Πέθανε ο σκηνοθέτης Γιώργος Μιχαηλίδης

Πέθανε σε ηλικία 80 ετών, η ψυχή του «Ανοιχτού Θεάτρου», ο Γιώργος Μιχαηλίδης. Ο σημαντικός Έλληνας συγγραφέας και σκηνοθέτης έφυγε από τη ζωή την Κυριακή (21/10) το βράδυ στο Νοσοκομείο Σωτηρία, από λοίμωξη του αναπνευστικού.

Ο Γιώργος Μιχαηλίδης υπήρξε ένας πολυσχιδής σκηνοθέτης με πλούσια προσφορά στο ελληνικό θέατρο. Γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία Αττικής το 1938. Ξεκίνησε σπουδές στην αρχιτεκτονική σχολή στο Γκρατς της Αυστρίας, τις οποίες διέκοψε για να παρακολουθήσει μαθήματα υποκριτικής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. 

Το 1965, δημιούργησε το Θέατρο Νέας Ιωνίας, στην ομώνυμη συνοικία της Αθήνας - το πρώτο λαϊκό περιφερειακό θέατρο στην Ελλάδα. Εκεί ανέβασε τα έργα: «Έξω από την πόρτα» του Μπόρχερτ, «Ορέστης» του Ευριπίδη, «Η αυλή των θαυμάτων» του Καμπανέλη, «Η τελετή» και η «Η επιστροφή του ευεργέτη» του Μάτεσι και «Ο κομιστής ειδήσεων» του Ανδρεόπουλου. Αν και λειτούργησε μόνο για δύο χρόνια, κατάφερε να δώσει ένα δυνατό στίγμα με τις ιδιαίτερες παραστάσεις του. 

Το 1972, μέσα στη δικτατορία, ο Μιχαηλίδης δημιουργεί το Ανοιχτό Θέατρο στην Κυψέλη και παράλληλα εκδίδει το περιοδικό «Ανοιχτό Θέατρο», μηνιαία επιθεώρηση πολιτικού θεάτρου. Ο μεγάλος αριθμός παραστάσεων που θα ακολoυθήσουν - ανάμεσά τους τα έργα: «Βόυτσεκ» του Μπύχνερ, «Κυριακάτικος περίπατος» του Μισέλ, «Ιστορίες από το δάσος της Βίεννης» του Χόρβαρτ και τα δικά του «Η δίκη των έξι» και «Η μάχη της Αθήνας» -  μαζί με την προσφορά του στη θεατρική διδασκαλία και τη συγγραφή - σκιαγραφούν το πολύτιμο «ανάστημά» του στο σύγχρονο νεοελληνικό θέατρο.

Το Ανοιχτό Θέατρο διακόπτει τη λειτουργία του το 1975. Στα επόμενα 9 χρόνια συνεργάζεται με τα κρατικά θέατρα και ανεβάζει με το Εθνικό Θέατρο μεταξύ άλλων τα έργα: «Αμεδαίος» του Ιονέσκο, «Βυσσινόκηπος» του Αντον Τσέχωφ, «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη και «Μαρία Στιούαρτ» του Σίλλερ. Στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος ανέβασε τα έργα «Εχθροί» του Γκόρκι, «Σχολείο Γυναικών» του Μολιέρου, «Φουέντε Οβεχούνα» του Λόπε Ντε Βέγκα και «Ικέτιδες» του Αισχύλου.

Η δεύτερη «άνοιξη» του Ανοιχτού Θεάτρου

Το 1984 αρχίζει η λειτουργία του δεύτερου Ανοιχτού Θεάτρου, όπου ανέβασε μεταξύ άλλων: έργα Σαίξπηρ «Πολύ κακό για το τίποτα» (1984-85), Καρόν ντε Μπομαρσαί «Κουρέας της Σεβίλλης» και « Γάμοι του Φίγκαρο» (1985-86), Τζον Φορντ «Κρίμα που είναι πόρνη» (1986-87), Σαίξπηρ «Τρικυμία» (1987-88), Άουγκουστ Στρίντμπεργκ «Πελεκάνος» και «Τα δεσμά» (1987-88), Φρανκ Βέντεκιντ «Λούλου» (1988-89), Άντον Τσέχωφ «Τρεις Αδελφές» (1989-90), Αριστοφάνη «Βάτραχοι» (Φεστιβάλ Επιδαύρου 1990), Λεονίντ Αντρέγιεφ «Ανθή» (1990-1991), Γ. Μιχαηλίδη «Η Αθήνα μετά τη βροχή» (1990-91), Σαίξπηρ «Άμλετ» (1991-92), Μορίς Μαίτερλινγκ « Γαλάζιο πουλί» (1991-92), Άρτουρ Σνίτσλερ «Μοναχικός δρόμος» (1992-93), Αισχύλου «Ορέστεια» (1993-94), Σαίξπηρ «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» (1993-94), Α. Γιαλαμά «Το χρήμα» (1994-95), Μπέρτολτ Μπρεχτ «Ο κύκλος με την κιμωλία» (1994-95), Αριστοφάνη « Ειρήνη» (1994-95), Άντον Τσέχωφ «Ο θείος Βάνιας» και Γιάννη Σολδάτου «Όταν ο Σκαρίμπας κήρυξε τον πόλεμο κατά της Χαλκίδας» (2007-08) - για να αναφέρουμε μερικά. Το 2009 στο Θέατρο Μέλι ανέβασε το έργο «Η αμφιβολία» του Τζον Πάτρικ Σάνλεϊ ενώ την ίδια περίοδο σκηνοθετεί και την κωμωδία της Βίλλης Σωτηροπούλου «Κάθε Δευτέρα χωρίζουμε;» (2009). 

Στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας 2001-2004, σκηνοθέτησε στο Μέγαρο Μουσικής την όπερα «Λυσιστράτη» του Μίκη Θεοδωράκη και στο Ηρώδειο το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλη «Μια κωμωδία». Επίσης, σκηνοθέτησε στην Πειραματική της Λυρικής Σκηνής, τον «Φάρο» του Π.Μ. Ντέιβις το 2004, με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος το «Τέλος καλό, όλα καλά», του Σαίξπηρ το 2005, και το «Ιφιγένεια η εν Ταύροις» του Ευριπίδη (Φεστιβάλ Επιδαύρου) το 2006.  

Τηλεόραση και συγγραφική δραστηριότητα

Στην τηλεόραση έχει σκηνοθετήσει σε δικά του σενάρια, τις σειρές «Συμβολαιογράφος», «Λαυρεωτικά», «Άθλιοι των Αθηνών», «Κάθοδος», «Θυσία» κ.ά.. Η σειρά «Συμβολαιογράφος», που σώζεται στο Αρχείο της ΕΡΤ, έγραψε τη δική της ιστορία στην ελληνική τηλεόραση to 1979, με πρωταγωνιστές τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, τον Γιάννη Φέρτη, τη Δέσπω Διαμαντίδου και τη Μιμή Ντενίση.

Επίσης, έγραψε πολλά βιβλία, μεταξύ άλλων τα μυθιστορήματα «Πέτρος Δαρζέντας» (Κέδρος, 1980) και «Φιλμ Νουάρ» (Υάκινθος, 1980), τη μελέτη «Νέοι Έλληνες θεατρικοί συγγραφείς» (Κάκτος 1987), τη νουβέλα «Η Πύλη» (Καστανιώτης 1987), το μυθιστόρημα «Τα Φονικά» (Καστανιώτης 1991, την τριλογία μυθιστορήματος «Μύηση», «Λαβύρινθος», «Έξοδος» (Καστανιώτης 1999, 2002, 2004) κ.α.

Το μήνυμα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού 

Συλλυπητήριο μήνυμα για τον θάνατο του Γιώργου Μιχαηλίδη δημοσίευσε το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, αναφέροντας τα εξής: «Ο Γιώργος Μιχαηλίδης υπήρξε ένας σκηνοθέτης με πλούσια παρουσία και προσφορά στο ελληνικό θέατρο. Το ιδιαίτερο στίγμα του είναι εμφανές, ήδη από το ξεκίνημά του, το 1965, και τη δημιουργία του Θεάτρου της Νέας Ιωνίας. Το θέατρο αυτό, το πρώτο λαϊκό περιφερειακό θέατρο στην Ελλάδα, λειτούργησε μόνο για δύο χρόνια, αλλά κατάφερε να δώσει ένα εμφανές στίγμα με τις ιδιαίτερες παραστάσεις του, που αγαπήθηκαν από μια ολόκληρη γενιά.

Το θέατρο της Νέας Ιωνίας έγινε κτήμα της ζωής στη γειτονιά, σπάζοντας στεγανά και φέρνοντας με ουσιαστικό τρόπο τον κόσμο σε άμεση επαφή με τη θεατρική τέχνη. Το 1972, μέσα στη δικτατορία, ο Μιχαηλίδης θα δημιουργήσει το Ανοιχτό Θέατρο και παράλληλα εκδίδει το περιοδικό «Ανοιχτό Θέατρο», μηνιαία επιθεώρηση πολιτικού θεάτρου. Ο μεγάλος αριθμός παραστάσεων που θα ακολoυθήσουν, η ιδιαίτερη σκηνοθετική του προσέγγιση σε κλασικά και σύγχρονα έργα, μαζί με την προσφορά του στη θεατρική διδασκαλία και τη συγγραφή, περιγράφουν την πολύπλευρη προσφορά του στον σύγχρονο νεοελληνικό θέατρο. Το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του».

Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη 24 Οκτωβρίου, στις 4.00 το απόγευμα, στο νεκροταφείο Μεταμόρφωσης.