Η δασκάλα του Facebook Νατάσα Εξηνταβελώνη περιμένει τον Γκοντό

Ο δασκαλίστικος τρόπος µε τον οποίον µας τρολάρει µέσω σόσιαλ µίντια για την ορθή χρήση της ελληνικής γλώσσας στα βιντεάκια που ανεβάζει στο Facebook είναι «ψαρωτικός». Παιδί του θεάτρου (απόφοιτος της δραµατικής σχολής του Εθνικού µόλις το 2014), µε ολίγη από τηλεόραση, η Νατάσα Εξηνταβελώνη έχει µάλλον πολλαπλάσιους ακολούθους από εκείνους που την έχουν δει στο θέατρο και στις (δύο) σειρές που έχει παίξει.

Κατά τα άλλα, η Νατάσα Εξηνταβελώνη τον φετινό χειµώνα πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Περιµένοντας τον Γκοντό», που σκηνοθετεί η Ελενα Μαυρίδου, ενώ πήρε απόφαση - παράλληλα- να δώσει τα πέντε µαθήµατα που της έχουν αποµείνει για το πτυχίο Παιδαγωγικής.

Θέλατε να γίνετε δασκάλα όταν ήσασταν παιδί;

Ήµουν παιδί αφοσιωµένο στο παιχνίδι και οι ονειροπολήσεις µου είχαν πιο αφηρηµένη αίσθηση. Κάποια στιγµή, κάπου στις µεγαλύτερες τάξεις του δηµοτικού, φυτεύτηκε µέσα µου το όνειρο να αλλάξω τάχα τον κόσµο. Νοµίζω γιατρό µε φανταζόµουν. Θαυµάζω όµως τις καλές δασκάλες και αγαπώ τα σχολεία. Η ίδια υπήρξα φυτό, αλλά ήµουν αρκετά προσεκτική και δεν έγινε αντιληπτό. Στις πανελλαδικές έγραψα 19,5. Τα λατινικά ήταν το χειρότερό μου μάθημα και νομίζω ότι από την αρνητική µου ενέργεια καταργήθηκαν ως µάθηµα.

Τι υπερίσχυσε τελικώς και γίνατε ηθοποιός;

Ξεκίνησα σεµινάρια υποκριτικής, σαν πείραµα, και την επόµενη χρονιά έδωσα στη δραµατική του Εθνικού και παραδόξως πέρασα. Από εκεί και έπειτα δουλεύω προς αυτήν την κατεύθυνση, για να µπορέσω να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της σκηνής. Νοµίζω πως µε κέρδισε η µαγεία του ότι πρόκειται για µια τέχνη που αφορά το «εδώ και τώρα». Είναι πολύ ελκυστικό να κρατάς τα πράγµατα ζωντανά, είναι σαν να ζεις πιο πολύ.

Η ιστορία µε τα ταινιάκια διδακτικού περιεχοµένου πώς ξεκίνησε;

Η δηµιουργία χαρακτήρων είναι κάτι που µου άρεσε από παιδί, είναι για εµένα ένα παιχνίδι. Έτσι ξεκίνησε και αυτός της δασκάλας, απλώς αυτήν τη φορά το δηµοσιοποίησα, πάλι από την ίδια διάθεση για παιχνίδι και σκανταλιά.

Ο λόγος που επιλέξατε το συγκεκριµένο δασκαλίστικο -αυταρχικό- ύφος;

∆εν έχω ακριβή εικόνα τού γιατί οι χαρακτήρες που µου αρέσουν είναι έτσι και όχι αλλιώς. Σίγουρα βρίσκω πως το κωµικό υπάρχει κάπου στην υπερβολή και αγαπώ να παίζω µε αυτό. Η δασκάλα είναι ένας χαρακτήρας που έτυχε να έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, επειδή πιστεύω ότι την κάνουν ενδιαφέρουσα και αστεία, δεν υπάρχει κάποιο παραπάνω σχέδιο. ∆εν είναι η θέση µου για το τι σηµαίνει δασκάλα ή γυναίκα ή γυναίκα µε χιούµορ.

Γίνατε ευρύτερα γνωστή µέσω Facebook. Βοήθησε στη δουλειά σας;

Υπάρχουν άνθρωποι του χώρου που αγαπούν τη δασκάλα και συζητήσαµε µε αφορµή τα βίντεο. Φαντάζοµαι, επίσης, ότι πολλοί θα θέλουν να σπάσουν την οθόνη αν µε δουν ξανά στην αρχική του Facebook. Οπότε µπορεί και να δυσκολέψει τη δουλειά µου όλο αυτό, ποιος ξέρει; Ήδη πολλοί µε βρίσκουν κάπως τρελή, άρα ίσως και αναξιόπιστη. Εγώ το βλέπω πιο απλά και απενοχοποιηµένα: το θέµα στα βίντεο είναι ο χαρακτήρας αυτός, εγώ απουσιάζω.

Κάποιοι πιθανόν να νοµίζουν ότι είστε δασκάλα που έχει φάει «κόλληµα» µε την ελληνική γλώσσα. Τι λέτε, είναι fake news κατά µία έννοια;

Χαρά µου να είµαι πειστική! Ναι, η δασκάλα µου τρώει «κολλήµατα», φρικάρει, τα παίρνει όλα πολύ προσωπικά και εµπλέκεται. Όχι, δεν είµαι εγώ εκείνη κυρία. Όχι βέβαια πως εγώ είµαι καλύτερη ή πιο εύκολος άνθρωπος.

Σας προβληµάτισαν κάποια σχόλια;

Όταν έγινε εκείνο το µπαµ και άρχισα να αντιλαµβάνοµαι την έκταση αυτού που λέµε viral, ήταν σοκαριστικό. Με προβληµάτισε ένας µικρός διαδικτυακός πόλεµος κάτω από τα βίντεο, αλλά όχι ως κάτι που το παίρνω προσωπικά. Η επόµενη σκέψη µου ήταν ότι αν γίνεται τέτοιος ντόρος για µερικά χιουµοριστικά βίντεο, που δεν ενοχλούν σε τίποτα, φαντάσου τι µπορεί να συµβεί αν τολµήσει κανείς κάτι παραπάνω από αυτό. Είµαι από αυτούς που θα τολµούσαν πολύ χειρότερα, µε την έννοια ότι όσο πιστεύω στο δικαίωµα του καθενός να λέει τη γνώµη του, έτσι πιστεύω και στο δικαίωµα της έκφρασης. Η κριτική είναι µέσα στο παιχνίδι έτσι κι αλλιώς, πόσω µάλλον όταν την ευνοούν η ασφάλεια του πληκτρολογίου και το απρόσωπο του πράγµατος. Αυτά έχει η έκθεση, οπότε µπαίνοντας στον… χορό, υποθέτω χορεύεις.

Η σηµασία που δίδετε στην ορθή χρήση της ελληνικής γλώσσας ικανοποιεί προσωπική ανάγκη;

Όχι ιδιαίτερα. ∆ιορθώνω τα γραµµατικά λάθη της µαµάς µου και µου κάνει εντύπωση που παρ’ όλα αυτά τα επαναλαµβάνει, αλλά έχει πλάκα. ∆εν είναι δεδοµένη για όλους η ενασχόληση µε τη γλώσσα, όλοι λίγο-πολύ υστερούµε σε κάτι. Η ίδια προσπαθώ να χρησιµοποιώ σωστά την ελληνική, όµως και εγώ πέφτω σε παγίδες. Τις προάλλες είπα «εις αύριον». Σε κάθε περίπτωση έχουµε µια τόσο πλούσια γλώσσα, που όπως ένας ζωντανός οργανισµός εξελίσσεται και τελικά εξυπηρετεί τις ανάγκες των οµιλούντων. Εγώ εύχοµαι να γίνει και η ποίηση ανάγκη, να γίνουν της µόδας και οι σπουδαίοι συγγραφείς.

Η δασκάλα είναι ρόλος;

Η δασκάλα είναι ένα από τα παιχνίδια µου. ∆εν ξέρω τι είναι, και δεν θέλω να το αναλύσω µε όρους υποκριτικής. ∆εν ξέρω καν αν η δασκάλα είναι κάτι που κάνω ως ηθοποιός ή πάρα το γεγονός ότι είµαι ηθοποιός.

Ο ηθοποιός πρέπει να διδάσκει;

Συµφωνώ απόλυτα µε την κλισέ φράση που λέει ότι ο καλλιτέχνης δεν απαντά, αλλά θέτει ερωτήµατα. Από την άλλη µεριά, θεωρώ πως και ο καλός δάσκαλος τελικά αυτό κάνει, δηµιουργεί γόνιµο έδαφος και έµπνευση για όλα αυτά που στο τέλος το άτοµο θα κληθεί να κάνει από µόνο του. Ο ηθοποιός, ωστόσο, δεν είναι δάσκαλος, αλλά είναι ένας αιώνιος µαθητής: διδάσκεται από τον σκηνοθέτη του, µελετά από την αρχή τον κάθε ρόλο και χωρίς συνεχή αυτοβελτίωση βαλτώνει.

Τι κοιτάτε πρώτα σε έναν ρόλο;

Σε έναν θεατρικό ρόλο πυξίδα είναι το κείµενο, που αν είναι καλό έχει όλα τα υλικά για να συνθέσεις έναν καινούργιο κόσµο. Έπειτα ο χαρακτήρας δανείζεται το σώµα και το βλέµµα σου για να υπάρξει. Γενικά τον ρόλο τον αντιλαµβάνοµαι ως ένα σύνολο δυνατοτήτων.

Τι περιµένετε… «Περιµένοντας τον Γκοντό»;

Για την ώρα περιµένω να δω πώς ένα έργο µε το οποίο έχω καταπιαστεί µε τόσο υποµονή και αγάπη θα «ανθίσει» στη σκηνή. Είναι τύχη να συνεργάζοµαι µε τόσο αξιόλογους ανθρώπους σε αυτήν τη δουλειά και ανυποµονώ να τη δω να παίρνει σάρκα και οστά. ∆εν είναι για εσάς εποχή για τηλεόραση; Οχι, δεν υπάρχει κάποιο τέτοιο πλάνο για την ώρα. Η τηλεόραση είναι πολύ γρήγορο µέσο και εγώ έχω επιλέξει προσωρινά να ρίξω τους ρυθµούς µου. Είναι επίσης ωραίο µέσο, δυστυχώς όµως στη χώρα µας αντιµετωπίζεται µε πρόχειρο τρόπο.