Γιατί οι νυχτερίδες «βαμπίρ» έχουν όρεξη για αίμα; Έρευνα δίνει απαντήσεις

Οι επιστήμονες βρήκαν γιατί οι νυχτερίδες βαμπίρ είναι τα μόνα θηλαστικά που μπορούν να επιβιώσουν με μια δίαιτα μόνο με αίμα.

Συνέκριναν το γονιδίωμα των κοινών νυχτερίδων βαμπίρ με 26 άλλα είδη νυχτερίδων και εντόπισαν 13 γονίδια που λείπουν ή δεν λειτουργούν πλέον στις νυχτερίδες βαμπίρ. Με την πάροδο των ετών, αυτές οι γονιδιακές τροποποιήσεις τις βοήθησαν να προσαρμοστούν σε μια δίαιτα αίματος πλούσια σε σίδηρο και πρωτεΐνες αλλά με ελάχιστα λίπη ή υδατάνθρακες, ανέφεραν οι ερευνητές την Παρασκευή στο περιοδικό Science Advances.

Οι νυχτερίδες ζουν στη Νότια και Κεντρική Αμερική και είναι ουσιαστικά «ζωντανοί Δράκουλες», δήλωσε ο συν-συγγραφέας Michael Hiller του γερμανικού Ινστιτούτου Max Planck. Με μήκος περίπου 8 εκατοστά και άνοιγμα φτερών 18 εκατοστά, οι νυχτερίδες δαγκώνουν και μετά ρουφάνε αίμα από ζώα ή άλλα ζώα τη νύχτα.

Τα περισσότερα θηλαστικά δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν με μια δίαιτα αίματος χαμηλών θερμίδων. Μόνο τρία είδη βαμπίρ από τα 1.400 είδη νυχτερίδων μπορούν να το κάνουν αυτό - τα υπόλοιπα τρώνε κυρίως έντομα, φρούτα, νέκταρ, γύρη ή κρέας, όπως μικρά βατράχια και ψάρια.

«Το αίμα είναι μια τρομερή πηγή τροφής», δήλωσε η Χάνα Κιμ Φρανκ, ερευνήτρια νυχτερίδων στο Πανεπιστήμιο Tulane, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Είναι εντελώς παράξενο και εκπληκτικό το γεγονός ότι οι νυχτερίδες βαμπίρ μπορούν να επιβιώσουν με αίμα - είναι πραγματικά περίεργες, ακόμη και μεταξύ των νυχτερίδων».

Ορισμένα άλλα πλάσματα έχουν επίσης όρεξη για αίμα, συμπεριλαμβανομένων των κουνουπιών, των κοριών, των βδελλών και των ψύλλων. Η τελευταία εργασία επεκτείνει την έρευνα μιας άλλης ομάδας που εντόπισε τρεις από τις 13 γονιδιακές απώλειες.

«Η νέα εργασία δείχνει πόσο διαφορετικές είναι οι νυχτερίδες βαμπίρ ακόμη και από άλλες στενά συγγενείς νυχτερίδες, οι οποίες τρώνε νέκταρ και φρούτα», δήλωσε η Kate Langwig, ερευνήτρια νυχτερίδων στο Virginia Tech, η οποία δεν είχε ρόλο στη μελέτη.

Με μια τόσο χαμηλή σε θερμίδες διατροφή, οι νυχτερίδες βαμπίρ δεν μπορούν να μείνουν για πολύ χωρίς γεύμα. Σε περίπτωση ανάγκης, οι καλοταϊσμένες θα αναμασούν το φαγητό τους για να το μοιραστούν με έναν πεινασμένο γείτονα. Φαίνεται ότι παρακολουθούν ποιος τις έχει βοηθήσει στο παρελθόν, δήλωσε ο Hiller, σημειώνοντας ότι οι νυχτερίδες βαμπίρ έχουν πολύπλοκες κοινωνικές σχέσεις.