαία ανακάλυψη των αδελφών Αντετοκούνμπο; Να ήταν η εκπλήρωση της ευχής του Γιάννη, ο οποίος ονειρευόταν ένα καλύτερο αύριο για τον ίδιο και την οικογένεια του, που ζούσε με αξιοπρέπεια αλλά και με μεγάλες δυσκολίες; Η διαδρομή του Γιάννη Αντετοκούνμπο λες κι είναι βγαλμένη από παραμύθι. Με δυσκολίες, απογοητεύσεις και «δράκους», με αγάπη, όνειρα και ελπίδες. Με μια εξέλιξη μαγική...

Ο Greek Freak γεννήθηκε 6 Δεκεμβρίου του 1994 στου Ζωγράφου από Νιγηριανούς γονείς που μετανάστευσαν στην Ελλάδα το 1992. Έχει δυο μεγαλύτερα αδέλφια τον Φράνσις και τον Θανάση και δυο μικρότερα, τον Κώστα και τον Αλέξη.

Ο προπονητής Σπύρος Βελλινιάτης ήταν εκείνος που πρώτος διέκρινε κάτι ξεχωριστό και ιδιαίτερο στον Γιάννη Αντετοκούνμπο. «Πήγαινα συχνά στον Τρίτωνα και παρακολουθούσα τον Θανάση και την εξέλιξή του. Τότε είδα και τους άλλους τρεις: τον Γιάννη, τον Κώστα και τον Αλέξανδρο. Ήταν παιδιά που ήξερα ότι θα ξεχωρίσουν.  Είχα μάθει ότι στον Φιλαθλητικό είχαν δώσει σε ένα Ελληνόπουλο από επαρχία μια υποτροφία και ότι είχαν στο δυναμικό τους ένα παιδί από την Αφρική. Διέκρινα πως δεν είχαν κάποιο πρόβλημα με τα παιδιά μεταναστών και πρότεινα στον έφορο της ομάδας, τον Λουκά Καρακούση, τον Γιάννη. Ο Τάκης Ζήβας, ο προπονητής της ομάδας, που είχε όλη την εποπτεία, έδωσε το “OK”. Και κάπως έτσι άρχισε η ιστορία», θα διηγηθεί ο Σπ. Βελλινιάτης.

Ο Φιλαθλητικός βοήθησε την οικογένεια Αντετοκούνμπο με τα μικρά μέσα που διέθετε, και πλέον ο ίδιος ο Γιάννης άρχισε να παίρνει πιο σοβαρά το μπάσκετ καθώς αρχικά προτιμούσε να παίζει ποδόσφαιρο! Κι όμως αυτός ο παίκτης που σήμερα είναι φοβερός και τρομερός, τα πρώτα δύο χρόνια δεν ήταν και πολύ καλός. Δεν είχε καλή ντρίμπλα, δεν σούταρε σωστά, δεν είχε αντίληψη του γηπέδου αλλά ούτε ήταν και υπερβολικά ψηλός. Είχε όμως στιγμές που ένιωθες πως αυτό το παιδί μπορεί να απογειωθεί.

Κι όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, μάλλον ισχύει αυτό που λένε πως κανένα όνειρο δεν γίνεται πραγματικότητα με μαγικό τρόπο. Χρειάζεται ιδρώτας, θέληση και σκληρή δουλειά για να πετύχεις. Κι ο Γιάννης τα έκανε όλα. Δούλεψε και έχυσε μπόλικο ιδρώτα, έστω κι αν χρειάστηκε να παίξει με δανεικά παπούτσια, έστω κι αν χρειάστηκε πολλές φορές να διανύσει χιλιόμετρα με τα πόδια για να γυρίσει στο σπίτι του από το γήπεδο στο οποίο θα έπαιζε κάποιο αγώνα η ομάδα του. Αυτά ήταν τα δύσκολα χρόνια της προσπάθειας και της υπομονής...

«Ζούσε για την πρόκληση, τελείωνε η προπόνηση και δεν ένοιωθε αρκετή κόντρα. Ήθελε και άλλο. Για αυτό προκαλούσε τους υπόλοιπους. Του άρεσαν οι καταστάσεις που είχαν πίεση», δηλώνει ο τότε συμπαίκτης του Χρήστος Σαλούστρος.

Και ύστερα ήρθε η πρόοδος. Ο Giannis στα 16 του ψήλωσε, έπαιξε στο εφηβικό, βελτίωσε το παιχνίδι του, συμμετείχε σε αγώνες και της αντρικής ομάδας του Φιλαθλητικού στη Β' Εθνική και την Α2. Σύντομα το όνομά του άρχισε να συζητιέται ως υποψήφιο next big thing του ελληνικού μπάσκετ. Η εξέλιξη του όμως ήταν τόσο κατακόρυφη, που η φήμη του ταλέντου του ταξίδεψε πολύ γρήγορα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Το ελληνικό μπάσκετ δεν είχε τελικά την τύχη να τον απολαύσει ούτε σε ένα ματς της μεγάλης κατηγορίας.

Το ιστορικό ματς με την Κηφισιά

Στις αρχές του 2013 ο γενικός διευθυντής των Μιλγουόκι Μπακς, Τζον Χάμοντ, ήρθε στην Αθήνα για να δει τον Γιάννη και επέστρεψε στην Αμερική εντυπωσιασμένος από τα προσόντα και την προοπτική του νεαρού παίκτη. Το νερό είχε ήδη μπει στο αυλάκι. Ο Greek Freak έδωσε το τελευταίο του επίσημο παιχνίδι επί ελληνικού εδάφους στις 27 Απριλίου του 2013. Και δεν ήταν ένα οποιοδήποτε παιχνίδι καθώς ο Φιλαθλητικός βρέθηκε να διεκδικεί την άνοδο του από την Α2 στη μεγάλη κατηγορία με αντίπαλο τη Νέα Κηφισιά.

Το ματς είχε συναρπαστική εξέλιξη και κρίθηκε στην τρίτη παράταση με την Κηφισιά να κερδίζει με 89-81 και να πανηγυρίζει (έχοντας μάλιστα στο τιμόνι της τον ανερχόμενο τότε Ηλία Παπαθεοδώρου) άλλη μια άνοδο, ενώ ο  Φιλαθλητικός έμεινε τρίτος στην τριπλή ισοβαθμία με Νέα Κηφισιά και Αίολο Τρικάλων.

Όπως συνέβαινε στα περισσότερα παιχνίδια του Φιλαθλητικού στο γήπεδο του Ζωγράφου εκείνη την σεζόν, έτσι και τούτη τη μέρα κόσμος και …κοσμάκης είχε συρρεύσει στο κλειστό της Κηφισιάς για να δει από κοντά το ψιλόλιγνο παιδί από τα Σεπόλια, που βρισκόταν ήδη στα ραντάρ ομάδων του ΝΒΑ. Ποτέ άλλοτε στις εξέδρες ενός αγώνα της Α2 δεν είχαν συγκεντρωθεί τόσοι σκάουτερ από τις ΗΠΑ, εκπρόσωποι ομάδων της Euroleague, προπονητές, μάνατζερ και γενικώς άνθρωποι του μπάσκετ. Ισως η πίεση και το άγχος πάντως, δεν επέτρεψαν στον Γιάννη να ξεχωρίσει στο συγκεκριμένο ματς καθώς πέτυχε μόλις 4 πόντους και πήρε 9 ριμπάουντ. Ελάχιστη σημασία όμως είχε για τη μετέπειτα πορεία του...

Η πολυπόθητη ελληνική ιθαγένεια

Συμπαίκτες του σε εκείνο το ιστορικής σημασίας ματς ήταν παιδιά που σταδιοδρόμησαν σε υψηλό επίπεδο όπως ήταν ο Γκίκας, ο Σαλούστρος και φυσικά ο αδελφός του ο Θανάσης. Τον Μάιο του ίδιου χρόνου, ο Γιάννης πήρε επιτέλους την πολυπόθητη ελληνική ιθαγένεια και απέκτησε δικαίωμα συμμετοχής στην Α1. Το συγκεκριμένο ζήτημα άλλωστε τον είχε ταλαιπωρήσει και τον είχε πικράνει καθώς σε ένα παιχνίδι του Φιλαθλητικού δεν μπόρεσε να ταξιδέψει αεροπορικώς στη Θεσσαλονίκη διότι δεν είχε τα απαραίτητα έγγραφα.

Μερικούς μήνες μετά, στις 27 Ιουνίου του 2013, επελέγη στο νούμερο 15 του ντραφτ από τους Μιλγουόκι Μπακς. Το όνειρο μόλις είχε αρχίσει. Ο Γιάννης διέβη τη μαγική πόρτα του ΝΒΑ, όπου καταπλήσσει αλλά παράλληλα προσπαθεί -όπως ο ίδιος εξηγεί- να παραμείνει ταπεινός: «Στο τέλος της ημέρας πρέπει να θυμάμαι ποιος είμαι. Ποιος είναι ο λόγος που παίζω.  Δεν το κάνω για τα χρήματα και τη δόξα, αλλά επειδή αγαπώ το μπάσκετ και επειδή το απολαμβάνει η οικογένειά μου». Το ίδιο ταπεινός ήταν ακόμη και μετά την αναγγελία της ανάδειξης του σε MVP του NBA. Τα δάκρυα και τα συναισθηματικά λόγια του άγγιξαν και συγκίνησαν κάθε ψυχή, υπενθυμίζοντας σε όλους ότι ο σούπερ σταρ του παγκόσμιου μπάσκετ παραμένει εκείνο το ταπεινό και προσγειωμένο παιδί απ' τα Σεπόλια...

Δείτε το τελευταίο ματς του Γιάννη στην Ελλάδα:

Δείτε highlights από παιχνίδια του Γιάννη με τον Φιλαθλητικό: