Ευρωεκλογές 2024: Οι νίκες της ακροδεξιάς στην ΕΕ ενισχύουν το άλλοθι της Άγκυρας

Οι ακροδεξιές νίκες στην Ευρώπη ήρθαν να ενισχύσουν το ισλαμοφοβικό επιχείρημα της Άγκυρας για μία νέα άνοδο της τουρκοφοβίας και της επιδείνωσης των ευρω-τουρκικών σχέσεων. Τούρκοι αναλυτές και δημοσιογράφοι δεν φείδονται σχολίων για τον "εκλογικό σεισμό" που έπληξε την Ευρώπη και θα επηρεάσει αναπόφευκτα και τις σχέσεις Τουρκίας-ΕΕ.

Οι ηγέτες της ΕΕ είχαν ήδη αναβάλει τη συζήτηση για την Τουρκία για το 2024 στη σύνοδο κορυφής της 13ης Δεκεμβρίου 2023. Δεν θα ήταν περίεργο, αν το ξανακάνουν για μετά τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, που θα διεξαχθούν στις 5 Νοεμβρίου.

«Είχε προβλεφθεί ότι η ευρωπαϊκή εθνικιστική δεξιά, που λανθασμένα ορίζεται ως «ακροδεξιά», θα ενδυναμώνονταν», λέει ο Τούρκος σχολιαστής Μουράτ Γετκίν, που δεν θεωρεί έκπληξη πλέον ακόμη και μία νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ, του εκπροσώπου της εθνικιστικής δεξιάς πέρα από τον Ατλαντικό, όπως τον αποκαλεί. Για τον Γετκίν το νέο πολιτικό τοπίο στην Ευρώπη θα έχει θετικές και αρνητικές συνέπειες για την Τουρκία.

Το όφελος από την αρνητικότητα

«Μία από τις αρνητικές συνέπειες είναι ότι πολιτικές γραμμές στην Ευρώπη, όπως η ξενοφοβία και η ισλαμοφοβία, οι οποίες βρίσκονταν στο περιθώριο μέχρι τώρα, θα κινηθούν τώρα πιο κοντά στο κέντρο και θα το επηρεάσουν περισσότερο. Αυτό θα βλάψει τον πήχη της δημοκρατικής πορείας στην Τουρκία», λέει ο Γετκίν που βλέπει πλέον ιδεολογικο-πολιτική ταύτιση Τουρκίας-Ευρώπης.
«Με τη Λαϊκή Συμμαχία που σχηματίστηκε από το Κόμμα ΑΚ και το MHP μετά το συνταγματικό δημοψήφισμα το 2017, το πολιτικό κλίμα στην Τουρκία είχε μετατοπιστεί προς μια εθνικιστική δεξιά με θρησκευτικό προσανατολισμό. Βλέπουμε τώρα την ίδια τάση στην Ευρώπη», υποστηρίζει.

Είναι η στροφή της Ευρώπης προς την άκρα δεξιά καλή ή κακή;

Η άνοδος στην εξουσία ισλαμοφοβικών και αντι-μεταναστευτικών πολιτικών στην Ευρώπη δείχνει εκ πρώτης όψεως θετικό, κατά τον σχολιαστή της αντιπολιτευόμενης εφημερίδας Καράρ, Ακίφ Μπεκί. Αυτό θα σήμαινε ότι ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα συναναστρεφόταν με ‘ομοϊδεάτες’ ηγέτες στη Γερμανία και τη Γαλλία, όπως ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπάν. Επειδή η άκρα δεξιά θα ήθελε μια σταθερή και ισχυρή Τουρκία για να προστατεύσει την Ευρώπη από το μεταναστευτικό πρόβλημα, σκέφτεται ο Μπεκί.

Ωστόσο, η άνοδος της ακροδεξιάς σημαίνει επίσης αυξημένη πίεση και απειλές στην Τουρκία. Θα επιταχύνει τη μετάβαση από το κέντρο στη ριζοσπαστική δεξιά, από το Κόμμα AKP στο Κόμμα Νέας Ευημερίας. Επιπλέον, η πολιτική αστάθεια στην Ευρώπη δεν θα ήταν υπέρ της Τουρκίας και πιθανότατα δεν θα ωφελούσε ούτε την κυβέρνηση Ερντογάν.