Μόνο στο ethnos.gr: Αποστολή ζωής και θανάτου στην «κορυφή των Ελλήνων» στα Ιμαλάια

Μία από τις πιο επικίνδυνες αποστολές στην ιστορία της ελληνικής ορειβασίας ξεκινάει απόψε τα μεσάνυχτα με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Αντώνη Συκάρη.

Ο «γκουρού» της ελληνικής ορειβασίας και πρώην επιχειρηματίας ηλεκτρικών ειδών αναχωρεί τα μεσάνυχτα της Κυριακής για την κορυφή Νταουλαγκίρι των Ιμαλαΐων (8.167 μέτρα) που πριν 21 χρόνια κράτησε για πάντα στην αγκαλιά της δύο από τους πιο γνωστούς Έλληνες ορειβάτες.

Πρόκειται για τον Νίκο Παπανδρέου που έχασε τη ζωή του στις 3 Μαΐου 1998 και το Μπάμπη Τσουπρά που μετά από μία σφοδρή καταιγίδα έχασε τη ζωή του στις 2 Οκτωβρίου του ίδιου έτους.

«Είναι μία φορτισμένη συναισθηματικά αποστολή, με στόχο την κορυφή αλλά και την απόδοση φόρου τιμής σε δύο αείμνηστους σχοινοσυντρόφους μου. Οι άτυχοι σπουδαίοι Έλληνες μπορεί να χάθηκαν το 1998 αλλά, για όσους αιώνες τα Ιμαλάια θα εξακολουθήσουν να καλύπτονται από τα χιόνια, τα σώματα τους θα παραμένουν άθικτα, όπως ήταν στην πιο γενναία τους στιγμή», λέει με πάθος ο Αντώνης Συκάρης στο ethnos.gr την ώρα που κάνει τις τελευταίες προετοιμασίες. Τα τελευταία 21 χρόνια η αποστολή στο Νταουλαγκίρι γύριζε πάντα στο μυαλό του.

«Είναι χρέος μου να γυρίσω»

Τα λόγια του Συκάρη στο ethnos.gr συγκλονίζουν: «Το Μάιο του 1998 που “χάθηκε” ο Νίκος Παπανδρέου ήμουν αρχηγός αποστολής. Ηταν κάτι συγκλονιστικό για όλους. Σταματήσαμε την αποστολή. O Mπάμπης Τσουπράς είχε πει τότε “Νίκο θα γυρίσουμε”. Και γυρίσαμε πέντε μήνες αργότερα. Μόνο που μία δυνατή καταιγίδα πήρε μαζί της και τον Μπάμπη. Ετσι η κορυφή ονομάστηκε τιμητικά από τους ντόπιους η “κορυφή των Ελλήνων” αλλά στην Ελλάδα δεν τολμούσε κανείς να μιλήσει για το Νταουλαγκίρι. Θεωρώ χρέος μου να γυρίσω και να πετύχω αυτό που ήθελαν ο Νίκος και ο Μπάμπης. Θέλω να πετύχω ότι δεν έχει καταφέρει ποτέ κανείς Ελληνας ορειβάτης».

Η τέταρτη ελληνική αποστολή στο «Λευκό Βουνό»

Νταουλαγκίρι σημαίνει «Λευκό Βουνό» και για τον Αντώνη Συκκάρη είναι η τέταρτη συνολικά καθώς εκτός από τις δύο μοιραίες το 1998 είχε προηγηθεί και άλλη μία το 1990 από τον ΕΟΣ Αθηνών χωρίς τα μέλη της να πατήσουν στην κορυφή.

Ο Αντώνης Συκάρης θέλει να προσθέσει την 5η «οκτάρα» κορυφή στο παλμαρέ του συμπληρώνοντας μία ακόμα για το λεγόμενο Grant slam (14 κορυφές πάνω από 8.000μ.).

Μέχρι σήμερα ο Αντώνης Συκάρης έχει με επιτυχία σκαρφαλώσει:

Στην υψηλότερη κορυφή του πλανήτη που είναι το Everest 8.848μ.

Στην τρίτη υψηλότερη, το Kangchenjunga με ύψος 8.586μ.

Την τέταρτη υψηλότερη που είναι το Lhotse με ύψος 8.516μ.

Την όγδοη υψηλότερη που είναι το Manaslu 8.163μ.

H 7η υψηλότερη κορυφή του πλανήτη

Η κορυφή Νταουλαγκίρι είναι το έβδομο ψηλότερο βουνό στον κόσμο, με ύψος 8.167 μέτρα.

Ανήκει στον ανατολικό κλάδο της οροσειράς των Ιμαλαΐων και βρίσκεται στην περιφέρεια Νταβαλαγκίρι του κεντρικού-βόρειου Νεπάλ.

Βρίσκεται βορειοδυτικά της Ποκάρα, σημαντικής πόλης της περιοχής και τουριστικού κέντρου.

Απέναντι από το Νταουλαγκίρι, στην άλλη πλευρά της κοιλάδας Κάλι Γκαντάκι προς τα ανατολικά βρίσκεται η κορυφή Αναπούρνα, που έχει κι αυτή ύψος πάνω από οκτώ χιλιόμετρα.

Η λέξη "Νταουλαγκίρι" σημαίνει "Λευκό Βουνό" και κατακτήθηκε για πρώτη φορά στις 13 Μαΐου 1960 από τους Κουρτ Ντιεμπέργκερ, A. Σέλμπερτ, E. Φόρερ, Ναγουάνγκ Ντόρτζε, Νίμα Ντόρτζε.

Η όλη προσπάθεια τελείται από τον Σύνδεσμο Ελλήνων ορειβατών (ΣΕΟ),αλλά και την Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας και Αναρρίχησης (ΕΟΟΑ).
Η αποστολή αναχωρεί για την Κατμαντού μέσω Μουσκάτ του Ομάν στις 7 Σεπτεμβρίου 2019 τα μεσάνυκτα και αναμένεται να διαρκέσει μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου .

Τους θεωρούσαν νεκρούς

Η πρώτη οργανωμένη αποστολή στο Νταουλαγκίρι έγινε το 1990 από τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύλλογο Αθηνών. Έλαβαν μέρος οι Νίκος Μπρόκος, Πάνος Χλωροκώστας, Δημήτρης Καραγιάννης, με αρχηγό τον Γιάννη Κατριβάνο και "ομάδα κορυφής" τους Χρήστο Λάμπρη, Βαγγέλη Βρούτση και Δημήτρη Τιτόπουλο.

Η ομάδα έφτασε κοντά στην κορυφή στις 13 Οκτωβρίου, έχοντας όμως αντιμετωπίσει πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και κακό καιρό κατά την ανάβαση εγκατέλειψε. Γύρισε στην κατασκήνωση βάσης με σοβαρά αλλά όχι μόνιμα προβλήματα υγείας των μελών, που για μικρό διάστημα είχαν θεωρηθεί νεκροί.

Επεσε σε χαράδρα 1.500 μέτρων

Η δεύτερη προσπάθεια έγινε το Μάιο του 1998 από το Σύνδεσμο Ελλήνων Ορειβατών, με Αρχηγό τον Αντώνη Συκάρη, και τους Νίκο Παπανδρέου, Μπάμπη Τσουπρά, Κώστα Ρούτσια, Αλέξανδρο Μπουγιουκλού, Δημήτρη Κάλλο και Γιώργο Βουτηρόπουλο. που θα προσπαθούσαν για κορυφή εναλλάξ σε δύο ομάδες.

Οι Παπανδρέου, Τσουπράς, Κάλλος χωρίς να αντιμετωπίσουν ιδιαίτερα προβλήματα έφτασαν εύκολα στα 7.550 μέτρα και την Πρωτομαγιά η ομάδα των τριών ξεκίνησε για κορυφή. Λίγο αργότερα όμως, προσπαθώντας να αλλάξει ένα σχοινί, ο Νίκος Παπανδρέου γλίστρησε στον πάγο και έπεσε σε χαράδρα 1.500 μέτρων.

Την ίδια ημέρα οι Συκάρης, Μπουγιουκλού, Ρούτσιας βρίσκονταν στην διαδρομή από το camp I προς το camp II και στόχευαν για κορυφή την 3 Μαΐου -ώστε οι δυο ομάδες να μην συνυπάρξουν στην ίδια κατασκήνωση λόγω περιορισμένου χώρου και αντισκηνων. Λόγω του τραγικού γεγονότος , η αποστολή διακόπηκε ενώ η σορός του άτυχου Νίκου Παπανδρέου δεν βρέθηκε μέχρι σήμερα.

Χάθηκε στην καταιγίδα

Μόλις πέντε μήνες μετά ο Ορειβατικός Σύλλογος Αθηνών διοργάνωσε νέα αποστολή, τον Σεπτέμβρη-Οκτώβρη του 1998, με αρχηγό τον Γιάννη Κατριβάνο και τους Νίκο Χατζή-Παύλο Τσιαντό και Μπάμπη Τσουπρά-Παναγιώτη Κοτρωνάρο, που θα προσπαθούσαν για κορυφή εναλλάξ σε ζευγάρια.

Οι Κοτρωνάρος και Τσουπράς ανέβηκαν με πολλή δυσκολία λόγω του βαθιού χιονιού στην κατασκήνωση 3 στα 7.550 μέτρα και λόγω εξάντλησης δεν μπόρεσαν να ξεκινήσουν την καθορισμένη ώρα (3 το πρωί) για την κορυφή.

Ξεκίνησαν παρ'όλα αυτά με τρεις ώρες καθυστέρηση, όμως ο Κοτρωνάρος εξαντλήθηκε και γύρισε πίσω. Ο Τσουπράς αποφάσισε να συνεχίσει μόνος για την κορυφή, αν και αυτό, λόγω της καθυστέρησης των τριών ωρών, θα σήμαινε αναγκαστική διανυκτέρευση εκτός κατασκήνωσης (bivouac) σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες.

Πάτησε την κορυφή;

Ο Τσουπράς πιστεύεται ότι έφτασε στην κορυφή το μεσημέρι της 2ας Οκτωβρίου, καθώς από την κατασκήνωση βάσης τον είδαν με τηλεσκόπιο να απέχει περίπου εκατό μέτρα. Στην επιστροφή του όμως συνάντησε χιονοθύελλα, και τα ίχνη του δεν βρέθηκαν, παρά τις προσπάθειες της ελληνικής ομάδας, καθώς και Ισπανών, Ιταλών, Βάσκων και Ιαπώνων που επιχειρούσαν στο βουνό. Μετά από αυτή την εξέλιξη, η αποστολή διακόπηκε.

Από τότε πέρασαν 21 χρόνια και ο Αντώνης Συκάρης ετοιμάζεται για μία ακόμα δύσκολη και ιδιαίτερη αποστολή στην ορειβατική του καριέρα.