Η Αρεζού, προσφυγόπουλο, αρίστευσε στο σχολείο και ζητεί το αυτονόητο για όλα τα παιδιά

Δεν είναι εύκολο να πιστέψει ένα παιδί στη ζωή όταν το μόνο που έχει γνωρίσει από κούνια είναι πόλεμος, ξεριζωμός και θάνατος. Αυτό που οι ανήλικοι στον λεγόμενο «Δυτικό Κόσμο» έχουν μάθει ως «κανονικότητα», δηλαδή μια καθημερινότητα με σχολείο, φροντιστήριο, φίλους, παιχνίδι, οικογένεια, σπίτι, φαγητό για τους συνομηλίκους τους σε άλλα μέρη του πλανήτη και ειδικά σε εμπόλεμες ζώνες φαντάζει με ουτοπία.

Γι' αυτό και είναι διπλά άξιο συγχαρητηρίων όταν παιδιά προσφύγων και μεταναστών καταφέρνουν και ενσωματώνονται στα σχολεία των χωρών όπου φιλοξενούνται, πόσω δε μάλλον όταν αριστεύουν σε αυτά. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και η περίπτωση της Αρεζού από το Αφγανιστάν, η οποία κάνει τον γύρο του διαδικτύου τις τελευταίες ώρες. 

Όπως διαβάζουμε στο stonisi.gr, η Αρεζού, 11 ετών, έφτασε στη Μυτιλήνη με την οικογένειά της τον Ιανουάριο του 2019, και έμεινε για πολλούς μήνες στο ΚΥΤ Μόριας. Μετά από πολλά εμπόδια, κατάφερε να εγγραφεί στο σχολείο και σήμερα ολοκληρώνει την ΣΤ' Δημοτικού, με τη δασκάλα της να έχει εκφράσει πολλές φορές μέσα στη χρονιά το πόσο καλή μαθήτρια υπήρξε. ««Μας εκτιμούσε πολύ το σχολείο και μας έπαιρναν τηλέφωνο να μας πουν ότι η Αρεζού είναι καταπληκτική μαθήτρια, η καλύτερη ανάμεσα στους συμμαθητές της, πρόσφυγες», δήλωσε χαρακτηριστικά η μητέρα της στο «Νησί» ενώ, όπως συμπλήρωσε, το κορίτσι ακόμα και μέσα στην καραντίνα η Αρεζού συνέχιζε να γράφει, να διαβάζει και να κάνει εργασίες για το σχολείο. 

Έτσι, το 11χρονο κορίτσι που, παρά τις δυσκολίες και τις αντίξοες συνθήκες, κατάφερε να ολοκληρώσει τη φοίτησή της στο Δημοτικό, στέλνει ένα γράμμα για να ευχαριστήσει τη δασκάλα της, το σχολείο της και να δείξει την ευγνωμοσύνη της σε όλους τους ανθρώπους που τη βοήθησαν να κάνει πραγματικότητα το αυτονόητο για εμάς αλλά όχι και για εκείνη. 

Το γράμμα της Αρεζού: 

«Αγαπητό μου σχολείο, 15ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για τη δυνατότητα που μου δώσατε αυτή τη σχολική χρονιά, να μάθω μαζί με Έλληνες μαθητές και να ενταχθώ στη σχολική κοινότητα. Είμαι τόσο χαρούμενη που είχα την ευκαιρία όχι μόνο να γνωρίσω το σχολείο αλλά επίσης να προσαρμοστώ σε ένα νέο περιβάλλον παρά τα γλωσσικά εμπόδια. Η υποστήριξη των δασκάλων είναι πραγματικά αυτό που έκανε την εμπειρία μου τόσο μοναδική, γιατί οι δάσκαλοι μου, μου έδωσαν ξεχωριστό μάθημα για να μάθω τη γλώσσα. Θα θυμάμαι τους δασκάλους και τους μαθητές αυτού του σχολείου για πάντα.

Ευχαριστώ που με αφήσατε να εγγραφώ στο ελληνικό δημόσιο σχολείο, στην έκτη τάξη για τη σχολική χρονιά 2019-2020. Έφτασα σε αυτό το νησί τον πρώτο μήνα του 2019 και έμεινα στον προσφυγικό καταυλισμό της Μόριας με την οικογένειά μου. Ήμουν εκτός της επίσημης εκπαίδευσης για 9 μήνες. Μετά από αυτό, φιλοξενηθήκαμε στα σπίτια που υποστηρίζει η Ύπατη Αρμοστεία στη Μυτιλήνη και εκτιμώ πολύ αυτή τη βοήθεια. Η εκπαίδευσή μου διακόπηκε από τη μετανάστευσή μας. Ήμουν 6 χρονών όταν άφησα τη χώρα μου, το Αφγανιστάν. Ολοκλήρωσα μόνο την πρώτη και την τετάρτη τάξη και πέρασα τη δευτέρα, την τρίτη και την πέμπτη τάξη δημοτικού με εξετάσεις.

Ευχαριστώ όλους για τις προσπάθειες που έκαναν να με διδάξουν ελληνικά και να βοηθήσουν την επικοινωνία μου στην ελληνική κοινωνία. Και το μήνυμά μου προς τη δική μου κοινότητα είναι: μην κρατάτε τα παιδιά χωρίς εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της περιόδου μετανάστευσης. Οπουδήποτε κι αν είστε, είναι σημαντικό να συνεχίζετε να μαθαίνετε. Θα πετύχουμε παρά τις περιστάσεις, όχι εξαιτίας τους.

Σας ευχαριστώ ξανά για όλη την καταπληκτική δουλειά που έχετε κάνει και σας εύχομαι ό,τι καλύτερο. Είμαι ευγνώμων στους δασκάλους του σχολείου, το διευθυντή και τη διοίκηση για την καλοσύνη και όλες τις προσπάθειές τους κατά τη διάρκεια αυτού του ακαδημαϊκού έτους. Ελπίζω ότι περισσότεροι πρόσφυγες θα μπορέσουν να ακολουθήσουν το παράδειγμά μου». 

Κι επειδή πάντα υπάρχουν κι εκείνοι που σε τέτοιες ιστορίες πρώτα θα σκεφτούν να απαντήσουν πως «το Αφγανιστάν δεν θεωρείται εμπόλεμη ζώνη» και όχι μια κουβέντα από καρδιάς για το μικρό κορίτσι, να πούμε - αντί επιλόγου - ότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, οι ΗΠΑ έριξαν στη χώρα το 2019 7.423 βόμβες και άλλα πυρομαχικά, αριθμός ρεκόρ τα τελευταία 10 χρόνια, ενώ μόλις στα τέλη του περασμένου μήνα ένοπλοι πραγματοποίησαν επίθεση σε κλινική που λειτουργούσε ως μαιευτήριο. Στην επίθεση, έχασαν τη ζωή τους 24 άνθρωποι, μεταξύ αυτών 16 μητέρες και δύο νεογνά. Κι ήταν μόνο μία από τις πολλές τέτοιες επιθέσεις που συμβαίνουν κάθε μήνα στη χώρα αυτή.