Δυο δολοφονίες πολιτικών στην Ιαπωνία: Το πιο επικίνδυνο επάγγελμα στην Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου

Το να είσαι πολιτικός στην Ιαπωνία δεν είναι και το ασφαλέστερο επάγγελμα... Πολιτικός στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου σημαίνει τελικά: χειραψία με τον θάνατο: Αμέτρητες οι δολοφονίες κι ανάμεσα στα θύματα, έξι εν ενεργεία πρωθυπουργοί! 

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 26 Οκτωβρίου του 1909 όταν δολοφονήθηκε ο Ιτό Χιρομπούμι (16 Οκτωβρίου 1841 - 26 Οκτωβρίου 1909). Ο Χιρομπούμι ήταν ο 1ος (και ο 5ος, 7ος και 10ος) Πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, ο 1ος ιάπωνας στρατηγός στην Κορέα, ο 1ος (καθώς επίσης και ο 3ος, 8ος και 10ος) πρόεδρος του Κρυφού Συμβουλίου της Ιαπωνίας και συντάκτης του Ιαπωνικού Συντάγματος. Επίσης διετέλεσε ένας από τους αρχηγούς της Αποκατάστασης Μεϊτζί, ένας από τους συμβούλους του Αυτοκράτορα - γκενρό και είχε ονομασεί Επίτιμος Δόκτορας του Πανεπιστημίου του Γέιλ. Ο Χιρουμπούμι πυροβολήθηκε από κορεάτη εθνικιστή στον σιδηροδρομικό σταθμό του Χαρμπίν στην Κίνα, όπου θα συναντούσε τον ρώσο υπουργό Οικονομικών με τον οποίο θα συζητούσαν την απόλυτη προσάρτηση της Κορέας στην Ιαπωνία.

Επίσης μια μέρα σαν σήμερα, στις 26 Οκτωβρίου του 2002, ο Κόκι Ίσι (6 Νοεμβρίου 1940 - 25 Οκτωβρίου 2002) πολιτευτής του Δημοκρατικού Κόμματος της Ιαπωνίας, δολοφονήθηκε κάτω από ύποπτες συνθήκες.

Και διαβάζοντας την εισαγωγή του θέματος, συνειρμικά ο νους δεν χρειάζεται να διανύσει μεγάλη χρονική απόσταση για να θυμηθεί ότι τον Ιούλιο του 2022 ο Σίνζο Άμπε, επίσης πρώην πρωθυπουργός της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου, έπεφτε νεκρός από χέρι δολοφονικό.

Τι γίνεται λοιπόν στην Ιαπωνία; Μια χώρα βαθιά φιλοσοφημένη, διάσημη για τα τεχνολογικά της επιτεύγματα περισσότερο και όχι για την πολιτική βία έχει να παρουσιάσει έναν μακρύ κατάλογο πολιτικών που έχασαν τη ζωή τους από δολοφονίες. Να ξεφυλλίσουμε στα γρήγορα αυτόν τον κατάλογο του αίματος και της βίας στον 21^ο και 20^ο αιώνα; Γιατί όχι;

8 Ιουλίου 2022: Ο Σίνσο Άμπε (21 Σεπτεμβρίου 1954 - 8 Ιουλίου 2022), ο μακροβιότερος πρωθυπουργός στην ιαπωνική ιστορία (δύο φορές από τις 26 Δεκεμβρίου 2012 ως τον Σεπτέμβριο του 2020 και νωρίτερα από το 2006 μέχρι το 2007), και επικεφαλής του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος (LDP) πυροβολήθηκε δυο φορές στην πλάτη και στον λαιμό, ενώ εκφωνούσε προεκλογική ομιλία του στην πόλη Νάρα. Ο Σίνζο Άμπε υπέκυψε στα τραύματά του 6 ώρες αργότερα.

17 Απριλίου 2007: Ο Ίτσκο Ίτο (23 Αυγούστου 1945 - 18 Απριλίου 2007), πολιτικός που χρημάτισε δήμαρχος του Ναγκασάκι από το 1995 έως το 2007. Πυροβολήθηκε από μέλος της Yakuza.

12 Οκτωβρίου 1960: Ο Ινεχίρο Ασανούμα (27 Δεκεμβρίου 1898 - 12 Οκτωβρίου 1960), ήταν ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ιαπωνίας και δολοφονήθηκε με ένα «wakizashi», ένα παραδοσιακό κοντό ξίφος, από έναν φανατικό εθνικιστή, ενώ μιλούσε σε τηλεοπτικό πολιτικό ντιμπέιτ στο Τόκιο.

26 Φεβρουαρίου 1936: Ο Βισκούντ Τακαχάσι Κορέκιο (27 Ιουλίου 1854 – 26 Φεβρουαρίου 1936), πολιτικός που εξελέγη βουλευτής της Ανώτερης Βουλής, ενώ διετέλεσε και πρωθυπουργός της Ιαπωνίας από το 1921 έως το 1922, δολοφονήθηκε από φανατικούς στρατιωτικούς, που θίγονταν τα συμφέροντά τους από την πολιτική του.

26 Φεβρουαρίου 1936: Ο Βισκούντ Σαΐτο Μακότο (27 Οκτωβρίου 1858 - 26 Φεβρουαρίου 1936) ήταν αξιωματικός του ναυτικού και πολιτικός· διακρίθηκε κατά τη διοίκηση δύο καταδρομικών στον Πρώτο Σινο-Ιαπωνικό Πόλεμο και έφθασε στον βαθμό του υποναυάρχου. Ο Σαΐτο είχε διαδεχθεί τον Ινουκάι Τσουγιόσι στην πρωθυπουργία μετά τη δολοφονία του· δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια απόπειρας πραξικοπήματος από ομάδα νεαρών αξιωματικών.

15 Μαΐου 1932: Ο Ινουκάι Τσουγιόσι (4 Ιουνίου 1855 – 15 Μαΐου 1932) ήταν πολιτικός, υπουργός του υπουργικού συμβουλίου και πρωθυπουργός της Ιαπωνίας από το 1931. Ήταν 76 ετών την ημέρα που δολοφονήθηκε κι αυτός κατά τη διάρκεια πραξικοπήματος από αξιωματικούς του Αυτοκρατορικού Ναυτικού.

9 Φεβρουαρίου 1932: Ο Γιουνοσούκε Ίνουε (6 Μαΐου 1869 – 9 Φεβρουαρίου 1932) διετέλεσε υπουργός των Οικονομικών· δολοφονήθηκε κατά το Συμβάν του League of Blood (μια συνωμοσία, στην οποία εξτρεμιστές στόχευαν πλούσιους επιχειρηματίες και φιλελεύθερους πολιτικούς. Η ομάδα είχε επιλέξει 20 επιφανείς πολίτες για στόχους της, αλλά κατάφερε να σκοτώσει μόνο δύο).

26 Αυγούστου 1931: Ο Χαμαγκούτσι Οσάκι (1 Απριλίου 1870 – 26 Αυγούστου 1931), πολιτικός και πρωθυπουργός, που αρχικά επέζησε της απόπειρας δολοφονίας από έναν ακροδεξιό εξτρεμιστή το 1930, αλλά πέθανε περίπου εννέα μήνες αργότερα από βακτηριακή λοίμωξη στα μη επουλωμένα τραύματά του.

4 Νοεμβρίου 1921: Ο Χάρα Τασάκι (15 Μαρτίου 1856 – 4 Νοεμβρίου 1921), ήταν πρώην πρωθυπουργός.

21 Ιουνίου 1901: Ο Χόσι Τόρου (19 Μαΐου 1850 - 21 Ιουνίου 1901) ήταν μέλος του υπουργικού συμβουλίου και κατηγορήθηκε για σκάνδαλο διαφθοράς, αλλά στη μέση της δίκης δολοφονήθηκε από έναν μεσήλικα με το παραδοσιακό κοντό σπαθί των Σαμουράι.

Κι αν αναλογιστείτε ότι στις απέραντες Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δολοφονηθεί τέσσερις Πρόεδροι από τους 46, στην μικρή Ελλάδα από το 1830 και μετά έχουν πέσει νεκροί από δολοφονικά χέρια δύο πρωθυπουργοί (Καποδίστριας (Κυβερνήτης) και Δηλιγιάννης) και ένας Βασιλιάς (Γεώργιος Α’), οι αριθμοί των δολοφονημένων πρωθυπουργών, πρώην πρωθυπουργών και πολιτικών της Ιαπωνίας τρομάζουν!